Ruch Europejski
Ruch Europejski[1][2] lub Międzynarodowy Ruch Europejski[3] (ang. European Movement International, fr. Mouvement européen) – międzynarodowe stowarzyszenie pozarządowe, składające się z kilkudziesięciu krajowych rad narodowych oraz organizacji członkowskich, zajmujące się lobbingiem na rzecz integracji europejskiej. Siedziba ruchu mieści się w Brukseli.
Historia i struktura
[edytuj | edytuj kod]
Początki Ruchu Europejskiego datuje się na lipiec 1947, kiedy to rozpoczęły się spotkania organizacyjne. W maju 1948 odbył się kongres haski, będący forum dyskusyjnym na temat integracji europejskiej, który przyczynił się do powołania ruchu[4]. Oficjalnie zrzeszenie powstało 25 października 1948[1]. Przewodniczącym został Duncan Sandys, a tytuły honorowych przewodniczących otrzymali Léon Blum, Winston Churchill, Alcide De Gasperi i Paul-Henri Spaak[4].
Ruch Europejski do swoich zadań zalicza działalność informacyjną i edukacyjną, związaną z promowaniem idei europejskiej integracji. Wspierał traktaty pogłębiające integrację państw członkowskich Wspólnot Europejskich i Unii Europejskiej, opowiadał się również za Konstytucją dla Europy[1][2]. Jest uznawany za organizację, która przyczyniła się do powołania Rady Europy i utworzenia Kolegium Europejskiego w Brugii[2].
Ruch zrzesza blisko 40 krajowych rad narodowych oraz ponad 30 międzynarodowych stowarzyszeń, wśród nich m.in. trzy największe europejskie partie polityczne (chadecką, socjalistyczną i liberalną), EUROMIL, centralę związkową ETUC, Erasmus Student Network i inne[5].
Polskę w Ruchu Europejskim reprezentowała Polska Rada RE utworzona w 1994[1], rozwiązana po akcesji Polski do UE. W 2012 doszło do reaktywacji przedstawicielstwa pod nazwą Forum Ruchu Europejskiego (na czele z Marcinem Święcickim)[5][3].
Przewodniczący Ruchu Europejskiego
[edytuj | edytuj kod]
| Przewodniczący[4] | Okres urzędowania |
|---|---|
| Ewa Maydell | od 2017 |
| Jo Leinen | 2011–2017 |
| Pat Cox | 2005–2011 |
| José María Gil-Robles | 1999–2005 |
| Mário Soares | 1997–1999 |
| Valéry Giscard d’Estaing | 1989–1997 |
| Enrique Barón Crespo | 1987–1989 |
| Giuseppe Petrilli | 1981–1987 |
| Georges Berthoin | 1978–1981 |
| Jean Rey | 1974–1978 |
| Walter Hallstein | 1968–1974 |
| Maurice Faure | 1961–1968 |
| Robert Schuman | 1955–1961 |
| Paul-Henri Spaak | 1950–1955 |
| Duncan Sandys | 1948–1950 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Ruch Europejski. onet.pl. [dostęp 2013-12-27].
- ↑ a b c Ruch Europejski, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2013-12-27].
- ↑ a b O Ruchu Europejskim. rucheuropejski.eu. [dostęp 2013-12-27].
- ↑ a b c History. europeanmovement.eu. [dostęp 2013-12-27]. (ang.).
- ↑ a b Members. europeanmovement.eu. [dostęp 2017-11-29]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona Ruchu Europejskiego. [dostęp 2013-12-27]. (ang.).
- Oficjalna strona Forum Ruchu Europejskiego. [dostęp 2013-12-27].