Salvador Luria

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Salvador Luria
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1912
Turyn

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1991
Lexington

Zawód, zajęcie

mikrobiolog

Salvador Edward Luria (ur. 13 sierpnia 1912 w Turynie, Włochy, zm. 6 lutego 1991 w Lexington, Massachusetts, Stany Zjednoczone) – mikrobiolog amerykański pochodzenia włoskiego, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w roku 1969 za odkrycie budowy genetycznej i mechanizmu replikacji wirusów[1][2].

W latach 1943–1950 profesor Indiana University. W styczniu 1947 roku uzyskał obywatelstwo Stanów Zjednoczonych. Następnie w latach 1950–1959 University of Illinois w Urbana-Champaign, a od 1959 roku Massachusetts Institute of Technology w Cambridge. Członek m.in. Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie[2].

Prowadził badania nad wirusami. Na podstawie obrazu uzyskanego w mikroskopie elektronowym opisał budowę bakteriofagów i odkrył ich zdolność do tworzenia replik mutacyjnych. W 1969 roku otrzymał Nagrodę Nobla, wspólnie z Alfredem Hersheyem i Maksem Delbrückiem[1]. W 1991 otrzymał National Medal of Science.

Zmarł w wieku 79 lat[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Medicine 1969. [dostęp 2009-10-27]. (ang.).
  2. a b c Salvador E. Luria – Biography. [dostęp 2009-10-27]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.