Saima Karimowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Saima Karimowa
Państwo działania

ZSRR

Data i miejsce urodzenia

31 października 1926
Frunze

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 2013
Nieriungri

Specjalność: geologia
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Saima Safijewna Karimowa (ros. Саима Сафиевна Каримова, ur. 31 października 1926 we Frunzem, zm. 1 stycznia 2013 w Nieriungri) – radziecka geolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w tatarskiej rodzinie robotniczej; jej rodzice w 1921 przenieśli się z Tatarstanu do Kirgistanu. Uczyła się w szkole w mieście Frunze; w 1937 jej rodzina w obawie przed represjami przeniosła się do Donbasu, gdzie kontynuowała edukację. Po ataku Niemiec na ZSRR wraz z rodziną ewakuowała się do Tatarskiej ASRR, do 1945 skończyła 10 klas szkoły w Buinsku. Następnie studiowała na Wydziale Geologicznym Uniwersytetu Kazańskiego, podczas studiów pracowała w badawczej ekspedycji geologicznej w Olokminsku. Po ukończeniu uniwersytetu w 1950 przybyła do południowej Jakucji, od 1955 pracowała w kompleksowej ekspedycji w południowej Jakucji jako starszy geolog, w 1968 została głównym geologiem tej ekspedycji. Wniosła poważny wkład w badania geologiczne terytorium południowej Jakucji i przygotowanie do zagospodarowania przemysłowego tych ziem[1]. Dzięki jej badaniom powstał tam kompleks przemysłu wydobywczego. W 1981 odkryła elgińskie złoże węgla. Prowadziła badania nad złożami złota, uranu, molibdenu, granitu, marmuru, materiałów budowlanych i surowca elewacyjnego. Prowadziła poszukiwania podziemnych jałowych i mineralnych wód dla obiektów południowojakuckiego kompleksu węglowego. Była autorką i współautorką ponad 20 prac o geologii i zagospodarowywaniu południowojakuckiego obszaru węglowego. W 1988 przeszła na emeryturę. Miała honorowe obywatelstwo miasta Nieriungri (1982) i Republiki Jakucji (1997).

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]