Rycz (herb szlachecki)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania

herb Rycz w opracowaniu Tadeusza Gajla
Rycz – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Spis treści
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis herbu według Juliusza Ostrowskiego:
Na tarczy ściętej, w polu górnem dwudzielnem, w każdem polu – róża, w dolnem – gryf. Nad hełmem w koronie – orla głowa ukoronowana. Labry[1].
Wizerunek herbu w Księgach Kanclerskich – niekolorowy.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Herb nadany razem z przywilejem nobilitacyjnym 29 maja 1775, przez króla Stanisława Augusta, Wilhelmowi Rycz konsyliarzowi i chirurgowi królewskiemu[2].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Jedna rodzina herbownych (herb własny):
Rycz.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897.
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 226. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Rycz z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |