SMS Glyndwr
| Klasa |
tender wodnosamolotów |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia |
A Rodger & Company, Glasgow |
| Wodowanie |
1904 |
Zamówiony dla  Wielka Brytania
| |
| Nazwa |
„Craigroland”, „Glyndwr” |
 Kaiserliche Marine
| |
| Nazwa |
SMH „Answald” |
| Wejście do służby |
16 grudnia 1914 |
| Wycofanie ze służby |
wrzesień 1916 |
| Wielka Brytania
| |
| Nazwa |
„Akenside” |
 Grecja
| |
| Nazwa |
„Agia Varvara” |
| Wycofanie ze służby |
195? |
| Los okrętu |
złomowany |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
2464 t |
| Długość |
100,7 m |
| Szerokość |
13,4 m |
| Zanurzenie |
5,8 m |
| Napęd | |
| 1 x maszyna parowa, 1600 IHP | |
| Prędkość |
10 w |
| Uzbrojenie | |
| 2 armaty 105 mm | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 4 wodnosamoloty | |
SMS „Glyndwr” – niemiecki tender wodnosamolotów z okresu I wojny światowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Frachtowiec „Craigronald” został zbudowany w Glasgow w stoczni A Rodger & Company, wodowanie odbyło się we wrześniu 1904[1]. Statek mierzył 110,7 metrów długości, 13,4 metry szerokości, jego zanurzenie wynosiło do 5,8 metrów[1]. Napęd stanowiła pojedyncza maszyna parowa potrójnego rozprężania z dwoma kotłami i jedną śrubą o mocy 1600 IHP, co dawało jednostce prędkość maksymalną 11 węzłów[1]. Statek został zbudowany dla Scarisbrick Shipping Company[1].
W 1911 nazwa statku została zmieniona na „Glyndwr” na cześć walijskiego władcy Owena Glendowera (Owain Glyndŵr)[1]
W momencie wybuchu I wojny światowej statek przebywał w Danzig, gdzie został internowany i przebudowany w stoczni Kaiserliche Werft do roli tendra wodnosamolotów[1]. Wyposażenie lotnicze stanowiły dwa wodnosamoloty, dodatkowo okręt był uzbrojony w dwie armaty 4-funtowe[1]. Okręt wszedł do służby 16 grudnia 1914 pod niezmienioną nazwą[1].
Po wejściu do służby okręt został ponownie zmodyfikowany, mógł przenosić do czterech samolotów, a uzbrojenie zostało zamienione na dwie armaty 105 mm[1]. Okręt ponownie wszedł do służby 11 stycznia 1915[1]. Na pokładzie okrętu nie wybudowano żadnych hangarów, samoloty były serwisowane bezpośrednio na pokładzie[1]. Okręt był wyposażony w samoloty Flugzeugbau Friedrichshafen, głównie Friedrichshafen FF.33[2].
Począwszy od 1915 okręt operował na Bałtyku, od 28 marca do 22 maja bazował w Memel, a później w Libau, gdzie jego samoloty, wraz z samolotami z SMH „Santa Elena”[1], patrolowały wybrzeże Kurlandii i wody Zatoki Ryskiej, biorąc także udział w operacjach ofensywnych przeciwko siłom rosyjskim[3].
4 czerwca okręt wszedł na minę i został poważnie uszkodzony, został wysłany do Gdańska, gdzie był naprawiany przez sześć miesięcy, do służby powrócił 16 grudnia 1915[4]. Naprawy okazały się niezadowalające i okręt musiał powrócić do stoczni, gdzie dokonano wielu dodatkowych napraw, do służby wszedł ponownie 9 kwietnia 1916 kiedy rozpoczął służbę na wodach Sundu[4]. Pomimo licznych napraw, okręt nadal sprawiał wiele problemów i został wycofany ze służby jako okręt lotniczy we wrześniu 1916, „Glyndwr” już do końca wojny służył jako hulk[4].
Po zakończeniu wojny, 21 stycznia 1919 okręt został przekazany Wielkiej Brytanii, gdzie ponownie wszedł do służby jako frachtowiec pod nazwą Akenside[4]. W 1920 został sprzedany greckiej firmie i przemianowany na Agia Varvara. Statek złomowano w połowie lat 50[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- R.D. Layman: Before the Aircraft Carrier: The Development of Aviation Vessels, 1849-1922. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1989. ISBN 978-0-87021-210-9.
- Vincent P. O'Hara, W. David Dickson, Richard Worth: To Crown the Waves : The Great Navies of the First World War. ISBN 1-61251-269-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Details of the ship. Plimsoll Ship Data. [dostęp 2013-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. (ang.).
