Przejdź do zawartości

Rozpłatany wół

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozpłatany wół
Ilustracja
Autor

Rembrandt

Rodzaj

obraz

Data powstania

1643

Medium

olej na desce

Wymiary

73,3 × 51,7 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Glasgow

Lokalizacja

Kelvingrove Art Gallery and Museum

Rozpłatany wół
Ilustracja
Autor

Rembrandt

Rodzaj

obraz

Data powstania

1655

Medium

olej na desce

Wymiary

94 × 69 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Paryż

Lokalizacja

Luwr

Rozpłatany wół – dwie wersje olejnych obrazów Rembrandta.

Głównym tematem Rembrandta było malarstwo narracyjne oraz portrety. Malarz unikał obrazów rodzajowych czy malowania martwej natury, mimo ich popularności w ówczesnych Niderlandach. Dziś znanych jest około piętnaście jego dzieł z tej tematyki. Temat rozpłatanego wołu podejmowany był przez innych malarzy żyjących przed nim i mu współcześnie między innymi Beuckelaera, van Ostadego, Hoocha. Sceny z wiszącym mięsem często malowane wraz z różnymi postaciami w tym z dziećmi, odwoływały się do idei śmierci i wpisywały się w temat moralizatorskich scen rodzajowych.

Opis obrazów

[edytuj | edytuj kod]

W 1643 roku, Rembrandt namalował pierwszą swoją wersję wiszącej tuszy wołowej. Czerwone mięso rozświetla ciemne pomieszczenie rzeźni. Za nim znajduje się kobieta, prawdopodobnie żona rzeźnika myjąca podłogę z krwi. Belka do której przywiązane jest mięso, pozwala na uzyskanie efektu głębi i nadaje perspektywę. Obecnie obraz znajduje się w Kelvingrove Art Gallery and Museum[1].

W 1655 roku Rembrandt ponownie powrócił do tego samego tematu. Namalował większe dzieło, tym razem w sposób bardziej dojrzały manipulując światłocieniem. Mięso wołu wisi w pomieszczeniu rzeźni. W tle widać postać żony rzeźnika, wyglądającej zza drzwi i patrzącej w kierunku widza. Cały obraz wykonany jest grubymi, gwałtownymi pociągnięciami pędzla co jest charakterystyczne dla dwudziestowiecznego ekspresjonizmu. Obecnie obraz znajduje się w Luwrze[2].

Naśladowcy

[edytuj | edytuj kod]

Rozpłatany wół był przedmiotem naśladowań przez innych późniejszych malarzy, między innymi Eugène’a Delacroix, Francisa Bacona, Pabla Picassa czy Chaima Soutinego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The Carcase of an Ox. Kelvingrove Art Gallery and Museum. [dostęp 2023-06-18]. (ang.).
  2. Le Boeuf écorché. Luwr. [dostęp 2023-06-18]. (fr.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]