Sławomir Miklicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sławomir Miklicz
Ilustracja
Sławomir Miklicz (2023)
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1975
Brzozów

Przewodniczący Sejmiku Województwa Podkarpackiego
Okres

od 2014
do 2014

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Poprzednik

Wojciech Buczak

Następca

Bogdan Romaniuk

Multimedia w Wikimedia Commons

Sławomir Miklicz (ur. 10 stycznia 1975 w Brzozowie) – polski samorządowiec, w latach 2010–2013 członek zarządu województwa podkarpackiego, od 2006 do 2014 radny Sejmiku Województwa Podkarpackiego, a w 2014 jego przewodniczący.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Elżbieta Łukacijewska i Sławomir Miklicz (2008)

Urodził się w Brzozowie[1]. W młodości uprawiał czynnie sport. Był wychowankiem zespołu piłkarskiego Komunalni Sanok[2], następnie w latach 1988–1992 trenował hokej na lodzie[3] (w kategoriach młodzieżowych Stali Sanok). W latach 1992–1999 ponownie uprawiał piłkę nożną[3], reprezentując wówczas Stal Sanok. W 1993 uczestniczył w meczu 1/16 finału Pucharu Polski edycji 1993/1994 przeciwko Jagiellonii Białystok (0:3)[4]. Później występował jeszcze w klubach Orzeł Bażanówka i Osława Zagórz. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Komisji Edukacji Narodowej w Sanoku z 1994[5]. W 2001 ukończył studia prawnicze w rzeszowskiej filii Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, a w 2003 studia podyplomowe z wiedzy o integracji Europejskiej w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Od 1997 do 2002 prowadził własną działalność gospodarczą, w 1998 był kierownikiem agencji reklamy Radia Bieszczady na stanowisku kierownika agencji reklamy, następnie pracował w przedsiębiorstwach prywatnych, w tym na stanowisku regionalnego menedżera sprzedaży w Nivea Polska[6] (2004–2010). W lipcu 2004 został członkiem zarządu klubu hokejowego KH Sanok[3]. Do 2005 był członkiem rady nadzorczej spółki akcyjnej PGE Zakłady Energetyczne Okręgu Radomsko-Kieleckiego[7][8]. Od 2013 pracownik sanockiego oddziału PGNiG[9].

W lutym 2001 był współzałożycielem sanockich struktur Platformy Obywatelskiej, został w Sanoku pełnomocnikiem Stowarzyszenia „Obywatele dla Rzeczypospolitej” Andrzeja Olechowskiego[10][11][12], przewodniczącym sanockiego koła tej organizacji, a 21 kwietnia 2011 wybrany do zarządu regionalnego stowarzyszenia w Rzeszowie[13]. W wyborach parlamentarnych w 2001 z listy PO startował bez powodzenia do Sejmu RP[14][15]. W wyborach samorządowych w 2002, kandydując z listy Komitetu Wyborczego Platforma Gospodarcza[16], uzyskał mandat radnego Rady Miasta Sanoka[17] i pełnił go w kadencji IV 2002–2006 należąc do klubu radnych „Porozumienie”[18][19]. W wyborach samorządowych w 2006 startował z listy Platformy Obywatelskiej i uzyskał mandat radnego Sejmiku Województwa Podkarpackiego III kadencji, otrzymując 5252 głosy[20]. Przystąpił do Klubu Radnych Platforma Obywatelska[21][22]. W wyborach samorządowych w 2010 jako członek Platformy Obywatelskiej brał udział w wyborach na urząd burmistrza Sanoka, w których uzyskał w I turze 2111 głosów[23] (13,66%), zajmując drugie miejsce (wybory wygrał Wojciech Blecharczyk)[24]. Jego kandydaturę poparli wówczas m.in. Elżbieta Łukacijewska, Jerzy Ginalski i Grzegorz Chudzik[25]. W tych samych wyborach samorządowych z 2010 ponownie startował z listy Platformy Obywatelskiej i uzyskał mandat radnego sejmiku IV kadencji, otrzymując 5527 głosów[26]. Przystąpił ponownie do Klubu Radnych Platforma Obywatelska[27] i został jego przewodniczącym. Został również członkiem Komisji Głównej, Komisji Gospodarki i Infrastruktury, Komisji Ochrony Zdrowia, Polityki Prorodzinnej i Społecznej. Od 30 listopada 2010[28] do 27 maja 2013 był członkiem Zarządu Województwa Podkarpackiego[29]. 27 czerwca 2014 został przewodniczącym Sejmiku Województwa Podkarpackiego[30]. Pełnił tę funkcję do końca IV kadencji samorządu wojewódzkiego, nie uzyskał reelekcji w wyborach do sejmiku w 2014.

