Rozchodnik ościsty

Rozchodnik ościsty
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	Saxifraganae
Rząd	skalnicowce
Rodzina	gruboszowate
Rodzaj	Petrosedum
Gatunek	rozchodnik ościsty
	Nazwa systematyczna
	Petrosedum rupestre (L.) P.V.Heath; Sussex Cact. Succ. Soc. Yearb. 1987: 56 (1987)
Synonimy
	Sedum rupestre L.;
	Sedum rupestre L.;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rozchodnik ościsty (Petrosedum rupestre (L.) P.V. Heath^[4]^[3]) – gatunek roślin z rodziny gruboszowatych. Występuje w południowej, zachodniej i środkowej Europie oraz w Azji Mniejszej^[3]. Rodzimy także w Polsce, gdzie rośnie w zachodniej i środkowej części kraju^[5]. Uprawiany bywa jako roślina ozdobna.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Pędy kwiatonośne, o wysokości do 30 cm, nieliczne, początkowo haczykowato zagięte oraz słabo ulistnione. Pędy płonne gęsto ulistnione i sinawozielone, płożące się, tworzą gęste darnie.
Liście: Grube, równowąskowałeczkowate, w nasadzie u spodu z tępym wyrostkiem.
Kwiaty: Duże, złocistożółte lub cytrynowożółte, zebrane w szczytowe baldachogrona.
Owoce: Wzniesiony mieszek.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na skałach, piaszczyskach i w lasach sosnowych. Kwitnie od czerwca do sierpnia, zapylany jest przez owady.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Roślina ozdobna. Tworzy bardzo ładne, jasnozielone kępy szczelnie zakrywające podłoże. Podczas kwitnienia pokrywa się dywanem kwiatów bardzo chętnie odwiedzanych przez pszczoły. Rozmnaża się z sadzonek, Nie ma wymagań co do gleby, wytrzymuje dobrze suszę. Najlepiej rośnie na słonecznym stanowisku. Rozmnaża się go poprzez sadzonki wiosną i latem^[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Petrosedum rupestre (L.) P.V.Heath, [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-02-12] .
↑ Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105.
↑ Adam Zając, Maria (red.) Zając: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 511. ISBN 83-915161-1-3.
↑ Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Halina Strzelecka (red.), Józef Kowalski (red.): Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13132-2.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).

[powo-3] Petrosedum rupestre (L.) P.V.Heath, [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-02-12] .

[4] Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105.

[5] Adam Zając, Maria (red.) Zając: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 511. ISBN 83-915161-1-3.

[6] Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]