Rufina Gaszewa

Rufina Gaszewa
Руфина Сергеевна Гашева
	podpułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia	14 października 1921 ; Wierchnije Czusowskije Gorodki
Data i miejsce śmierci	1 maja 2012 ; Moskwa
	Przebieg służby
Lata służby	1941–1956
Siły zbrojne	Wojskowe Siły Powietrzne
Jednostki	46 Gwardyjski Pułk Nocnych Bombowców
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: bitwa o Kaukaz; operacja krymska; operacja Bagration; operacja mławsko-elbląska; operacja pomorska; operacja berlińska;
	Odznaczenia
	;

Rufina Siergiejewna Gaszewa (ros. Руфина Сергеевна Гашева, ur. 14 października 1921 we wsi Wierchnije Czusowskije Gorodki w powiecie permskim w guberni permskiej, zm. 1 maja 2012 w Moskwie) – radziecka podpułkownik lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Mieszkała w Permie, a od 1930 w Moskwie, do 1939 skończyła 10 klas szkoły, później studiowała na Wydziale Mechaniczno-Matematycznym Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego.

Od września 1941 służyła w Armii Czerwonej, w lutym 1942 skończyła kursy szturmanów (nawigatorów) przy wojskowej szkole pilotów w Engelsie, została skierowana do 46 Gwardyjskiego Nocnego Bombowego Pułku Lotniczego 325 Nocnej Bombowej Dywizji Lotniczej^{[potrzebny przypis]} 4 Armii Powietrznej. Walczyła na Froncie Południowym (od maja do lipca 1942), Północno-Kaukaskim (od lipca do września 1942), w składzie Północnej Grupy Wojsk Frontu Zakaukaskiego (od września 1942 do stycznia 1943), ponownie na Froncie Północno-Kaukaskim (od stycznia do listopada 1943), w składzie Samodzielnej Armii Nadmorskiej (od listopada 1943 do maja 1944) i 2 Froncie Białoruskim (od czerwca 1944 do maja 1945), brała udział w bitwie o Kaukaz, wyzwoleniu Kubania, operacji kerczeńsko-eltigeńskiej, krymskiej, mohylewskiej, białostockiej, osowieckiej, mławsko-elbląskiej, pomorskiej i berlińskiej w stopniu starszego porucznika. Wykonała 848 lotów bojowych na siłę żywą i technikę wroga. 23 lutego 1945 za męstwo i heroizm okazane w walkach z niemiecko-faszystowskimi najeźdźcami otrzymała tytuł Bohatera Związku Radzieckiego i Order Lenina; dekoracji dokonał 8 marca 1945 dowódca 2 Frontu Białoruskiego Konstanty Rokossowski w sali teatru miejskiego w Tucholi.

Po wojnie do października 1945 służyła jako szturman eskadry w Północnej Grupie Wojsk stacjonującej w Polsce, w 1952 ukończyła Wojskowy Instytut Języków Obcych i została wykładowcą języków obcych w Wojskowej Akademii Wojsk Pancernych. W 2000 otrzymała stopień podpułkownika lotnictwa. Została pochowana na Cmentarzu Wostriakowskim.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (23 lutego 1945)
Order Lenina (23 lutego 1945)
Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie - 25 października 1943 i 14 grudnia 1944)
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (dwukrotnie - 26 kwietnia 1944 i 11 marca 1985)
Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie - 30 listopada 1942 i 31 grudnia 1956)
Medal „Za zasługi bojowe” (19 listopada 1951)
Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
Medal „Za obronę Kaukazu”
Medal „Za wyzwolenie Warszawy”
Medal „Weteran pracy”

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=1651 (ros.)
Raisa Aronowa, Nocne wiedźmy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1980, s. 155-156.
http://airaces.narod.ru/woman/gasheva.htm (ros.)