SM Tb XI
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie | |
 K.u.K. Kriegsmarine
| |
| Nazwa |
SM Tb XI |
| Wejście do służby |
31 grudnia 1910[1] |
| Wycofanie ze służby |
5 października 1917 |
 Regia Marina
| |
| Nazwa |
„Francesco Rismondo” |
| Wycofanie ze służby |
1925 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
projektowa 131,5 t |
| Długość |
44,2 m |
| Szerokość |
4,3 m |
| Zanurzenie |
1,5 m |
| Napęd | |
| 2 kotły parowe White-Forster 1 maszyna parowa 2400 ihp | |
| Prędkość |
26,5 węzła |
| Uzbrojenie | |
| 2 x armata okrętowa 47 mm L/44 2 x wyrzutnia torpedowa kal. 450 mm | |
| Załoga |
20 |
SM Tb XI – austro-węgierski torpedowiec z okresu I wojny światowej. Piąta jednostka typu Tb VII. 5 października 1917 roku na okręcie wybuchł bunt. Po uwięzieniu dwóch oficerów, załoga okrętu przepłynęła nim Adriatyk i poddała okręt Włochom. Okręt wcielono do Regia Marina pod nazwą „Francesco Rismondo”. Z listy floty skreślono go w 1925 roku.
Tb XI wyposażony był w dwa kotły parowe typu White-Forster. Współpracowały one z trójcylindrową pionową maszyną parową potrójnego rozprężania. Okręt uzbrojony był w dwie armaty L/44 kalibru 47 mm oraz dwie wyrzutnie torped kalibru 450 mm.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.
