Rynek Mariensztacki
| Mariensztat | |
 Rynek Mariensztacki w 1949 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
| 52°14′47,0400″N 21°01′00,8400″E/52,246400 21,016900 | |
Rynek Mariensztacki – plac na osiedlu Mariensztat w warszawskiej dzielnicy Śródmieście.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Po 1843 magistrat wykupił kilka posesji na terenie dawnej jurydyki Mariensztat, tworząc w miejscu obecnego rynku niewielki placyk targowy[1]. W kolejnych latach został on powiększony, m.in. w 1853 poprzez wyburzenia domów do wschodniej pierzei ul. Garbarskiej[2]. Ukształtowany ok. 1865 plac stał się głównym miejscem targowym na Powiślu[3]. Znajdowały się tam drewniane stragany, handlowano głównie żywnością[2]. Na początku XX wieku przy placu wybudowano kilka wysokich kamienic[3].
W 1949 na nowo wytyczony plac stał się centrum zbudowanego w latach 1948–1949 osiedla Mariensztat. Nadano mu wtedy obecną nazwę[4]. Był on otoczony z trzech stron dwupiętrowymi budynkami stylizowanymi na kamieniczki i krytymi dachówką, a od czwartej (od północy) otwarty na Trasę W–Z[5]. Na placu zbudowano fontannę z rzeźbami chłopców wpatrujących się w strugi wypływającej wody dłuta Jerzego Jarnuszkiewicza[6].
W latach 50. rynek Mariensztacki był miejscem zabaw publicznych[3]. W lipcu 1950 miał zorganizowano na nim wielki wiec pod hasłem „Ręce precz od Korei”[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 10. Mackiewicza-Mazowiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2004, s. 104. ISBN 83-88372-28-9.
- ↑ a b Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 10. Mackiewicza-Mazowiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2004, s. 105. ISBN 83-88372-28-9.
- ↑ a b c Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 114.
- ↑ Jerzy S. Majewski: Warszawa na starych pocztówkach. Warszawa: Agora, 2013, s. 61. ISBN 978-83-268-1238-5.
- ↑ Jerzy S. Majewski: Spacerownik. Warszawa śladami PRL-u.. Warszawa: Agora, 2010, s. 28. ISBN 978-83-268-0280-5.
- ↑ Zygmunt Stępiński: Gawędy warszawskiego architekta. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984, s. 64. ISBN 83-03-00447-6.
- ↑ Kronika wydarzeń w Warszawie 1945−1958. „Warszawskie Kalendarz Ilustrowany 1959”, s. 58, 1958. Wydawnictwo Tygodnika Ilustrowanego „Stolica”.