Rybik cukrowy
|
||
| Lepisma saccharina[1] | ||
| Linnaeus, 1758 | ||
 Rybik cukrowy (Lepisma saccharina) |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | stawonogi | |
| Podtyp | tchawkowce | |
| Gromada | owady | |
| Podgromada | owady bezskrzydłe | |
| Rząd | rybiki | |
| Rodzina | Lepismatidae | |
| Gatunek | rybik cukrowy | |
Rybik cukrowy (Lepisma saccharina) – zaliczany do szczeciogonków (Thysanura), komensal człowieka. Jego nazwa wzięła się od srebrzystej łuseczki pokrywającej ciało oraz zwinnego poruszania się.
Spis treści
Wygląd[edytuj]
Srebrzysty, bezskrzydły owad o długości ok. 7-10 mm. Ma długie, nitkowate czułki. Przy końcu odwłoka rybik ma trzy szczecinki.
Występowanie[edytuj]
Zdaniem naukowców, rybiki trafiły do Europy z tropików (stąd ich upodobanie do ciepłych i wilgotnych miejsc). Występuje powszechnie w domach, piekarniach i innych ciepłych i dość wilgotnych pomieszczeniach, w których może znaleźć pożywienie. Rybiki prowadzą nocny tryb życia, nie lubią światła.
Pokarm[edytuj]
Ulubiony pokarm rybika cukrowego stanowią produkty zawierające skrobię i inne polisacharydy: kleje organiczne, resztki ze stołu, cukry, a także martwe owady (owadzi pancerz zawiera chitynę – polisacharyd). Zdolność trawienia celulozy umożliwia rybikom zjadanie papieru. Rybik może przeżyć około roku bez pożywienia[2].
Rozmnażanie[edytuj]
Samica składa 2-20 żółtawych jajeczek. Larwa osiąga dojrzałość po czterech wylinkach (ok. 1 roku). Rybik przechodzi przeobrażenie niezupełne. Żyje dwa do ośmiu lat[3].
Rybik cukrowy jako szkodnik[edytuj]
Uważany jest niekiedy za szkodnika, ze względu na spożywanie i niszczenie przez nie przedmiotów, takich jak książki[2]. Jednak, choć są odpowiedzialne za zanieczyszczenie żywności i inne szkody, nie przenoszą chorób[4][5]. Do polujących na rybika cukrowego drapieżników należą skorki pospolite (Forficula auricularia), pareczniki z gatunku Scutigera coleoptrata oraz pająki[6]
Przypisy
- ↑ Lepisma saccharina, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Eric Day: Silverfish factsheet, Department of Entomology (ang.). W: Virginia Cooperative Extension [on-line]. Virginia Polytechnic Institute and State University, Virginia State University, 08-1996. [dostęp 2008-12-25].
- ↑ Silverfish w serwisie Texas A&M AgriLife Extension (ang.)
- ↑ Jackman: Silverfish. W: AgriLife [on-line]. 1981. [dostęp 2009-11-20].
- ↑ Jeffrey Hahn, Kells, Stephen A.: Silverfish and Firebrats (ang.). University of Minnesota, 2006. [dostęp 2009-11-27].
- ↑ Steve, Sr. Jacobs: House Centipedes — Entomology — Penn State University (ang.). Pennsylvania State University, January 2006. [dostęp 2009-11-23]. Dave Pehling: Spiders (ang.). Washington State University, November 2007. [dostęp 2009-11-23].
Bibliografia[edytuj]
- Helgard. Reichholf-Riehm: Owady. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 20. ISBN 8371294425.
