Sękowo (powiat nowotomyski)
52°18′14″N 16°05′21″E/52,303889 16,089167| wieś | |
_(4).JPG) Stare gospodarstwo olęderskie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
572[2] |
| Strefa numeracyjna |
61 |
| Kod pocztowy |
64-300[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PNT |
| SIMC |
0591188 |
Położenie na mapie gminy Nowy Tomyśl  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego  | |
| 52°18′14″N 16°05′21″E/52,303889 16,089167[1]
| |
Sękowo (dawniej Senkowo, Zinskowo, a także Friedenwalde[4]) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Nowy Tomyśl.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Sękowo jest najstarszą z osad olęderskich powstałych w okolicach Nowego Tomyśla. Wieś założono około 1692 na gruntach należących do właścicieli Trzciela. Zabudowa jest rozproszona i rozkłada się na dużej przestrzeni. Niektóre z gospodarstw należały do bardzo okazałych i majętnych, przypominając małe folwarki[5].
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Sękowskie Olendry należała do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)[6]. Sękowskie Olendry należały do okręgu lutomyślskiego i stanowiły część rozległego majątku Tomyśl stary, którego właścicielem był wówczas Hangsdorf[6]. W skład majątku Tomyśl stary wchodziło łącznie 13 wsi. Według spisu urzędowego z 1837 roku Sękowskie Olendry liczyły 497 mieszkańców i 59 dymów (domostw)[6].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego.
W 1997, przy szosie z Poznania do Zbąszynia otwarto terminal przeładunkowy niemieckiej firmy Moritz I.F. (12 400 m²). Od 1988 działa też duży zakład drukarski[7].
Pomniki przyrody i wody[edytuj | edytuj kod]
Na terenie wsi rośnie kilka pomnikowych drzew: lipa drobnolistna (obwód 320 cm), dąb szypułkowy Stary (obwód 650 cm, największe drzewo okolic Nowego Tomyśla, martwe) i grupa dębów, lip szeroko- i drobnolistnych na dawnym cmentarzu ewangelickim (zaniedbanym, ze szczątkami nagrobków). Najgrubsze tutejsze dęby mają obwód do 300 cm. Przy szosie nr 302 (północna strona) znajdują się dwa jeziorka o powierzchni 2,5 i 1,1 ha, stanowiące jedyne naturalne akweny gminy Nowy Tomyśl. Od 1973 planowana jest na Czarnej Wodzie zapora, która spowoduje wchłonięcie tych jeziorek przez zbiornik retencyjny Bobrówka[7][8].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Duże gospodarstwo -
-
Jedno z jezior
_(5).JPG)
_(2).JPG)
_(2).JPG)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 121579
- ↑ [1]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1153 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Sękowo. Restauracja Heinricha Sommerfelda. ok. 1914 - Nowotomyska Galeria Internetowa [dostęp z dnia: 2015-07-02]
- ↑ Paweł Anders, Nowy Tomyśl, WBP, Poznań, 1998, s.71, ISBN 83-85811-51-6
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 198-201.
- ↑ a b Paweł Anders, Nowy Tomyśl, WBP, Poznań, 1998, s.71-72, ISBN 83-85811-51-6
- ↑ Powiat Nowotomyski – mapa turystyczna, wyd. Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2005, ISBN 83-87157-13-9
- Siedziba gminy: Nowy Tomyśl
| Miasta | |
|---|---|
| Wsie | |
| Osada leśna | |
| Integralne części wsi |
|
