Salvatore Cardinale

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Salvatore Cardinale
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1948
Mussomeli

Minister łączności Włoch
Okres

od 21 października 1998
do 11 czerwca 2001

Przynależność polityczna

Włoska Partia Ludowa

Poprzednik

Antonio Maccanico

Następca

Maurizio Gasparri

Salvatore Cardinale (ur. 20 czerwca 1948 w Mussomeli) – włoski polityk i prawnik, były minister, długoletni parlamentarzysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1972 studia prawnicze, praktykował w zawodzie adwokata. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Chrześcijańskiej Demokracji. Pełnił funkcję burmistrza swojej rodzinnej miejscowości.

Od 1987 do 1994 sprawował mandat posła do Izby Deputowanych X i XI kadencji. Powrócił do niższej izby włoskiego parlamentu w 1996, zasiadał w niej nieprzerwanie do 2008, tj. w okresie XIII, XIV i XV kadencji. Od czasu rozwiązania chadecji należał do licznych ugrupowań – Centrum Chrześcijańsko-Demokratycznego (od 1994), Unii Demokratycznej na rzecz Republiki (od 1998), Popolari-UDEUR (od 1999) i Włoskiej Partii Ludowej (od 2000).

Od 21 października 1998 do 11 czerwca 2001 sprawował urząd ministra łączności w rządach Massima D’Alemy i Giuliana Amato[1][2][3]. W 2002 z ludowcami przystąpił do partii Margherita, a w 2007 z tą ostatnią do Partii Demokratycznej.

W 2008 zrezygnował z ubiegania się o reelekcję w przedterminowych wyborach. Zamiast niego z ramienia PD wystartowała z powodzeniem jego córka, Daniela Cardinale[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]