Słodkowski
Słodkowski (forma żeńska: Słodkowska; liczba mnoga: Słodkowscy) – polskie nazwisko. Pierwsza wzmianka o istnieniu tego nazwiska znajduje się w sporze z roku 1579 (Zofia Słodkowska wdowa po Ceceniowskim)[1].
Etymologia nazwiska
[edytuj | edytuj kod]Kazimierz Rymut uznaje w „Nazwiskach Polaków”[2], że nazwisko pochodzi od rzeczownika słód, czyli ‘skiełkowane ziarno zbóż, surowiec w piwowarstwie’. Można wywodzić je także od przymiotnika słodki, czyli:
- odznaczający się smakiem cukru, miodu,
- przyjemny, miły, ujmujący, rozkoszny, luby, wdzięczny, " Słownik języka polskiego ", Tom VI, str. 209.[3].
Podstawą do nazwisk są też nazwy miejscowości odnotowane trzykrotnie przez „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego” tom X, str. 812[4]: Słodków (1. dawna gmina Piętno, parafia Turek, 2. powiat łęczycki, 3. powiat janowski) oraz Słodkowice (par. Sławno, powiat opoczyński).
Rody szlacheckie
[edytuj | edytuj kod]- Słodkowscy herbu własnego Gnieszawa
- Słodkowscy herbu Jastrzębiec
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z serwisem heraldycznym nazwiskiem tym w Polsce na początku lat 90 XX w. pod względem liczby osób o danym nazwisku zarejestrowanych w bazie PESEL posługiwało się 1208 osób[5]. Taka liczba osób legitymujących się nazwiskiem Słodkowski plasuje je na pozycji 4658 wśród najpopularniejszych nazwisk w Polsce.
Znani przedstawiciele
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Słodkowski - znany reżyser i fotografik
- Antoni Stanisław Jan Słodkowski herbu Gnieszawa - kapitan - 8 pułk piechoty liniowej, odznaczony 8 czerwca 1831 Złotym Orderem Virtuti Militari[6]
- Tadeusz Słodkowski (ur. 1 grudnia 1917 Roku, Kolonia Mosty, województwo wołyńskie, zm. 17 lipca 1980 w Kościerzycach) członek grupy "Łódź" pod dowództwem Jana Tomczaka. Zastępcą jego był Stefan Kaczmarek, radiotelegrafistą Tadeusz Słodkowski., marzec 1945 roku[7][8][9]
- Wojciech Słodkowski - dziennikarz, działacz opozycyjny w PRL, wykładowca akademicki, społecznik
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kronika polskich rodów szlacheckich Podola, Wołynia i Ukrainy: monografie i wzmianki T.1, Str.7, Warszawa 1911
- ↑ Kazimierz Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, tom II str. 445, Wydawnictwo Naukowe PWN, Kraków 2001.
- ↑ Adam Kryński i Władysław Niedźwiedzki, "Słownik języka polskiego", Tom VI.: S-Ś. str. 209, Warszawa 1915
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom X, str. 812, Warszawa 1889
- ↑ Najpopularniejsze nazwiska w Polsce. [dostęp 2014-01-05].
- ↑ Kawalerowie Orderu Virtuti Militari. Xięga Pamiątkowa w 50-letnią rocznicę powstania roku 1830; zawierająca spis imienny dowódców i sztabs-oficerów tudzież oficerów, podoficerów i żołnierzy Armii Polskiej w tymż roku krzyżem wojskowym "Virtuti Militari" ozdobionych, Lwów 1881, Str. 122.
- ↑ Ryszard Nazarewicz - "Polacy-spadochroniarze-wywiadowcy na zapleczu frontu wschodniego", Str.72, Warszawa 1974, Wydawnictwo Interpress
- ↑ Instytut Historii PAN - "Dzieje najnowsze, Tom 3", Str.359, Łódź 1971, Państwowe Wydawn. Naukowe
- ↑ Polskie Towarzystwo Historyczne - "Mówią Wieki", magazyn historyczny, Tom 16", Str.12, 1973, Państwowe Zakłady Wydawn. Szkolnych