Samochód pancerny
 |
Ten artykuł od 2017-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Samochód pancerny – opancerzony pojazd mechaniczny, zwykle uzbrojony w armatę lub karabiny maszynowe, zazwyczaj umieszczone w wieży obrotowej.
Spis treści
Opis i zastosowanie[edytuj]
Podstawowym przeznaczeniem większości samochodów pancernych było rozpoznanie, rzadziej walka. Zazwyczaj pancerz samochodów pancernych chronił tylko przed pociskami karabinowymi i odłamkami. W zależności od masy i uzbrojenia czasami wyróżnia się lekkie, średnie i ciężkie samochody pancerne. Samochodów pancernych nie należy mylić z kołowymi transporterami opancerzonymi, których zadaniem jest przewożenie żołnierzy.
Historia[edytuj]
Pierwsze samochody pancerne skonstruowano w pierwszej dekadzie XX wieku, apogeum ich rozwoju nastąpiło przed i w okresie II wojny światowej. Stopniowo powstające konstrukcje charakteryzowały się lepszymi własnościami w terenie i uzbrojeniem. Zamiast samochodów dwuosiowych z napędem na tylną oś, budowanych na podwoziach samochodów cywilnych, zaczęły powstawać konstrukcje z napędem na wszystkie koła, a liczba osi wzrosła w niektórych konstrukcjach do czterech.
II wojna światowa[edytuj]
Odmianą samochodów pancernych były w okresie II wojny światowej:
- samochody opancerzone oraz opancerzone samochody rozpoznawcze – lekko opancerzone małe samochody, czasami odkryte od góry i bez stałego uzbrojenia
- wozy wsparcia ogniowego – ciężkie samochody pancerne, uzbrojone w armatę kalibru powyżej 57 mm i służące przede wszystkim do walki
Polskie, historyczne konstrukcje samochodów pancernych[edytuj]
- Ford FT-B – samochód pancerny z 1920 r.
- wz. 28 – półgąsienicowy samochód pancerny
- Ursus wz. 29
- wz. 34 – podstawowy polski samochód pancerny z 1939 r.
- Kubuś – improwizowany samochód pancerny z powstania warszawskiego (jeden egzemplarz)
- Korfanty, Doliwa, Ślązak, Woźniak-Walerus, Górny Śląsk-Alzacja, Powstaniec – samochody III powstania śląskiego
- Tank Piłsudskiego i Kresowiec – samochody Orląt lwowskich z 1918 r.
Obecne zastosowanie samochodów pancernych[edytuj]
Po wojnie w wyposażeniu większości armii samochody pancerne zostały zastąpione przez rozpoznawcze transportery opancerzone lub gąsienicowe bojowe wozy rozpoznawcze. W odniesieniu do pojazdów współczesnych, terminologia „samochód pancerny” raczej nie jest już używana, natomiast po wojnie z klasy samochodów pancernych wyewoluowały:
- samochody opancerzone – lekko opancerzone wielozadaniowe pojazdy terenowe (np. AMZ Dzik, International MaxxPro)
- kołowe opancerzone transportery rozpoznawcze (np. BRDM-2, EE-9 Cascavel)
- kołowe bojowe wozy rozpoznawcze (np. ERC 90 Sagaie, Luchs)
