Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz
 Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz po zaprzysiężeniu na sędziego TK (2010) | |
| Data i miejsce urodzenia |
14 lutego 1943 |
|---|---|
| Profesor nauk prawnych | |
| Specjalność: polityka prawa, teoria prawa | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
14 lutego 1971 – nauki prawne |
| Habilitacja |
27 kwietnia 1982 – nauki prawne |
| Profesura |
24 marca 1995 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu |
| Stanowisko |
kierownik Katedry Teorii i Filozofii Prawa na WPiA UAM (1995–2013), prorektor UAM (2005–2008) |
| Sędzia Trybunału Konstytucyjnego | |
| Okres spraw. |
2010–2019 |
| Odznaczenia | |
  
| |
Sławomira Kazimiera Wronkowska-Jaśkiewicz[1] (ur. 14 lutego 1943 w Poznaniu[2]) – polska prawniczka i wykładowczyni akademicka, profesor nauk prawnych, sędzia Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku, była kierownik Katedry Teorii i Filozofii Prawa oraz prorektor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu ds. doktorantów i biblioteki, zastępczyni redaktora naczelnego „Państwa i Prawa”, przewodnicząca Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk (2008–2011).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1971 obroniła doktorat nt. praw podmiotowych pod kierunkiem profesora Zygmunta Ziembińskiego, w 1982 uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk prawnych na podstawie rozprawy Problemy racjonalnego tworzenia prawa, nagrodzonej I nagrodą w konkursie redakcji „Państwa i Prawa”[3]. W 1995 prezydent Lech Wałęsa nadał jej tytuł profesora nauk prawnych[4].
W latach 1980–1981 oraz w 1983 jako stypendystka Fundacji im. Aleksandra von Humboldta przebywała na stażach badawczych na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium oraz w innych ośrodkach naukowych. Zapraszana była również wielokrotnie do wygłaszania wykładów na uniwersytetach w Wiedniu, Salzburgu, Monachium i Bochum[2].
Zainteresowania naukowe Sławomiry Wronkowskiej-Jaśkiewicz koncentrują się na problemach teorii prawa oraz polityki prawa, zwłaszcza praw podmiotowych, zasad prawa (oraz ich roli w konstruowaniu i funkcjonowaniu systemu prawa), źródeł prawa, stosowania konstytucji, państwa prawa i redagowania tekstów prawnych[3].
Zawodowo od ukończenia studiów była związana z Uniwersytetem im Adama Mickiewicza, dochodząc do stanowiska profesora zwyczajnego tej uczelni. W latach 1995–2013 zajmowała stanowisko kierownika Katedry Teorii i Filozofii Prawa[5]. Była także członkinią senatu uczelni i prorektorem UAM w latach 2005–2008. Została również wykładowcą w Collegium Polonicum w Słubicach (wspólnej placówce UAM i Europejskiego Uniwersytetu Viadrina we Frankfurcie nad Odrą) oraz podyplomowego studium legislacyjnego Uniwersytetu Warszawskiego. Autorka kilkudziesięciu prac naukowych z zakresu teorii i filozofii prawa oraz prawa konstytucyjnego, w szczególności dotyczących polityki tworzenia prawa oraz techniki legislacyjnej. Doktoraty pod jej kierunkiem napisali m.in. Jarosław Mikołajewicz (1998), Marzena Kordela (1999), Witold Płowiec (2006)[4].
W latach 1988–2006 nieprzerwanie zasiadała w Radzie Legislacyjnej działającej przy prezesie Rady Ministrów. W 1993 zorganizowała, a następnie kierowała aplikacją legislacyjną. Brała udział w opracowaniu zasad techniki prawodawczej. W 2008 powołana na przewodniczącą Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, funkcję tę pełniła do 2011. W 2010 została zgłoszona przez posłów Platformy Obywatelskiej na stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego i 6 maja 2010 wybrana na ten urząd przez Sejm[6]. Jej kandydaturę poparło 415 posłów przy 2 głosach przeciwnych i 13 wstrzymujących się[7]. Jej dziewięcioletnia kadencja trwała do 6 maja 2019.
