Rubin Kazań
| |||
| |||
| Pełna nazwa | ООО Футбольный клуб «Рубин» Казань | ||
| Przydomek | Рубины (Rubiny) | ||
| Barwy | czerwono-zielone | ||
| Data założenia | 20 kwietnia 1958 | ||
| Liga | Priemjer-Liga | ||
| Państwo |  Rosja
| ||
| Republika |  Tatarstan
| ||
| Adres | ul Kopyłowa 2, 420036 Kazań | ||
| Stadion | Kazań Arena | ||
| Sponsor techniczny | Jako | ||
| Prezes | Rustem Sajmanow | ||
| Trener | Leonid Słucki | ||
| Asystent trenera | Oleg Kuzmin Oleg Wierietiennikow | ||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Futbołnyj Klub „Rubin” Kazań (ros. Футбольный Клуб «Рубин» Казань) – rosyjski klub piłkarski z siedzibą w Kazaniu, grający w rozgrywkach Priemier Ligi.
Dwukrotny mistrz kraju, jednokrotny zdobywca pucharu.
Historia[edytuj | edytuj kod]
- Chronologia nazw
- 1958—1964 Iskra Kazań (ros. «Искра» Казань)
- 1964—1992 Rubin Kazań (ros. «Рубин» Казань)
- 1992—1993 Rubin-TAN Kazań (ros. «Рубин-ТАН» Казань)
- Od 1994 Rubin Kazań (ros. «Рубин» Казань)
Założony w 1958 jako Iskra Kazań, dopiero w 1964 przyjął obecną nazwę Rubin Kazań.
W czerwcu 1960 r. drużyna Iskry Kazań wyjechała do Polski, gdzie rozegrała towarzyskie mecze ze Skrą Częstochowa (1ː0), reprezentacją Cieszyna (0ː0) i Wisłą Płock (8ː0)[1].
Największe sukcesy klubu przypadają na początek XXI wieku. Trenerem drużyny został w 2001 roku, Turkmen Gurban Berdiýew. W pierwszym sezonie swojej pracy wywalczył awans do Premier Ligi, a dwa lata później, w 2003 roku zajął 3. miejsce w ligowej tabeli, co dało kwalifikację do Pucharu UEFA, z którym odpadł w już w 2. rundzie eliminacyjnej po dwumeczu z Rapidem Wiedeń (porażka 0:3 u siebie i wyjazdowa wygrana 2:0). W 2004 roku zespół zajął dopiero 10. miejsce, jednak zrehabilitował się w sezonie kolejnym, w którym zakończył rozgrywki Premier Ligi na 4. miejscu. Tym razem z europejskich pucharów wyeliminowała ich włoska Parma, Rubin przegrał oba spotkania (0-1).
2 listopada 2008 roku, Rubin dzięki wyjazdowemu zwycięstwu nad Saturnem Ramienskoje (2:1) i porażce (0:1) CSKA Moskwa ze Spartakiem Moskwa został pierwszy raz w historii mistrzem Rosji. Tytuł Rubin zawdzięcza rekordowo długiej - trwającej 7 spotkań - serii wygranych (w którą wchodzi min. wygrana z Zenitem w Petersburgu 3-1), która dała Rubinom znaczną przewagę już w początkowej fazie sezonu. Tytuł mistrzowski był przepustką do rozgrywek Ligi Mistrzów 2009/10, gdzie w fazie grupowej przyszło się im mierzyć z Dynamem Kijów, Interem Mediolan i FC Barceloną. W trzeciej kolejce gier, Rubin sensacyjnie ograł na Camp Nou FC Barcelonę (2-1)[2]. Ostatecznie Rubin skompletował 6 punkt, co przełożyło się na zajęcie trzeciego miejsca w grupie umożliwiającego dalszą grę w Lidze Europy.
Rok później Rubin zdobył swoje drugie mistrzostwo kraju. Tym razem zdeklasował swoich rywali, wyprzedzając drugi Zenit Sankt Petersburg aż o 8 punktów. Klub prezentował wysoką formę również w krajowym pucharze, dochodząc do finału, który przegrał z CSKA Moskwa (0-1), tracąc decydującego gola w doliczonym czasie gry. Czołowymi piłkarzami tego okresu był doświadczony pomocnik Sergiej Siemak, argentyński playmaker Alejandro Domínguez i sprowadzony za rekordowe 8,7 mln euro skrzydłowy Gökdeniz Karadeniz.
Sukcesy te były łabędzim śpiewem Rubinów. W 2013 roku, po dwunastu latach z klubu odszedł Berdiýew, a klub na popadł w marazm. Jego następcą został Rinat Bilaletdinow, któremu nie udało się nawiązać do sukcesów z minionych lat.
Nowym otwarciem miał być sezon 2016/17. W letnim oknie transferowym klub wydał 40 mln euro na wzmocnienia i zatrudnił hiszpańskiego trenera Javiego Gracie.[3].W tabeli ligowej Rubin zajął rozczarowujące 9 miejsce. Nowi zawodnicy nie wnieśli oczekiwanej jakości w grze, a pieniądze wydane na ich zakup nadwyrężyły - będące już wcześniej w nędznej kondycji - klubowe finanse. Rubin złamał zasady Finansowego Fair Play, przez co w październiku 2018 został wykluczony z rozgrywek UEFA na okres dwóch lat.[4]
19 grudnia 2019 roku, na funkcję trenera klubu został wybrany Leonid Słucki.