W wyborach parlamentarnych w 2015 startował do Sejmu z ramienia PO w okręgu krośnieńskim[31]. W listopadzie tegoż roku objął wakujący mandat radnego sejmiku (za Joannę Frydrych)[32]. W grudniu 2017 został wybrany na przewodniczącego struktur PO w powiecie sanockim[33]. W wyborach samorządowych w 2018 został ponownie wybrany na radnego Sanoka, startując z listy KWW Demokraci Ziemi Sanockiej[34]. W wyborach samorządowych w 2024 startował ponownie z listy KWW DZS i uzyskał reelekcję do RM[35]. Ubiegał się również o urząd burmistrza Sanoka – zdobył najwięcej głosów w I turze (4973, tj. 35,99%) i zakwalifikował się do II tury[36]. Przegrał w niej ze swoim konkurentem, otrzymując 49,27% głosów[36].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Odznaka „Za zasługi dla Ratownictwa Górskiego” (2011)[37]
  • Medal XXX lecia Związku Żołnierzy Wojska Polskiego (2011)[38]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Mieszka w Sanoku, jest żonaty z Magdaleną, ma dwóch synów: Mateusza i Kacpra[39].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Oświadczenia majątkowe 2013. Radni Województwa. Sławomir Miklicz. bip.podkarpackie.pl, 8 maja 2013. [dostęp 2014-05-06].
  2. ↑ Galeria piłkarzy Stali. Sławomir Miklicz. „Tygodnik Sanocki”. nr 21 (133), s. 10, 27 maja 1994. [dostęp 2020-04-25]. 
  3. ↑ a b c Jeszcze o zebraniu członków klubu KH SANOK.... hokej.net, 3 lipca 2004. [dostęp 2014-10-13].
  4. ↑ Maciej Pielech. Koniec pucharowej przygody. „Tygodnik Sanocki”. nr 18 (101), s. 6, 15 października 1993. [dostęp 2020-04-25]. 
  5. ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2014-05-06].
  6. ↑ Oświadczenia majątkowe składane na początek III kadencji. bip.podkarpackie.pl, 15 października 2007. [dostęp 2014-05-06].
  7. ↑ PGE Zakłady Energetyczne Okręgu Radomsko-Kieleckiego. imsig.pl. [dostęp 2014-05-06].
  8. ↑ PGE Zakłady Energetyczne Okręgu Radomsko-Kieleckiego. imsig.pl. [dostęp 2014-05-06].
  9. ↑ Zarząd Regionu Podkarpackiego Platformy Obywatelskiej wybrany. gospodarkapodkarpacka.pl, 10 listopada 2013. [dostęp 2014-05-06].
  10. ↑ Bartosz Błażewicz. Zalążek Platformy. „Tygodnik Sanocki”. nr 5 (482), s. 1, 2 lutego 2001. 
  11. ↑ Bartosz Błażewicz. Matecznik Platformy. „Tygodnik Sanocki”. nr 6 (483), s. 2, 9 lutego 2001. 
  12. ↑ Władysław Stachowicz. Samorząd terytorialny miasta Sanoka w latach 1990–2002 w relacjach lokalnej prasy. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 232, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  13. ↑ Jolanta Ziobro. Sanoczanie we władzach regionalnych. „Tygodnik Sanocki”. nr 17 (494), s. 2, 27 kwietnia 2001. 
  14. ↑ Wybory parlamentarne 2001. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-07-04].