Została członkinią Polskiego Towarzystwa Legislacji, Międzynarodowego Stowarzyszenia ds. Legislacji i Międzynarodowego Stowarzyszenia Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej, Kapituły Poznańskiej Nagrody Literackiej[8], a także zastępczynią redaktora naczelnego periodyku „Państwo i Prawo”[9]. W 2005 weszła w skład Rady Fundacji im. Zygmunta Ziembińskiego[1]. Należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[3].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1996)[10]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaka Honorowa za Zasługi dla Legislacji (2015)[11]
- Gigant, nagroda poznańskiej redakcji „Gazety Wyborczej” (2019)[12]
- Medal Homini Vere Academico nadany przez rektora UAM (2020)[13]
- Odznaczenie „Zasłużony dla Miasta Poznania” (2021)[14]
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Zarys teorii prawa (współautor: Zygmunt Ziembiński), Ars Boni et Aequi, Poznań 1997, ISBN 83-87148-10-5.
- Sławomira Wronkowska, Kompendium wiedzy o społeczeństwie, państwie i prawie (współautor), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-14135-2.
- Podstawowe pojęcia prawa i prawoznawstwa, Ars Boni et Aequi, Poznań 2004, ISBN 83-87148-52-0.
- Komentarz do zasad techniki prawodawczej z dnia 20 czerwca 2002 (współautor: Maciej Zieliński), Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2021, ISBN 978-83-7666-687-7.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Fundacja im. Zygmunta Ziembińskiego (KRS: 0000015957). Krajowy Rejestr Sądowy. [dostęp 2021-05-03].
- ↑ a b Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz. trybunal.gov.pl. [dostęp 2017-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-09)].
- ↑ a b c Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz. inpris.pl, luty 2010. [dostęp 2017-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-18)].
- ↑ a b Prof. dr hab. Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-05-03].
- ↑ Prof. zw. dr hab. Sławomira Wronkowska. amu.edu.pl. [dostęp 2018-11-04].
- ↑ Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 maja 2010 r. w sprawie wyboru sędziego Trybunału Konstytucyjnego (M.P. z 2010 r. nr 38, poz. 525).
- ↑ Druk nr 2918: Kandydat na sędziego Trybunału Konstytucyjnego. sejm.gov.pl, 8 kwietnia 2010. [dostęp 2017-01-17].
- ↑ Kapituła Poznańskiej Nagrody Literackiej. poznanskanagrodaliteracka.pl. [dostęp 2020-10-27].
- ↑ Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz – zastępca redaktora naczelnego. wolterskluwer.pl. [dostęp 2021-05-03].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 września 1996 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1997 r. nr 6, poz. 52).
- ↑ Krzysztof Sobczak: Odznaczenia dla zasłużonych legislatorów. kancelaria.lex.pl, 27 lutego 2015. [dostęp 2020-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-19)].
- ↑ Natalia Mazur: Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz, Gigant 2018 poznańskiej Wyborczej: Mnie bardziej interesują reguły gry niż reguły wygrywania. wyborcza.pl, 10 stycznia 2019. [dostęp 2020-07-19].
- ↑ Medal Homini Vere Academico dla prof. Sławomiry Wronkowskiej-Jaśkiewicz – Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. amu.edu.pl, 15 lipca 2020. [dostęp 2020-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-19)].
- ↑ Uchwała Nr XLVII/846/VIII/2021 Rady Miasta Poznania z dnia 01-06-2021 w sprawie nadania tytułu Zasłużony dla Miasta Poznania Pani Profesor Sławomirze Wronkowskiej-Jaśkiewicz. poznan.pl. [dostęp 2021-07-02].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Druk nr 2918: Kandydat na sędziego Trybunału Konstytucyjnego. sejm.gov.pl, 8 kwietnia 2010. [dostęp 2017-01-16].
- Prof. dr hab. Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-01-16].
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Członkowie Komitetu Nauk Prawnych PAN
- Członkowie Polskiego Towarzystwa Legislacji
- Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni Odznaką Honorową za Zasługi dla Legislacji
- Polscy teoretycy prawa
- Prorektorzy Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Sędziowie Trybunału Konstytucyjnego
- Wykładowcy Collegium Polonicum w Słubicach
- Wykładowcy Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Zasłużeni dla Miasta Poznania
- Ludzie urodzeni w Poznaniu
- Urodzeni w 1943
- Stypendyści Fundacji im. Alexandra von Humboldta