s/y Roztocze
| |
| Bandera | |
|---|---|
| Numer na żaglu |
(XIV PZ-9) obecnie POL 9 |
| Port macierzysty | |
| Właściciel |
Lubelski Okręgowy Związek Żeglarski |
| Armator |
Lubelski Okręgowy Związek Żeglarski |
| Dane podstawowe | |
| Materiał |
drewno[1] |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Data budowy | |
| Data wodowania |
1969-08-01 |
| Dane techniczne | |
| Wyporność |
19,6 t |
| Liczebność załogi |
12/14 |
| Długość całkowita (L) |
18,06 m |
| Szerokość (B) |
4,64 m |
| Zanurzenie (D) |
2,85 m |
| Pojemność brutto | |
| Ożaglowanie | |
| Typ ożaglowania | |
| Liczba żagli |
komplet dakronowych żagli na różne warunki pogodowe |
| Powierzchnia ożaglowania |
134 m² |
| Liczba masztów |
2 |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
SOLE Diesel SN |
| Moc silnika |
75 |
| Liczba śrub napędowych |
1 |
s/y Roztocze – pełnomorski, dwumasztowy jacht typu Antares[3], zbudowany przez Szczecińską Stocznię Jachtową. Wielokrotnie uczestniczył w „Operacji Żagiel”. Początkowo właścicielem jachtu był Skarb Państwa, w 2015 roku wojewoda lubelski przekazał go na własność dotychczasowemu armatorowi, Lubelskiemu Okręgowemu Związekowi Żeglarskiemu[4]. S/y Roztocze jest jedyną tego typu lubelską jednostką. Konstruktorami s/y Roztocze byli Ryszard Langer i Kazimierz Michalski.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1966 roku powstał projekt powołania komitetu społecznego budowy lubelskiej jednostki pełnomorskiej. 7 kwietnia 1967 roku powołano Komitet Budowy Jachtu „Dar Lubelszczyzny”[3]. Patronat nad społeczną akcją budowy objął Przewodniczący WRN Paweł Dąbek[5], natomiast fundacji przewodniczył Kazimierz Gieroń. W pracach Prezydium Komitetu uczestniczyli Marian Krawczyk, Stefan Ziemnicki, Mieczysław Niewiadomski, Bogdan Bernat i Andrzej Kokoszyński. Jesienią 1967 roku została podpisana umowa ze Szczecińską Stocznią Jachtową na budowę jachtu.
Budowa miała zostać ukończona w kwietniu 1969 roku, jej finał nastąpił kilka miesięcy później. Chrzest lubelskiego jachtu odbył się 1 sierpnia 1969 roku. Matką chrzestną został Alina Wdowiak. Pierwszym kapitanem jachtu był główny pomysłodawca i animator jego budowy – lubelski jachtowy kapitan żeglugi wielkiej Ziemowit Barański[5]. Środki na budowę pochodziły ze skarbu państwa i sponsorów. Od początku jego istnienia do dziś armatorem jest Lubelski Okręgowy Związek Żeglarski. Nazwę dla lubelskiego jachtu, w ramach konkursu, wybrali czytelnicy dziennika „Sztandar Ludu”. Oprócz „Roztocza”, zbudowano jeszcze dwa bliźniacze jachty tego typu: Dar Szczecina oraz Teliga[3]. Pierwszy rejs s/y Roztocze po Bałtyku odbył się w dniach 3–13 sierpnia 1969 roku. Dowodził nim współpomysłodawca budowy jachtu – kapitan Ziemowit Barański.
W 1992 roku po ponad 20 latach eksploatacji jacht odremontowano. Wymieniano w nim kokpity, pawęż, pokład w części dziobowej i częściowo poszycie kadłuba. Zmodernizowano luki pokładowe, olinowanie stałe oraz maszty i bomy.
Na pokładzie s/y Roztocze gościły koronowane głowy. Podpis w kronice jachtu złożył książę Filip, mąż królowej brytyjskiej Elżbiety II. Jacht odwiedził tysiące miejsc na świecie m.in. Islandię, koło podbiegunowe, wybrzeża Norwegii, Wyspy Owcze, Narwik, Zatokę Botnicka czy Morze Czarne.
W 2019 r., w 50. rocznicę istnienia jachtu, została wydana książka „S/y Roztocze – 50 lat na morzach i oceanach” autorstwa Ziemowita Barańskiego. Wydawcą jest Lubelski Okręgowy Związek Żeglarski[6].
W 2019 r. Joanna Czyszczoń opublikowała w formie książkowej wywiad-rzekę z Ziemowitem Barańskim pt. „Kapitan”, w którym wiele miejsca poświęcone jest „Roztoczu”[7].
Również w antologii Ziemowita Barańskiego „Jak się raz zacznie…” (wydanej w 2021 r.) dwadzieścia (z osiemdziesięciu) opowiadań dotyczy „Roztocza”.[8]
S/y Roztocze w „Operacji Żagiel”[edytuj | edytuj kod]
- 1972 – kpt. Jan Kolasiński
- 1980 – kpt. Ziemowit Barański
- 1985 – kpt. Włodzimierz Wieczorkiewicz
- 1986 – kpt. Wacław Orzeł
- 1987 – kpt. Ziemowit Barański.
- 2013 - kpt. Jarosław Głażewski, kpt. Łukasz Włodarski, kpt. Wojciech Wójtowicz
Galeria zdjęć[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jacht "Roztocze" - dzielna łódka całej Lubelszczyzny. 2012-08-20. [dostęp 2012-08-22].
- ↑ Żaglowce 2019 – Baltic Sail Gdańsk, www.balticsail.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
- ↑ a b c Marcin Bielesz: Historia jachtu "Roztocze". Zmienne szczęście jachtów. 2012-08-18. [dostęp 2012-08-22].
- ↑ Jacht „Roztocze” trafił w ręce żeglarzy, naszemiasto.pl Lublin, 26 października 2015 [dostęp 2018-06-10] (pol.).
- ↑ a b Marcin Bielesz: "Roztocze" daje dostęp do morza. W jaki sposób?. 2012-08-17. [dostęp 2012-08-22].
- ↑ Kazimierz Robak, Barański, Ziemowit. S/y „Roztocze” – 50 lat na morzach i oceanach., periplus.pl, 15 kwietnia 2019 [dostęp 2019-11-26].
- ↑ Joanna Czyszczoń. Kapitan. Z Ziemowitem Barańskim, jachtowym kapitanem żeglugi wielkiej, rozmawia Joanna Czyszczoń. Sandomierz; Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, 2019. ISBN: 978-83-8101-269-0.
- ↑ Barański, Ziemowit. Jak się raz zacznie…. Warszawa : Wyd. Maciej Nuckowski, 2021. ISBN: 978-83-960089-0-9.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aleksander Kaszowski, Zbigniew Urbanyi: Polskie jachty na oceanach. Wyd. 2. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1986, s. wkładka: Zestawienie polskich rejsów oceanicznych w latach 1932-1978. ISBN 83-215-4410-X.
- Ziemowit Barański: S/y „Roztocze” – 50 lat na morzach i oceanach. Lublin: Lubelski Okręgowy Związek Żeglarski, 2019. ISBN 978-83-782506-3-0.
- Joanna Czyszczoń: Kapitan. Z Ziemowitem Barańskim, jachtowym kapitanem żeglugi wielkiej, rozmawia Joanna Czyszczoń. Sandomierz: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, 2019. ISBN 978-83-8101-269-0.
- Ziemowit Barański: Jak się raz zacznie…. Warszawa: Wyd. Maciej Nuckowski, 2021. ISBN 978-83-960089-0-9.