  15. ↑ Władysław Stachowicz. Samorząd terytorialny miasta Sanoka w latach 1990–2002 w relacjach lokalnej prasy. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 237, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  16. ↑ Kandydaci do Rady Miasta Sanoka – wybory 2002. „Tygodnik Sanocki”. nr 40 (569), s. I, 4 października 2002. 
  17. ↑ Wybory samorządowe 2002. pkw.gov.pl. [dostęp 2014-07-27].
  18. ↑ Skład Rady Miasta Sanoka 2002–2006. bip.um.sanok.pl. [dostęp 2014-05-10].
  19. ↑ Kluby radnych. bip.um.sanok.pl. [dostęp 2014-05-10].
  20. ↑ Wybory samorządowe 2006. pkw.gov.pl. [dostęp 2014-05-06].
  21. ↑ Wykaz klubów radnych Sejmiku Województwa Podkarpackiego. sejmik.podkarpackie.pl, 1 lutego 2010. [dostęp 2014-05-06].
  22. ↑ Lista Radnych IV kadencji. sejmik.podkarpackie.pl, 22 listopada 2010. [dostęp 2014-05-06].
  23. ↑ Franciszek Oberc. Wybory samorządowe w Sanoku. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 88, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  24. ↑ Wybory samorządowe 2010. pkw.gov.pl. [dostęp 2014-05-06].
  25. ↑ Franciszek Oberc. Wybory samorządowe w Sanoku. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 86-87, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  26. ↑ Wybory samorządowe 2010. pkw.gov.pl. [dostęp 2014-05-06].
  27. ↑ Klub Radnych „PO”. sejmik.podkarpackie.pl, 5 stycznia 2012. [dostęp 2014-05-06].
  28. ↑ Mirosław Karapyta Marszałkiem Województwa Podkarpackiego IV Kadencji. sejmik.podkarpackie.pl, 1 grudnia 2010. [dostęp 2014-05-06].
  29. ↑ Władysław Ortyl nowym Marszałkiem Województwa Podkarpackiego. sejmik.podkarpackie.pl, 28 maja 2013. [dostęp 2014-05-06].
  30. ↑ Radni odwołali przewodniczącego sejmiku województwa. onet.pl, 29 czerwca 2014. [dostęp 2014-06-30].
  31. ↑ Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2015. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-10-26].
  32. ↑ Nowi radni sejmiku. Kim są i czyje miejsca zajęli. wyborcza.pl, 30 listopada 2015. [dostęp 2015-11-30].
  33. ↑ Wybory w PO: Sławomir Miklicz przewodniczącym w powiecie. „Musimy odbudować silne struktury”. esanok.pl, 13 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-15].
  34. ↑ Wybory samorządowe 2018. pkw.gov.pl. [dostęp 2018-10-22].
  35. ↑ Wybory samorządowe 2024. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-04-14].
  36. ↑ a b Wybory samorządowe 2024. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-04-22].
  37. ↑ Agnieszka Frączek: Sanok: Pół wieku GOPR w Bieszczadach. samorzad.pap.pl, 20 września 2011. [dostęp 2017-12-15].
  38. ↑ Święto 2 Pułku Strzelców Podhalańskich. esanok.pl, 28 września 2011. [dostęp 2015-10-03].
  39. ↑ Bez polityki życie żon polityków. biznesistyl.pl, 6 grudnia 2012. [dostęp 2014-05-06].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przewodniczący Sejmiku Województwa Podkarpackiego

Herb województwa podkarpackiego

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Sławomir_Miklicz&oldid=73568508”