Przejdź do zawartości

Roztoki (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roztoki
wieś
Ilustracja
Dwór w Roztokach
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Międzylesie

Wysokość

390-425[2] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

439[3]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-530[4]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0853843

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Roztoki”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Roztoki”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Roztoki”
Położenie na mapie gminy Międzylesie
Mapa konturowa gminy Międzylesie, w centrum znajduje się punkt z opisem „Roztoki”
Ziemia50°11′09″N 16°40′12″E/50,185833 16,670000[1]
Kościół św. Marcina w Roztokach
Zabytkowa plebania w Roztokach

Roztoki (niem. Schönfeld[5]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Międzylesie.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Roztoki leżą na północ od Międzylesia, na skraju Wysoczyzny Międzylesia, na wysokości około 390–425 m n.p.m.[2] Wieś przecina droga krajowa nr 33, kierująca się do Czech[2].

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka wymieniająca Roztoki jako część posiadłości Zamku Szczerba pochodzi z 1358 roku[6]. Już wtedy istniał we wsi kościół[6]. W czasie wojen husyckich miejscowość znacznie ucierpiała[6]. Na początku XVII wieku Roztoki zostały kupione przez rodzinę Tschirnhausów[6]. W roku 1643 podczas wojny trzydziestoletniej wieś została złupiona przez wojska szwedzkie[6]. W roku 1840 w miejscowości były 92 budynki, w tym: kościół z plebanią, dwór z folwarkiem, szkoła, gorzelnia, dwa młyny wodne i cegielnia[2]. Mieszkańcy zajmowali się też produkcją płótna, w roku 1853 uruchomiono w Roztokach tkalnię mechaniczną[6]. W 1875 roku zbudowano przystanek na linii kolejowej z Kłodzka do Międzylesia i wieś stała się punktem wypadowym dla turystów udających się w Masyw Śnieżnika i w Góry Bystrzyckie[6]. Po 1945 roku wieś utrzymała swój charakter, przez pewien czas nadal działała tkalnia, która w późniejszym okresie została zamieniona w ośrodek kolonijny[2].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[7]:

  • kościół parafialny pw. św. Marcina z 1722 roku z wieżą wzniesioną w 1772 roku[6],
  • plebania z 1794 roku
  • dwór, obecnie dom nr 16, z 1569 roku, przebudowany w XIX i XX wieku,
  • obora, z początku XIX wieku.

Inne zabytki[2]:

  • figura św. Jana Nepomucena pochodząca z XVIII wieku.

Zbiornik

[edytuj | edytuj kod]

W Roztokach znajduje się zbiornik przeciwpowodziowy na potoku Goworówka[8][9].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 117129
  2. a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-BiS, 1993, s. 381–386. ISBN 83-85773-06-1.
  3. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1101 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. M. Choroś, Ł. Jarczak, Słownik nazw miejscowych Dolnego Śląska, Opole 1995, s. 101.
  6. a b c d e f g h Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 427, 428. ISBN 978-83-89188-95-3.
  7. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 77. [dostęp 2012-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
  8. [1]
  9. [2]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]