Rycz (herb szlachecki)

herb Rycz w opracowaniu Tadeusza Gajla

herb Rycz według Juliusza Ostrowskiego

Rycz – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis herbu według Juliusza Ostrowskiego:

Na tarczy ściętej, w polu górnem dwudzielnem, w każdem polu – róża, w dolnem – gryf. Nad hełmem w koronie – orla głowa ukoronowana. Labry^[1].

Wizerunek herbu w Księgach Kanclerskich – niekolorowy.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb nadany razem z przywilejem nobilitacyjnym 29 maja 1775, przez króla Stanisława Augusta, Wilhelmowi Rycz konsyliarzowi i chirurgowi królewskiemu^[2].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Rycz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Warszawa 1897, str.333.
↑ Anna Wajs, Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, Warszawa 2001, str. 105.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897.
Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 226. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Herb Rycz z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

[1] Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Warszawa 1897, str.333.

[2] Anna Wajs, Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, Warszawa 2001, str. 105.

[1]

[2]