Ryszard Gużewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ryszard Zygmunt Gużewski
podporucznik kawalerii podporucznik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1911
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

19351940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

3 pułk ułanów

Stanowiska

dowódca plutonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Ryszard Zygmunt Gużewski (ur. 12 stycznia 1911 w Warszawie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podporucznik kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Adolfa i Zofii z Magdzickich. Posiadali majątek w Dyrwianach[1]. Jego kuzynem był major artylerii Zygmunt Gużewski.

W 1931 roku ukończył Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie. Od 15 sierpnia 1932 roku do 30 czerwca 1933 roku był podchorążym Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Praktykę odbył w 23 pułku ułanów grodzieńskich w Postawach. W latach 1933–1935 był podchorążym Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu. W 1935 roku został mianowany podporucznikiem[2]. Wcielony do 3 pułku ułanów śląskich, w którym dowodził plutonem. Bardzo dobry jeździec, członek elity jeździeckiej[3].

W kampanii wrześniowej dowodził I plutonem 4 szwadronu 3 pułku ułanów. Ranny 2 września pod Woźnikami Śląskimi. Wzięty do niewoli radzieckiej, osadzony w Kozielsku. Między 3 a 5 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD, lista wywózkowa bez numeru z 02.04.1940[4] poz. 77, nr akt 4203[5]. Został zamordowany między 13 a 14 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[4]. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 16.05.1943, figuruje na liście AM-227-2243 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem 2243. W Archiwum dr Robla znajduje się pakiet (102-01) ze znalezionymi przy ekshumacji dokumentami[4].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

  • Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień porucznika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W.Stankiewicz, Stankiewicz Waldemar. Genealogy, genealogia. Potyczki z genealogią [online], www.mm.pl [dostęp 2017-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-10] (pol.).
  2. Radomyski 1992 ↓, s. 32, 62, 94.
  3. BETA Księgi Cmentarne [online], ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2017-08-23].
  4. a b c УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 287.
  5. Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 602.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Radomyski: Zarys historii Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu 1926-1939. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1992. ISBN 83-85621-06-7.
  • Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
  • УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5
  • Katyń, Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, pod red. Marka Tarczyńskiego, Warszawa 2000, ISBN 83-905590-7-2