54°30′45″N 16°30′58″E/54,512500 16,516111Rusinowo (powiat sławieński)
| Artykuł |
54°30′45″N 16°30′58″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
54°30'45"N, 16°30'58"E |
| - błąd |
38 m |
| Odległość |
0 m |
| wieś | |
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności |
282 |
| Strefa numeracyjna |
59 |
| Kod pocztowy |
76-107[1] |
| Tablice rejestracyjne |
ZSL |
| SIMC |
0749264 |
Położenie na mapie gminy Postomino  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sławieńskiego  | |
| 54°30′45″N 16°30′58″E/54,512500 16,516111
| |
Rusinowo (niem. Rützenhagen) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Postomino.
Według autora monografii Rusinowa, Karla Rosenowa, wieś została założona na prawie niemieckim około 1300 przez Rutza, który sprowadzał osadników z Dolnej Saksonii i Nadrenii. Odnotowane formy nazwy wsi: Rusenhagen (1444), Ruczenhagen (1496), Rutzenhagen (1545), Rützenhagen (1730) rzeczywiście sugerują, że założycielem był przedstawiciel rodu von Rutze (Russe, Rusche, Reutz, Ritze i podobnie) pochodzący ze wsi Rutze/Russee (obecnie Russee – dzielnica Kilonii) w Holsztynie.
Rusinowo zostało założone na ciągu wzgórz morenowych tworzących równoległe do brzegu morskiego pasmo z kulminacją Ficht Berg (Góra Świerk) wznoszącą się na 32 m n.p.m., po uprzednim wykarczowaniu porastających je lasów dębowo-bukowych. Wskazuje na to drugi człon nazwy wsi: hagen – oznaczający ogrodzenie, żywopłot ale też osiek. Była to więc typowa wieś karczunkowa (Hagendorf) powstała na tzw. surowym korzeniu, określana też w literaturze jako hagenowa lub osiekowa. Lokatorami hagenów byli początkowo, a i później, na ogół Niemcy. O tym, że Rusinowo założyli osadnicy niemieccy, świadczyć mogą również nazwy terenowe – spośród ponad 80 nazw terenowych leżących w granicach wsi tylko dwie: Jamen (Jahm) oraz die Glawenitz (Krautglawnitz, Tote Glawnitz), obecnie Główniczka, mają pochodzenie słowiańskie[2].
We wsi kamienny, prosty kościół. Przy drodze na Darłowo grobowiec megalityczny utworzony z kilku potężnych głazów, dokonywano w nim pochówków ponad 3 tys. lat temu[3].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa słupskiego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Rusinowo (powiat inowrocławski)
- Rusinowo (powiat kwidzyński)
- Rusinowo (powiat rypiński)
- Rusinowo (powiat świdwiński)
- Rusinowo (gmina Tuczno)
- Rusinowo (gmina Wałcz)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1116 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rusinowo. Serwis turystyczny. Założenie wsi. [dostęp 2012-04-02].
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 197, ISBN 978-83-7495-133-3.
| Sołectwa | |
|---|---|
| Miejscowości niesołeckie |
