Saül
Główna ulica wioski. | |
Państwo | |
---|---|
Departament zamorski | |
Powierzchnia |
4 475 km² |
Wysokość |
Min. 60 – Max. 640 m n.p.m. |
Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość |
|
Kod pocztowy |
97314 |
Położenie na mapie Gujany Francuskiej | |
3°37′22″N 53°12′34″W/3,622778 -53,209444 |
Saül – wioska i gmina w Gujanie Francuskiej (departament zamorski Francji); 153 mieszkańców (2011)[potrzebny przypis].
Połączenia
[edytuj | edytuj kod]Połączenia drogowe i kolejowe
[edytuj | edytuj kod]Otoczony gęstym lasem równikowym, Saül nie posiada połączenia drogowego ani kolejowego z innymi miastami Gujany.
Połączenia lotnicze
[edytuj | edytuj kod]Saül dysponuje wybudowanym w latach 1953–1954 lotniskiem. Transport lotniczy zapewnia połączenie wioski z resztą kraju. Trasę tę obsługuje linia lotnicza Air Guyane Express[1].
Klimat
[edytuj | edytuj kod]Klimat zwrotnikowy, charakteryzuje się stałą, wysoką temperaturą, dużą gęstością powietrza i gęstymi opadami.
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Przemysł wydobywczy
[edytuj | edytuj kod]W czerwcu 2008 roku agencja REXMA złożyła wniosek o pozwolenie na wydobycie złota w rejonie miasta. Ostateczne wydanie pozwolenia przez francuski rząd nastąpiło w październiku 2012 roku. Decyzja ta spotkała się z krytyką miejscowych działaczy, organizacji i związków, upatrujących w niej zagrożenie dla chronionej w Gujanie Francuskiej strefie lasu równikowego. Sugeruje się także, że wydobycie doprowadziłoby do skażenia lokalnych źródeł wodnych i zniszczenia części Narodowego Parku Gujany Francuskiej.
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Turystyka ekologiczna i naukowa jest główną gałęzią dochodu tej niewielkiej osady. W Saül znajduje się także Kościół św. Antoniego z Padwy, który od 1993 został wpisany w rejestr zabytków francuskich. Wokół miasteczka wytyczone są również trasy różnej długości i trudności przeznaczone do pieszych wędrówek. Znajduje się tam także hotel Les Eaux Claires.
Elektryczność
[edytuj | edytuj kod]Saül nie ma połączenia liniami wysokiego napięcia z resztą Gujany. Wytwarzana od końca lat osiemdziesiątych elektryczność dostarczana jest mieszkańcom osady za pośrednictwem paneli słonecznych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Air Guyane - siatka połączeń wewnętrznych. [dostęp 2016-02-07]. (fr.).