Rudolf Plukfieldier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudolf Plukfieldier
Рудольф Плюкфельдер
Ilustracja
Rudolf Plukfieldier, Tokio 1964
Pełne imię i nazwisko

Rudolf Władimirowicz Plukfieldier

Data i miejsce urodzenia

6 września 1928
Nowoorłowka

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 1964 podnoszenie ciężarów
(waga lekkociężka)
Mistrzostwa świata
złoto Warszawa 1959 waga lekkociężka
złoto Wiedeń 1961 waga lekkociężka
złoto Tokio 1964 waga lekkociężka
srebro Sztokholm 1963 waga lekkociężka
Mistrzostwa Europy
złoto Warszawa 1959 waga lekkociężka
złoto Mediolan 1960 waga lekkociężka
złoto Wiedeń 1961 waga lekkociężka
srebro Sztokholm 1963 waga lekkociężka
Odznaczenia
Order „Znak Honoru” Order „Znak Honoru” Order „Znak Honoru” Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Rudolf Wladimirowicz Plukfieldier, ros. Рудольф Владимирович Плюкфельдер (ur. 6 września 1928 w Nowoorłowce, obwód doniecki) – radziecki sztangista, złoty medalista olimpijski, wielokrotny mistrz świata oraz Europy w podnoszeniu ciężarów.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Rudolf Plukfieldier, urodzony na Ukrainie w niemieckiej rodzinie, został wraz z najbliższymi na początku II wojny światowej wysłany do syberyjskiego łagru, w którym jego ojciec i starszy brat zostali straceni. W wieku 14 lat zaczął pracować w kopalniach węgla w pobliżu Kisielowska (miasto górnicze na Syberii), gdzie przebywał do 1962. W wolnym czasie uprawiał sport, najpierw lekkoatletykę i zapasy, w tej drugiej dyscyplinie wygrywając mistrzostwa regionu w latach 1948–1949.

W 1950 zajął się podnoszeniem ciężarów i wkrótce stał się jednym z czołowych sowieckich sztangistów wagi lekkiej, pomimo braku trenera. W 1962 przeniósł się do miasta Szachty w obwodzie rostowskim. Pod koniec lat 50. stał się jednym z najlepszych na świecie sztangistów wagi lekkiej. Zdobył złoto olimpijskie w 1964, był mistrzem świata w 1959, 1961, 1964, zdobył srebro na mistrzostwach świata w 1963 i był mistrzem Europy w latach 1959–1961, zdobywając srebro na mistrzostwach Europy w 1963. W kraju zdobył medale złote w latach 1958–1963, srebro w 1957 i brąz w 1956. W latach 1958–1961 ustanowił trzynaście rekordów świata w wadze lekkociężkiej: jeden w podrzucie, siedem w rwaniu i pięć w dwuboju.

Po zakończeniu kariery sportowej po igrzyskach olimpijskich w 1964 pracował jako trener podnoszenia ciężarów w Szachtach, które pod jego kierownictwem stało się jednym z głównych sowieckich ośrodków podnoszenia ciężarów. Jego uczniami byli: mistrz olimpijski w wadze koguciej z 1964 Aleksiej Wachonin, mistrz olimpijski w wadze superciężkiej z 1972 i 1976 Wasilij Aleksiejew, mistrz olimpijski w wadze średniociężkiej z 1976 Dawid Rigiert, mistrz olimpijski w wadze piórkowej z 1976 Nikołaj Kolesnikow, mistrz olimpijski w wadze muszej z 1976 Aleksandr Woronin, mistrz olimpijski w wadze ciężkiej z 1992 Wiktor Triegubow i wielu innych czołowych sowieckich sztangistów lat 70. i 80. XX wieku.

Na początku lat 90. Rudolf Plukfieldier wyemigrował z rodziną do Niemiec, osiedlając się w Kassel.

Starty olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

  • Warszawa 1959 złoty medal (waga lekkociężka)
  • Wiedeń 1961 złoty medal (waga lekkociężka)
  • Tokio 1964 złoty medal (waga lekkociężka) – mistrzostwa rozegrano w ramach zawodów olimpijskich
  • Sztokholm 1963 srebrny medal (waga lekkociężka)

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]