Słońcówka srebrnica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Słońcówka srebrnica
Villa ixion
(Fabricius, 1794)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

muchówki

Rodzina

bujankowate

Podrodzina

Exoprosopinae

Plemię

Villini

Rodzaj

słońcówka

Gatunek

Villa ixion

Synonimy
  • Anthrax ixion Fabricius, 1794

Słońcówka srebrnica[1] (Villa ixion) – gatunek muchówki z rodziny bujankowatych i podrodziny Exoprosopinae. Zamieszkuje zachodnią Palearktykę.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1794 roku przez Johana Christiana Fabriciusa pod nazwą Anthrax ixion. Lokalizacja typowa znajduje się prawdopodobnie we Włoszech[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Muchówka o ciele długości od 8 do 10 mm[3]. Niemal kulista głowa[4] ma między łuskami na twarzy czarne owłosienie[3]. Tułów jest krótki, lekko wypukły na przedzie i wyraźnie spłaszczony z tyłu[4], owłosiony głównie czarno, z wmieszanymi włoskami żółtymi, najlepiej widocznymi u samicy po jego bokach. Kolor szczecinek na guzach zaskrzydłowych i tarczce jest żółty. Brunatna łuseczka skrzydłowa ma żółte obrzeżenie. Żółtawe łuski wyrastają na tegulach i bazykoście. Skrzydło ma przedni brzeg, obie komórki podstawowe, komórkę dyskoidalną oraz pierwszą komórkę radialną przejrzyste lub zażółcone. Ubarwienie przezmianek jest białawe lub jasnożółte, podobne jak w przypadku włosków u podstawy odwłoka. Czarne odnóża u samca porastają żółte, u samicy zaś białe łuski[3]. Odwłok jest krótki i szeroki[4], czarny, u samicy z żółtymi przepaskami na przednich krawędziach tergitów od drugiego do piątego, a u samca z szarożółtym opyleniem na bocznych brzegach tergitów. Boki tergitów u obu płci owłosione są biało. Wierzchołek odwłoka u samicy ma wieniec długich, zakrzywionych szczecinek[3].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad ten zasiedla stanowiska ciepłe i otwarte, w tym pobrzeża lasów, murawy kserotermiczne i psammofilne oraz łąki kwietne[1]. Osobniki dorosłe latają w pełnym słońcu[3] i chętnie odwiedzają kwiaty, celem żerowania na nektarze[4][1]. W środkowej Europie okres ich lotu trwa od maja do lipca[1]. Jaja składane są do gleby. Larwypasożytami gąsienic motyli nocnych[4].

Gatunek palearktyczny[4][2]. W Europie znany jest z Hiszpanii, Francji, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Słowenii, Grecji oraz europejskiej części Rosji. Ponadto notowany jest z Libii w Afryce Północnej i Cypru w Azji Zachodniej[2]. W Polsce jest owadem spotykanym bardzo rzadko[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Villa ixion – Słońcówka srebrnica. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2022-05-01].
  2. a b c N.L. Evenhuis, D.J. Greathead: World catalog of bee flies (Diptera: Bombyliidae). Revised September 2015. Bishop Museum, 2015. s. 290-532. [dostęp 2019-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  3. a b c d e Przemysław Trojan: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVIII Muchówki – Diptera, zeszyt 24 Bujanki – Bombyliidae. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1967.
  4. a b c d e f Frank M. Hull, Bee flies of the world: the genera of the family Bombyliidae, Washington: Smithsonian Institution Press, 1973, DOI10.5962/bhl.title.48406, ISBN 0-87474-131-9.