Rzegocin (Wielopole Skrzyńskie)
część wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Część miejscowości | |
Liczba ludności (1921) |
581 |
Strefa numeracyjna |
17 |
Kod pocztowy |
39-110[1] |
Tablice rejestracyjne |
RRS |
SIMC |
0666762[2] |
Położenie na mapie gminy Wielopole Skrzyńskie ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu ropczycko-sędziszowskiego ![]() | |
![]() |
Rzegocin, dawn. Żegoczyn[3] – część wsi Wielopole Skrzyńskie w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie ropczycko-sędziszowskim, w gminie Wielopole Skrzyńskie[4][2]. Leży na zachód od centrum Wielopola, w dwóch skupliskach po obu stronach Wielopolki – Rzegocin-Północ i Rzegocin-Południe.
Dawniej samodzielna wieś i gmina jednostkowa w powiecie ropczyckim, od 1920 w województwie krakowskim. W 1921 roku liczył 581 mieszkańców[5].
10 kwietnia 1926 do Rzegocina włączono Sośnice[6].
1 kwietnia 1930 Rzegocin włączono do Wielopola Skrzyńskiego[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1449 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rzegocin, w XVI w. Żegoczyn, wś, pow. ropczyki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 141 .
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 12 : Województwo Krakowskie, Śląsk Cieszyński
- ↑ [Dziennik Urzędowy Województwa Krakowskiego. 1926, nr 4 https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication/120749/edition/113274/content?]
- ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 22, poz. 199
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Rzegocin, w XVI w. Żegoczyn, wś, pow. ropczyki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 141 .