Rydwany ognia

Rydwany ognia Chariots of Fire
Gatunek	dramat
Data premiery	20 maja 1981
Kraj produkcji	Wielka Brytania
Język	angielski
Czas trwania	123 minuty
Reżyseria	Hugh Hudson
Scenariusz	Colin Welland
Główne role	Ian Charleson Ben Cross Ian Holm Nicholas Farrell Nigel Havers John Gielgud
Muzyka	Vangelis
Zdjęcia	David Watkin
Kostiumy	Milena Canonero
Produkcja	David Puttnam
Wytwórnia	Allied Stars Ltd Goldcrest Films Enigma Productions The Ladd Company
Dystrybucja	Warner Bros. 20th Century Fox

Rydwany ognia (ang. Chariots of Fire) – brytyjski film z 1981 roku, wyreżyserowany przez Hugh Hudsona. Film został oparty na prawdziwej historii dwóch brytyjskich biegaczy przygotowujących się do letnich igrzysk olimpijskich 1924 roku.

W roku 1995, w stulecie narodzin kina, obraz Hudsona znalazł się na watykańskiej liście 45 filmów fabularnych, które propagują szczególne wartości religijne, moralne lub artystyczne.

Fabuła

Bohaterami filmu są dwaj brytyjscy biegacze z lat 20. XX wieku, złoci medaliści olimpijscy z Paryża: Eric Liddell i Harold Abrahams, pochodzący z różnych warstw społecznych Zjednoczonego Królestwa. Różnią się nie tylko pochodzeniem, ale i motywacją ciężkich treningów. Abrahams, angielski Żyd, sukcesami sportowymi chce zyskać akceptację w ówczesnym hierarchicznym społeczeństwie, a Liddel, wywodzący się z rodziny szkockich misjonarzy prezbiteriańskich, jest rozdarty między posługą Bogu a zbytkownym sportem.

Rydwany ognia to opowieść o sportowej rywalizacji, o jej blaskach i cieniach. To także hołd złożony „czasom niewinności” w sporcie, nawet jeśli ukazuje hipokryzję ówczesnych zasad olimpijskich – zawodnik ma obowiązek startować i wygrywać dla swego kraju, nie może jednak zatrudnić trenera.

Obsada

• Nicholas Farrell jako Aubrey Montague
• Ben Cross jako Harold Abrahams
• Ian Charleson jako Eric Liddell
• Ian Holm jako Sam Mussabini (trener Abrahamsa)
• Alice Krige jako Sybil Gordon (żona Abrahamsa)
• Dennis Christopher jako Charlie Paddock
• Cheryl Campbell jako Jennie Liddell
• Brad Davis jako Jackson Scholz
• John Gielgud jako rektor Trinity College

i inni

Tytuł

Tytuł filmu zaczerpnięto z wiersza Williama Blake’a, Jeruzalem:

Bring me my bow of burning gold!	Mój łuk złocisty niech przyniosą:
Bring me my arrows of desire!	I moje strzały pożądania:
Bring me my spear! O clouds, unfold!	I moją włócznię: O niebiosa!
Bring me my chariot of fire!	Mój rydwan ognia niech tu stanie.
	(tłum. Maciej Froński)

Nagrody

• Złoty Glob dla Najlepszego filmu zagranicznego
• BAFTA dla Najlepszego filmu

Film zdobył siedem nominacji do Oscara i zdobył cztery statuetki, w następujących kategoriach:

• Film fabularny
• Scenariusz oryginalny
• Muzyka filmowa
• Kostiumy

Ograniczenia wiekowe

W większości krajów nie ma specjalnych ograniczeń wiekowych. Film nie zawiera scen z nagością, przemocą, wulgarnością. Jedyne zastrzeżenia może budzić używanie przez sportowców alkoholu i papierosów, a także potencjalnie drastyczne sceny upadków oraz przemęczenia sportowców podczas treningów i zawodów.

Zobacz też

• Sto na sto, czyli sto filmów na stulecie kina

Bibliografia

• The best of video – poradnik: kino, tv, sat., video. Warszawa: Oficyna Wydawnicza COMFORT, 1994.

Linki zewnętrzne

• Rydwany ognia w bazie IMDb (ang.)
• Rydwany ognia w bazie Filmweb