Rozmowy polskie, łacińskim językiem przeplatane

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozmowy polskie, łacińskim językiem przeplatane, rytmy ośmiorzecznymi złożone
Ilustracja
Strona tytułowa
Autor

Wit Korczewski

Typ utworu

dialog

Wydanie oryginalne
Język

polski, łaciński

Data wydania

1553

Rozmowy polskie, łacińskim językiem przeplatane, rytmy ośmiorzecznymi złożonedialog Wita Korczewskiego wydany w Krakowie w 1553.

O autorze dzieła brak bliższych informacji. Rozmowy mają charakter polemiki broniącej katolicyzmu przed zarzutami protestantów. Pokrewną tematykę i formę ma też inny utwór z epoki – Komedyja o Mięsopuście.

Dialog składa się z dwóch rozmów:

  1. [Rozmowa] pierwsza o niektórych pospolitszych ceremoniach kościelnych, jako jest Post, Popielec, Święcona woda, Świec palenie, Umarłym zwonienie, na ostatku wzmianka o Czyścu i o Lutrze nieboszczyku
  2. Rozmowa wtóra tymże sposobem rytmów złożona jako i pierwsza … O Dziesięcinie i o Klątwie

W rozmowie pierwszej biorą udział kmieć Jan, jego syn, Student niemieckich uniwersytetów oraz Pleban. Ojciec, zaniepokojony tym, że syn po powrocie ze studiów nie chodzi do kościoła, nie pości i naśmiewa się ze starej wiary, zabiera go na plebanię. Rozpoczyna się tam dysputa, w której Pleban wyjaśnia sens ceremonii i świąt: Popielca, wody święconej, gromnic, czyśćca. Na koniec Pleban zobowiązuje się zbadać prawomyślność ksiąg przywiezionych z Niemiec. Niektóre rozmowy między Studentem a Plebanem prowadzone są prostą, rymowaną łaciną.

W rozmowie biorą udział Wytrykusz (kościelny), Klecha, Pleban, Pan, Chłop, Syn i Pedagog. Częściej zmienia się też miejsce akcji. Głównym tematem rozmowy jest płacenie dziesięciny przez chłopów, od której chłopi uchylali się, a wyklinającego ich z tego powodu księdza – pobili. Spór zostaje rozstrzygnięty polubownie przez Pana: duchowny ma zaprzestać wyklinania chłopów, zaś chłopi zapłacić odszkodowanie i wnosić dziesięcinę.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Ziomek: Renesans. Wyd. XI – 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 126-128, 520, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13843-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]