Rząd Ciriaca De Mity

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ciriaco De Mita

Rząd Ciriaca De Mityrząd Republiki Włoskiej funkcjonujący od 13 kwietnia 1988 do 22 lipca 1989.

Gabinet powstał w trakcie X kadencji Izby Deputowanych i Senatu, zastąpił rząd Giovanniego Gorii. Koalicję popierającą nowy gabinet tworzyły Chrześcijańska Demokracja (DC), Włoska Partia Socjalistyczna (PSI), Włoska Partia Republikańska (PRI), Włoska Partia Socjaldemokratyczna (PSDI) oraz Włoska Partia Liberalna (PLI). Rząd zakończył funkcjonowanie po powołaniu jeszcze w trakcie tej samej kadencji szóstego gabinetu Giulia Andreottiego.

Skład rządu[edytuj | edytuj kod]

Funkcja Minister Ugrupowanie
Premier Ciriaco De Mita DC
Wicepremier Gianni De Michelis PSI
Minister spraw zagranicznych Giulio Andreotti DC
Minister spraw wewnętrznych Antonio Gava DC
Minister sprawiedliwości Giuliano Vassalli PSI
Minister obrony Valerio Zanone PLI
Minister budżetu i planowania gospodarczego Amintore Fanfani DC
Minister finansów Emilio Colombo DC
Minister skarbu Giuliano Amato PSI
Minister zasobów państwowych Carlo Fracanzani DC
Minister rolnictwa i leśnictwa Calogero Mannino DC
Minister robót publicznych Enrico Ferri PSDI
Minister transportu Giorgio Santuz DC
Minister marynarki handlowej Giovanni Prandini DC
Minister przemysłu, handlu i rzemiosła Adolfo Battaglia PRI
Minister handlu zagranicznego Renato Ruggiero PSI
Minister poczty i telekomunikacji Oscar Mammì PRI
Minister zdrowia Carlo Donat-Cattin DC
Minister pracy i ochrony socjalnej Rino Formica PSI
Minister kultury Vincenza Bono PSDI
Minister edukacji publicznej Giovanni Galloni DC
Minister szkolnictwa wyższego i badań naukowych Antonio Ruberti[1] PSI
Minister turystyki Franco Carraro PSI
Minister środowiska Giorgio Ruffolo PSI
Minister bez teki do spraw regionalnych Antonio Maccanico PRI
Minister bez teki do spraw społecznych Rosa Russo Iervolino DC
Minister bez teki do spraw koordynowania polityki wspólnotowej Antonio La Pergola PSI
Minister bez teki do spraw koordynowania obrony cywilnej Vito Lattanzio DC
Minister bez teki do spraw służb publicznych Paolo Cirino Pomicino DC
Minister bez teki do spraw sytuacji nadzwyczajnych w Mezzogiorno Remo Gaspari DC
Minister bez teki do spraw obszarów miejskich Carlo Tognoli PSI
Minister bez teki do spraw kontaktów z parlamentem Sergio Mattarella DC

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 26 maja 1989; uprzednio jako minister bez teki do spraw badań naukowych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]