Sadykierz (powiat pułtuski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sadykierz
wieś
Ilustracja
kościół Św. Rocha
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

pułtuski

Gmina

Obryte

Liczba ludności (2011)

279[2][3]

Strefa numeracyjna

29

Kod pocztowy

07-215[4]

Tablice rejestracyjne

WPU

SIMC

0515419[5]

Położenie na mapie gminy Obryte
Mapa konturowa gminy Obryte, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sadykierz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sadykierz”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Sadykierz”
Położenie na mapie powiatu pułtuskiego
Mapa konturowa powiatu pułtuskiego, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sadykierz”
Ziemia52°42′03″N 21°17′34″E/52,700833 21,292778[1]

Sadykierzwieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, w gminie Obryte[5][6].

Prywatna wieś duchowna położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie kamienieckim ziemi nurskiej województwa mazowieckiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ostrołęckiego.

Wieś Sadykierz została lokowana przez biskupa Pawła Giżyckiego w dobrach biskupstwa płockiego. W 1449 r. została przekazana na uposażenie kapituły pułtuskiej[8]

We wsi znajduje się drewniany kościół pw. św. Rocha filialny w parafii św. Jana Chrzciciela w Obrytem. Obecny kościół został wzniesiony w 2003 r. na miejscu poprzedniego, pochodzącego z 1812 r., który spłonął w noc z 26 na 27 września 2003 r. Obok kościoła dzwonnica pochodząca z 1812 r. Na przykościelnym cmentarzu znajduje się wspólny nagrobek żołnierzy poległych w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. – Adama Sienkiewicza z 68 Pułku Piechoty oraz Jana Iwaszkiewicza, ułana z 13 Pułku Ułanów Wileńskich.

Do rejestru zabytków województwa mazowieckiego wpisane są:

  • dzwonnica, drewn., XIX, nr rej.: A-341 z 2.04.1962
  • cmentarz kościelny, drewn., 1812, nr rej. j.w[9].

Przed wojną naprzeciw kościoła znajdował się folwark[10]. Dwór istniał jeszcze około roku 2000. Dwór drewniany, kryty strzechą został rozebrany prawdopodobnie przez obecnego właściciela. Z materiałów pochodzących z rozbiórki w pobliżu wybudowano chatę.

Miejsce urodzenia biskupa włocławskiego, Jana Zaręby.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 120339
  2. [Portal polskawliczbach.pl] [dostęp 2020-01-29].
  3. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1131 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
  8. Katalog Zabytków Sztuki. Małgorzata Omilanowska, Jakub Sito (red.). T. X, zeszyt 20: Dawne województwo warszawskie: Pułtusk i okolice. Warszawa: Instytut Sztuki PAN, 1999. ISBN 83-85938-38-9.
  9. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 132.
  10. Mapa WIG Pas 38 Słup 32 „PUŁTUSK” z 1936 r.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]