Przejdź do zawartości

Ryjkonos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ryjkonos
Macroscelides
A. Smith, 1829[1]
Ilustracja
Ryjkonos krótkouchy (M. proboscideus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

ryjkonosowe

Rodzina

ryjkonosowate

Podrodzina

Macroscelidinae

Plemię

Macroscelidini

Rodzaj

ryjkonos

Typ nomenklatoryczny

Macroscelides typus A. Smith, 1829 (= Sorex proboscideus Shaw, 1800)

Synonimy
Gatunki

3 gatunki – zobacz opis w tekście

Ryjkonos[6] (Macroscelides) – rodzaj ssaków z podrodziny Macroscelidinae w obrębie rodziny ryjkonosowatych (Macroscelididae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowej Afryce[7][8].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 85–115 mm, długość ogona 82–134 mm, długość ucha 17–32 mm, długość tylnej stopy 28–38 mm; masa ciała 19–43 g[9][10].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1829 roku szkocki przyrodnik Andrew Smith w artykule zatytułowanym Wkład w historię naturalną Afryki Południowej, opublikowanym w czasopiśmie „The Zoological journal”[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) ryjkonos krótkouchy (M. proboscideus).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Macroscelides (Macroscelis, Macrocelides): gr. μακροσκελής makroskelēs ‘długonogi’, od μακρος makros ‘długi’; σκελος skelos ‘noga’; -οιδης -oidēs ‘przypominający’[11].
  • Eumerus: gr. ευ eu ‘drobny’; μηρος mēros ‘udo’[12]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Macroscelides typus A. Smith, 1829 (= Sorex proboscideus Shaw, 1800).
  • Rhinomys: gr. ῥις rhis, ῥινος rhinos ‘nos, pysk’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[13]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Rhinomys juculus Lichtenstein, 1831 (= Sorex proboscideus G. Shaw, 1800).

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[14][10][7][6]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[6] Podgatunki[9][7][10] Rozmieszczenie geograficzne[9][7][10] Podstawowe wymiary[9][10][c] Status
IUCN[15]
Macroscelides flavicaudatus Lundholm, 1955 gatunek monotypowy endemit Namibii: pustynia Namib i Pro-Namib DC: 9,4–10,9 cm
DO: 9,8–13,1 cm
MC: 22–39 g
 LC 
Macroscelides proboscideus (G.K. Shaw, 1800) ryjkonos krótkouchy gatunek monotypowy południowa Namibia, zachodnia Południowa Afryka (Prowincja Przylądkowa Północna, Zachodnia i Wschodnia) oraz skrajnie południowo-zachodnia Botswana; zakres wysokości: 0–1400 m n.p.m. DC: 10,4–11,5 cm
DO: 10,7–13,4 cm
MC: 26–38 g
 LC 
Macroscelides micus Dumbacher & Rathbun, 2014 gatunek monotypowy endemit Namibii: formacja Etendeka na północ i południe od rzeki Huab; zakres wysokości: 340–860 m n.p.m. DC: 8,5–10 cm
DO: 8,2–9,7 cm
MC: 19–43 g
 LC 

Kategorie IUCN:  LC gatunek najmniejszej troski.

  1. Młodszy homonim Eumerus Meigen, 1804 (Diptera).
  2. a b Niepoprawna późniejsza pisownia Macroscelides A. Smith, 12829.
  3. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b A. Smith. Contributions to the Natural History of South Africa. „The Zoological journal”. 4 (16), s. 435, 1829. (ang.). 
  2. I. Geoffroy Saint-Hilaire. Description d’un nouveau genre tie Mammifères insectivores, sous le nom d’Eumère, Eumerus. „Annales des Sciences Naturelles”. 18, s. 470, 1829. (fr.). 
  3. Addenda et emendanda. W: J.B. Fisher: Synopsis Mammalium. Wyd. 2. Stuttgardtiae: Sumtibus J.G. Cottae, 1830, s. 657. (ang.).
  4. R.-P. Lesson: Histoire naturelle générale et particulière des mammifères et des oiseaux découverts depuis le mort de Buffon. Mammifères. W: Complement des oeuvres de Buffon, ou histoire naturelle des animaux rares découverts par les naturalistes et les voyageurs depuis la mort de Buffon. T. 5: Suite des mammifères. Paris: Roret, 1836, s. 186. (fr.).
  5. M.H.C. Lichtenstein: Darstellung neuer oder wenig bekannter Säugethiere in Abbildungen und Beschreibungen: von fünf und sechzig Arten auf funfzig colorirten Steindrucktafeln nach den Originalen des Zoologischen Museums der Universität zu Berlin. Berlin: C.G. Lüderitz, 1827–1834, s. (17) i ryc. xxxviii. (niem.).
  6. a b c Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 21. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  7. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 114. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  8. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Genus Macroscelides. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-30].
  9. a b c d S. Heritage: Family Macroscelididae (Sengis). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 228–230. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).
  10. a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 74. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  11. Palmer 1904 ↓, s. 394.
  12. Palmer 1904 ↓, s. 276.
  13. Palmer 1904 ↓, s. 606.
  14. C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.0) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-03-16]. (ang.).
  15. Taxonomy: Macroscelides – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-03-16]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]