Sąd Ozyrysa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sąd Ozyrysa

Sąd Ozyrysa – w mitologii egipskiej rytuał, jakiemu musiała poddać się dusza w Sali dwóch Prawd, gdzie zasiadał trybunał Ozyrysa sądzący zmarłego, doprowadzonego na sąd przez Anubisa. W sali ustawiona była waga, na której ważono serce zmarłego na drugiej szali kładziono pióro – symbol bogini prawdy Maat. Ozyrys z Neftydą, Izydą i 42 asesorami, po wysłuchaniu spowiedzi zmarłego, wydawał wyrok. Jeśli ciężar grzechów przeważył szalę, duszę zabierał potwór Ammit – pół lew, pół hipopotam z głową krokodyla. „Usprawiedliwionego głosem” Ozyrys wprowadzał do raju (Pola Jaru). Według wierzeń starożytnych Egipcjan Sąd Ozyrysa był sądem ostatecznym, od którego nie istniała możliwość apelacji[1].

Koncepcja sądu Ozyrysa zaczyna kształtować się w religii staroegipskiej w początkach Średniego Państwa (XXII–XXI w. p.n.e.), aby ostateczny kształt przybrać w okresie Nowego Państwa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tadeusz Adrzejewski, Dusze boga Ra, PWN, Warszawa 1967, s. 130

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Religie starożytne Bliskiego Wschodu, praca zbiorowa pod red. Krzysztofa Pilarczyka, WAM, Kraków 2008