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
| |||||
| Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
|---|---|---|---|---|---|
 Mistrzostwo |
I miejsce | 2 | 2008, 2009 | ||
| II miejsce | – | ||||
| III miejsce | 2 | 2003, 2010 | |||
 Puchar |
zdobywca | 1 | 2012 | ||
| finalista | 1 | 2009 | |||
Kadra w sezonie 2021/22[edytuj | edytuj kod]
- Skład na dzień 10 sierpnia 2021.
|
|
Trenerzy[edytuj | edytuj kod]
| Funkcja | Imię i nazwisko |
|---|---|
| Trener | Leonid Słucki
|
| Asystent | Oleg Kuzmin
|
| Asystent | Oleg Wierietiennikow
|
| Trener bramkarzy | Siergiej Kozko
|
| Przygotowanie fizyczne |  Javier Noya Salces
|
Europejskie puchary[edytuj | edytuj kod]
|
|
| Sezon | Rozgrywki | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2004/05 | Puchar UEFA | 2Q |  Rapid Wiedeń
|
0–3 | 2–0 | 2–3 |
| 2006/07 | Puchar UEFA | 2Q |  BATE Borysów
|
3–0 | 2–0 | 5–0 |
| 1R |  Parma
|
0–1 | 0–1 | 0–2 | ||
| 2007 | Puchar Intertoto | 2R |  Zalaegerszegi TE
|
3–0 | 2–0 | 5–0 |
| 3R | Rapid Wiedeń
|
0–0 | 1–3 | 1–3 | ||
| 2009/10 | Liga Mistrzów | Grupa F |  Dynamo Kijów
|
0–0 | 1–3 | 3. miejsce |
| Inter Mediolan
|
1–1 | 0–2 | ||||
| FC Barcelona
|
0–0 | 2–1 | ||||
| Liga Europy | 1/16 |  Hapoel Tel Awiw
|
3–0 | 0–0 | 3–0 | |
| 1/8 |  VfL Wolfsburg
|
1–1 | 1–2 | 2–3, Dogr. | ||
| 2010/11 | Liga Mistrzów | Grupa D |  FC København
|
1–0 | 0–1 | 3. miejsce |
| FC Barcelona
|
1–1 | 0–2 | ||||
 Panathinaikos AO
|
0–0 | 0–0 | ||||
| Liga Europy | 1/16 |  FC Twente
|
0–2 | 2–2 | 2–4 | |
| 2011/12 | Liga Mistrzów | 3Q | Dynamo Kijów
|
2–1 | 2–0 | 4–1 |
| PO |  Olympique Lyon
|
1–1 | 1–3 | 2–4 | ||
| Liga Europy | Grupa A |  Tottenham Hotspur
|
1–0 | 0–1 | 2. miejsce | |
| PAOK FC
|
2–2 | 1–1 | ||||
 Shamrock Rovers
|
4–1 | 3–0 | ||||
| 1/16 | Olympiakos SFP
|
0–1 | 0–1 | 0–2 | ||
| 2012/13 | Liga Europy | Grupa H | Inter Mediolan
|
3–0 | 2–2 | 1. miejsce |
 Partizan
|
2–0 | 1–1 | ||||
 Neftçi PFK
|
1–0 | 1–0 | ||||
| 1/16 | Atlético Madryt
|
0–1 | 2–0 | 2–1 | ||
| 1/8 | Levante UD
|
2–0 | 0–0 | 2–0, Dogr. | ||
| 1/4 | Chelsea
|
3–2 | 1–3 | 4–5 | ||
| 2013/14 | Liga Europy | 2Q | Jagodina
|
1–0 | 3–2 | 4–2 |
| 3Q | Randers
|
2–0 | 2–1 | 4–1 | ||
| PO |  Molde
|
3–0 | 2–0 | 5–0 | ||
| Grupa D | Wigan Athletic
|
1–0 | 1–1 | 1. miejsce | ||
 Maribor
|
1–1 | 5–2 | ||||
 Zulte Waregem
|
4–0 | 2–0 | ||||
| 1/16 | Real Betis
|
0–2 | 1–1 | 1–3 | ||
| 2015/16 | Liga Europy | 3Q | Sturm Graz
|
1–1 | 3–2 | 4–3 |
| PO |  Rabotniczki
|
1–0 | 1–1 | 2–1 | ||
| Grupa B | Liverpool
|
0–1 | 1–1 | 3. miejsce | ||
| Girondins Bordeaux
|
0–0 | 2–2 | ||||
 FC Sion
|
2–0 | 1–2 | ||||
| 2021/22 | Liga Konferencji Europy | 3Q |  Raków Częstochowa
|
0–1 | 0–0 | 0–1, Dogr. |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Рубин» Казань, «Рубин» Казань, Twitter, 10 czerwca 2018 [dostęp 2021-08-06] (pol.).
- ↑ Amritangshu Bandyopadhyay, What has befallen Rubin Kazan, a club that once floored mighty Barcelona?, www.sportskeeda.com, 7 listopada 2020 [dostęp 2021-03-20] (ang.).
- ↑ Javi Gracia at Rubin Kazan – What Went Wrong?, russianfootballnews.com [dostęp 2021-03-20].
- ↑ UEFA wykluczyła Rubin Kazań z europejskich pucharów, Sport.pl [dostęp 2021-03-20] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona oficjalna klubu (ros.)
| Sezony |
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kluby w sezonie 2021/2022 | |||||||||
| Byłe kluby ligi |
| ||||||||
| Zwycięzcy |
| ||||||||
| Inne | |||||||||
