Kapitan Głowacki
| |
| Poprzednie nazwy |
NN |
|---|---|
| Bandera | |
| Numer na żaglu |
PZ-5 |
| Port macierzysty | |
| Właściciel | |
| Armator | |
| Dane podstawowe | |
| Materiał |
drewno |
| Historia | |
| Stocznia |
Nieznana |
| Data budowy |
1944 |
| Data wodowania |
1951 |
| Dane techniczne | |
| Wyporność |
99,4 t |
| Liczebność załogi |
25 |
| Długość całkowita (L) |
30,7 m |
| Szerokość (B) |
6,4 m |
| Zanurzenie (D) |
3,3 m |
| Ożaglowanie | |
| Typ ożaglowania | |
| Liczba żagli |
9 |
| Powierzchnia ożaglowania |
337,5 m² |
| Wysokość masztów |
22,4 |
| Liczba masztów |
2 |
| Napęd mechaniczny | |
| Moc silnika |
135 KM |
Kapitan Głowacki – żaglowiec nazwany na cześć Włodzimierza Głowackiego (do 1997 jacht nazywał się Henryk Rutkowski na cześć działacza komunistycznego Henryka Rutkowskiego).
Historia i rejsy[edytuj | edytuj kod]
Brygantyna została zbudowana z poniemieckiego kadłuba Kriegsfischkutter (kuter typu KFK); kutry te w czasie II wojny światowej poławiały na Bałtyku i jednocześnie były uzbrojone. Kadłub wydobyty w 1945 i przekazany do Państwowego Centrum Wychowania Morskiego, został wykończony jako rybacki kecz gaflowy (Stocznia Rybacka w Gdyni). Jego specyficzną cechą był nieco przesunięty w stosunku do osi symetrii bukszpryt, zamocowany obok stewy dziobowej, a nie nad nią.
Jednostka była statkiem szkolnym Szkoły Rybołówstwa Morskiego wypływała na rejsy na Morze Północne i Morze Bałtyckie. W 1967 roku został przejęty przez Ligę Obrony Kraju w Jastarni. W 1970 trafił do Ośrodka PZŻ w Trzebieży. Od 1975 roku żaglowiec służył Bractwu Żelaznej Szekli. Po 1976 wycofano go z eksploatacji z powodu złego stanu kadłuba. Gruntowny remont przeprowadzono w latach 80. w Rybackiej Stoczni Remontowej we Władysławowie, został wtedy przebudowany z kecza gaflowego na brygantynę. Później też zmieniono kolor żagli z białych na brązowe. W 1986 roku powrócił do pływania jako flagowy żaglowiec-szkoleniowy PZŻ. Dawniej był jednym z nielicznych współczesnych żaglowców, który stawiał na rejach boczne żagle wytykowe zwane lizlami, podobnie jak klipry.
Popularnie przezywany przez żeglarzy najpierw Rutek a obecnie Głowaś[potrzebny przypis].
23 sierpnia 2009, podczas rejsu z Trzebieży do Thyboron w Danii, nieopodal niemieckiego Cuxhaven, Kapitan Głowacki osiadł podczas odpływu na mieliźnie[2]; nikt nie został poszkodowany, załogę ewakuowano.
W 2014 r. Kapitan Głowacki, uważany zawsze za żaglowiec niezbyt szybki i nie mający dobrych właściwości regatowych, niespodziewanie zwyciężył w regatach The Tall Ships' Races na trasie Harlingen – Esbjerg. Należąc do klasy A (grupy największych żaglowców), w której był najmniejszą jednostką, wygrał pod dowództwem kapitana Wojciecha Maleiki swoją klasę i klasyfikację generalną.[3]
Wymagający remontu żaglowiec został krótko po tych regatach odstawiony i przez pewien czas niszczał, nie pływając. W sierpniu 2016 osiadł na dnie przy kei w Trzebieży, w październiku 2016 przeholowany został do Kołobrzegu[4]. Właściciel, PZŻ (udział we własności żaglowca miał też Zachodniopomorski OZŻ) nie miał środków na remont. Rozważano nieodpłatne przekazanie jednostki Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu, co oznaczałoby wydobycie Głowackiego na brzeg i wycofanie z żeglugi[5]. PZŻ ogłosił konkurs ofert na zakup żaglowca i w czerwcu 2020 r. kupiła go za 150 tys. zł firma 3Oceans[1] (będąca również właścicielem bryga Fryderyk Chopin), deklarując wyremontowanie Głowackiego (czego koszty będą wielokrotnie wyższe niż cena zakupu[według kogo?]) i przywrócenie go do żeglugi[6], co było planowane na rok 2022[1].
Dane podstawowe[edytuj | edytuj kod]
- typ: do 1967 kecz gaflowy, aktualnie brygantyna
- armator: 3Oceans[1][7]
- port macierzysty: Szczecin
- rok budowy: 1944
- budowniczy: nieznany, kadłub poniemiecki przebudowany na żaglowiec w Stoczni Rybackiej w Gdyni
- materiał konstrukcyjny: drewno i stal
- tonaż: 99,4 BRT
- długość
- po pokładzie: 24,30 m
- z bukszprytem: 30,70 m
- szerokość: 6,40 m
- zanurzenie: 3,3-3,35 m
- wysokość maksymalna: 22,4 m
- powierzchnia żagli: do 1967 - 234 m², aktualnie 337,5 m²
- silnik pomocniczy: moc 135 KM
- załoga: 25 osób
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Piotr Kulczycki: W 2022 roku „Kapitan Głowacki" będzie żeglował [online], Portal Informacyjny » Żeglarski.info, 10 grudnia 2020 (pol.).
- ↑ tvn24.pl. [dostęp 2009-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-26)].
- ↑ Jak „Głowacki” wygrał The Tall Ships Races [online], Wiatr portal dla żeglarzy, 20 maja 2015 [dostęp 2020-09-13].
- ↑ Radio Szczecin, STS Kapitan Głowacki czeka na remont [online], 14 maja 2017.
- ↑ Kapitan Głowacki na sprzedaż. Znajdzie się kupiec? – ŻAGLOWCE.info [online] [dostęp 2020-09-13] (pol.).
- ↑ Kapitan Głowacki - zasłużony polski żaglowiec ma nowego właściciela [online], Gospodarka morska - portal branżowy, portal morski [dostęp 2020-09-13] (pol.).
- ↑ l, Kapitan Głowacki, zasłużony polski żaglowiec ma nowego armatora | PortalMorski.pl [online], www.portalmorski.pl [dostęp 2021-05-24] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- schemat takielunku. sail-ho.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-10-18)].
- "Podręcznik użytkownika" s/y Kapitan Głowacki
