Przejdź do zawartości

Rząd Dicka Schoofa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rząd Dicka Schoofa (niderl. Kabinet-Schoof) – rząd Holandii funkcjonujący od 2 lipca 2024.

Gabinet powstał po przedterminowych wyborach z 22 listopada 2023. Został utworzony przez koalicję Partii Wolności (PVV), Partii Ludowej na rzecz Wolności i Demokracji (VVD), Nowej Umowy Społecznej (NSC) i BoerBurgerBeweging (BBB)[1].

Poprzedni gabinet Marka Ruttego (ówczesnego lidera VVD) powstał prawie 10 miesięcy po wyborach z 2021, był tworzony przez ugrupowania liberalne i chadeckie[2]. Koalicja rozpadła się jednak w związku z niemożnością uzyskania porozumienia co do polityki azylowej[3]; 7 lipca 2023 premier ogłosił dymisję gabinetu[4]. Przedterminowe wybory z listopada 2023 zakończyły się zwycięstwem prawicowej i nacjonalistycznej PVV Geerta Wildersa, która uzyskała 37 mandatów w Tweede Kamer[5].

Długotrwałe rozmowy koalicyjne były prowadzone między PVV, VVD, NSC i BBB. W toku negocjacji różne funkcje związane z tworzeniem gabinetu obejmowali m.in. Gom van Strien(inne języki)[6], Ronald Plasterk[7], Richard van Zwol(inne języki)[8] i Elbert Dijkgraaf(inne języki)[9]. W marcu 2024 Geert Wilders ostatecznie zrezygnował z ubiegania się o urząd premiera z uwagi na brak poparcia dla jego kandydatury wśród potencjalnych koalicjantów[10]. W toku negocjacji ustalono również, że partyjni liderzy nie obejmą funkcji ministerialnych, pozostając w parlamencie. Do porozumienia doszło w maju 2024[11]. Początkowo kandydatem na premiera miał być Ronald Plasterk, który jednak zrezygnował w związku z wątpliwościami dotyczącymi jego osoby[12]. Pod koniec miesiąca koalicjanci ustalili, że na czele gabinetu stanie długoletni urzędnik państwowy Dick Schoof[13], pełniący w przeszłości m.in. funkcję szefa Głównej Służby Wywiadu i Bezpieczeństwa[14].

Gabinet został zaprzysiężony przez króla Wilhelma-Aleksandra 2 lipca 2024, rozpoczynając urzędowanie[1][15][16].

3 czerwca 2025 PVV opuściła koalicję rządową w związku ze sporami dotyczącymi polityki azylowej[1]. W konsekwencji premier podał się do dymisji[17], a jego gabinet stał się przejściowym rządem mniejszościowym.

Skład rządu

[edytuj | edytuj kod]

Ministrowie

[edytuj | edytuj kod]
  • premier oraz minister ds. ogólnych: Dick Schoof (bezp.)
  • wicepremier, minister zdrowia, zabezpieczenia społecznego i sportu: Fleur Agema (PVV, do czerwca 2025)
  • wicepremier, minister klimatu i zielonego wzrostu: Sophie Hermans (VVD)
  • wicepremier, minister spraw społecznych i zatrudnienia: Eddy van Hijum (NSC)
  • wicepremier, minister mieszkalnictwa i zagospodarowania przestrzennego: Mona Keijzer (BBB)
  • minister spraw zagranicznych: Caspar Veldkamp (NSC)
  • minister bez teki ds. handlu zagranicznego i pomocy rozwojowej: Reinette Klever (PVV, do czerwca 2025)
  • minister sprawiedliwości i bezpieczeństwa: David van Weel (VVD)
  • minister polityki azylowej i migracji: Marjolein Faber (PVV, do czerwca 2025)
  • minister spraw wewnętrznych: Judith Uitermark (NSC)
  • minister edukacji, kultury i nauki: Eppo Bruins (NSC)
  • minister finansów: Eelco Heinen (VVD)
  • minister obrony: Ruben Brekelmans (VVD)
  • minister infrastruktury i gospodarki wodnej: Barry Madlener (PVV, do czerwca 2025)
  • minister spraw gospodarczych: Dirk Beljaarts (PVV, do czerwca 2025)
  • minister rolnictwa, rybołówstwa, żywności i zasobów naturalnych: Femke Wiersma (BBB)

Sekretarze stanu

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Kabinet-Schoof [online], parlement.com [dostęp 2025-06-03] (niderl.).
  2. Kabinet-Rutte IV [online], parlement.com [dostęp 2024-07-02] (niderl.).
  3. Kabinet gevallen, geen akkoord over asielmaatregelen [online], nos.nl, 7 lipca 2023 [dostęp 2024-07-02] (niderl.).
  4. Minister-president Rutte biedt ontslag aan van kabinet [online], rijksoverheid.nl, 7 lipca 2023 [dostęp 2024-07-02] (niderl.).
  5. Samenstelling Tweede Kamer na de verkiezingen van 22 november 2023 – totaaloverzicht [online], parlement.com [dostęp 2024-07-02] (niderl.).
  6. Claudia Chiappa, Geert Wilders’ coalition scout resigns over fraud scandal [online], politico.eu, 27 listopada 2023 [dostęp 2024-07-02] (ang.).
  7. Ronald Plasterk aan de slag als verkenner [online], tweedekamer.nl, 28 listopada 2023 [dostęp 2024-07-02] (niderl.).
  8. Wilders wil Elbert Dijkgraaf en Richard van Zwol als nieuwe informateurs [online], nu.nl, 20 marca 2024 [dostęp 2024-07-02] (niderl.).
  9. Mariska Vermaas, Elbert Dijkgraaf aangesteld als informateur [online], boerderij.nl, 20 marca 2024 [dostęp 2024-07-02] (niderl.).
  10. Sonia Otfinowska, Holandia: Geert Wilders nie będzie premierem [online], euractiv.pl, 14 marca 2024 [dostęp 2024-07-02].
  11. Paul Kirby, After six months, Dutch parties reach government deal [online], bbc.com, 15 maja 2024 [dostęp 2024-07-02] (ang.).
  12. Anna Wolska, Holandia: Kandydat na premiera rezygnuje. Wraca sprawa niejasności w jego dawnym wniosku patentowym [online], euractiv.pl, 20 maja 2024 [dostęp 2024-07-02].
  13. Topambtenaar Dick Schoof (ex-AIVD, ex-NCTV) kandidaat-premier [online], nos.nl, 28 maja 2024 [dostęp 2024-07-02] (niderl.).
  14. Aleksandra Krzysztoszek, Kim jest nowy premier Holandii Dick Schoof? „Wilders nie będzie rządził z tylnego siedzenia” [online], euractiv.pl, 29 maja 2024 [dostęp 2024-07-02].
  15. Magdalena Cedro, Król Niderlandów zaprzysiągł nowy rząd. Na jego czele Dick Schoof [online], pap.pl, 2 lipca 2024 [dostęp 2024-07-02].
  16. Former spy chief Dick Schoof sworn in as new Dutch PM [online], euronews.com, 2 lipca 2024 [dostęp 2024-07-02] (ang.).
  17. Laura Gozzi, Dutch government collapses after far-right leader quits coalition [online], bbc.com, 3 czerwca 2025 [dostęp 2025-06-03] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kabinet-Schoof [online], parlement.com [dostęp 2025-06-03] (niderl.).