Przejdź do zawartości

Salisbury (album)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Salisbury
Wykonawca albumu studyjnego
Uriah Heep
Wydany

luty 1971 r.

Nagrywany

październik–listopad 1970

Gatunek

rock progresywny, art rock

Długość

38:41

Wydawnictwo

Vertigo, Island, Bronze, Mercury

Producent

Gerry Bron

Oceny
Album po albumie
Very 'eavy... Very 'umble
(1970)
Salisbury
(1971)
Look at Yourself
(1971)

Salisbury – drugi album brytyjskiej rockowej grupy Uriah Heep wydany w lutym 1971 przez wytwórnię Mercury. Ukazał się w dwóch wersjach: europejskiej i amerykańskiej. Ta druga posiadała inną okładką oraz listę utworów. Na Salisbury znajduje się jeden z największych hitów zespołu – „Lady in Black”.

O albumie

[edytuj | edytuj kod]

Nagrania odbyły się między październikiem a listopadem 1970 roku, ponownie w londyńskim Lansdowne Studios. W porównaniu z debiutem doszło do jednej zmiany personalnej: na miejsce Nigela Olssona przyszedł Keith Baker. W odróżnieniu od Very 'eavy... Very 'umble Hensley posiada ingerencje w powstanie każdego utworu, stając się głównym kompozytorem zespołu. W dwóch utworach („High Priestess” i „Lady in Black”) jest również głównym wokalistą. Podobnie jak poprzednik, Salisbury charakteryzuje się rozrzutem stylistycznym, zawierając zarówno utwory hardrockowe o brzmieniu bardziej gitarowym („High Priestess”) lub gitarowo-organowym („Bird of Prey”, „Time to Live”), folkową balladę („Lady in Black”) oraz 16-minutową, progresywną, tytułową suitę, nagraną z 24-osobową orkiestrą[2]. „Lady in Black” stała się dużym hitem, szczególnie w Niemczech i Północnej Ameryce[1]. Nazwa albumu jest źródłem kilku historii jej powstania. Najbardziej prawdopodobna jest przedstawiona przez Kena Hensleya, w której nazwa wiąże się z okresem „anty-wojennym” zespołu, a wzgórza Salisbury były miejscem ćwiczeń wojennych, podczas których czołgi niszczyły otaczającą florę (okładka albumu przedstawia zdjęcie czołgu zrobione w Salisbury). W innej wersji nazwa albumu wzięła się z wdzięczności zespołu dla fanów, którzy pomogli im spakować całe wyposażenie koncertowe, gdy mieli na to zaledwie pięć minut. Sytuacja ta miała zdarzyć się po koncercie w mieście Salisbury.

Lista utworów

[edytuj | edytuj kod]
NrTytuł utworuAutorzyDługość
1.„Bird of Prey”Box/Byron/Hensley/Newton4:13
2.„The Park”Hensley5:41
3.„Time to Live”Box/Byron/Hensley4:01
4.Lady in BlackHensley4:44
5.„High Priestess”Hensley3:42
6.„Salisbury”Byron/Hensley/Box16:20
38:41

Amerykańska wersja zawiera „High Priestess” jako utwór numer 1, zaś pod numerem 5 „Simon the Bullet Freak”.

Po remasteringu album został ponownie wydany w 1996 z dwoma dodatkowymi utworami:

7. Simon The Bullet Freak
8. High Priestess (wersja singlowa)

Wznowienie z 2003 zawierało następujące dodatkowe nagrania:

7. Simon The Bullet Freak
8. Here Am I (wersja niezrealizowana)
9. Lady In Black (wersja niezrealizowana)
10. High Priestess (wersja singlowa)
11. Salisbury (wersja singlowa)
12. The Park (wersja skrócona)
13. Time To Live (wersja skrócona)

Twórcy

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Uriah Heep – Salisbury (1971). DINOSAURDAYS. [dostęp 2013-07-10]. (ang.).
  2. Uriah Heep – Salisbury. ArtRock.PL. [dostęp 2013-07-10]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Salisbury. Travellers In Time. [dostęp 2013-07-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]