San Antonio Spurs

San Antonio Spurs Dallas Chaparrals
Pełna nazwa	San Antonio Spurs od 1973 Dallas Chaparrals (ABA) 1967–1970, 1971–1973 Texas Chaparrals (ABA) 1970–1971
Przydomek	Spurs - (ang. ostrogi)
Maskotka	The Coyote
Barwy	biały, czarny, srebrny
Data założenia	1967 (początkowo w ABA od 1976 w NBA)
Liga	NBA Western Conference Southwest Division
Adres	San Antonio
Hala sportowa	AT&T Center
Właściciel	Peter Holt
Trener	Gregg Popovich
Asystent trenera	James Borrego, Ime Udoka, Chip Engelland, Will Sevening, Ettore Messina, Becky Hammon
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Alternatywne
Strona internetowa

Mistrzowska drużyna Spurs u prezydenta George W. Busha w 2003

San Antonio Spurs – amerykański zespół koszykarski, grający w lidze NBA. Spurs to jeden z najbardziej znanych i utytułowanych klubów NBA w ostatnich latach.

Historia

1967-70: Dallas Chaparrals (ABA)

W lutym 1967 roku grupa inwestorów z Dallas nabyła od nowo tworzącej się ligi ABA prawa do drużyny, której nadano nazwę Chaparrals. W premierowym meczu (16 października 1967) Dallas Chaparrals pokonali u siebie Anaheim Amigos 129-125, a grający trener Cliff Hagan, były mistrz NBA z St. Louis Hawks, zdobył dla gospodarzy 35 punktów.

Sezon 1967-68 Chaparrals zakończyli z 46 wygranymi i 32 porażkami, zajmując drugie miejsce w Dywizji Zachodniej. W półfinale dywizji pokonali Houston Mavericks w trzech meczach (3-0), by następnie przegrać z New Orleans Buccaneers w pięciu (1-4) i nie awansować do wielkiego finału ABA. Do wyróżniających się graczy Chaparrals należeli Bob Verga, John Beasley, Cincinnatus Powell oraz wspomniany Hagan.

W sezonie 1968-69 Dallas wygrali 41 meczów (37 porażek) i zajęli 4. miejsce w dywizji, ale w play-offach ponownie zostali wyeliminowani przez New Orleans Buccaneers 3-4. Ton drużynie nadawali Powell, J. Beasley (MVP meczu gwiazd ABA) oraz pierwszoroczniacy Ron Boone, Glen Combs i John Smith.

W połowie trzeciego sezonu (1969-70) z funkcji trenera zwolniony został Hagan, którego zbyt krzykliwy sposób komunikowania się zaczął przeszkadzać zawodnikom oraz kierownictwu drużyny. Jego miejsce zajął dyrektor klubu Max Williams. Chaparrals odnieśli 45 zwycięstw (w 84 meczach), kończąc sezon regularny na 2. miejscu w dywizji. W rozgrywkach posezonowych znowu nie odnieśli sukcesu, odpadając z Los Angeles Stars (2-4). Zawodnikami, na których opierała się gra Dallas, byli Combs, Powell, Manny Leaks i J. Beasley.

1970-71: Texas Chaparrals (ABA)

W 1970 roku postanowiono zmienić nazwę na Texas Chaparrals i przenieść niektóre spotkania do mniejszych miast stanu, próbując w ten sposób zdobyć nowych kibiców. Pomysł okazał się jednak zupełną klapą do tego stopnia, że 5 stycznia 1971 na mecz w Fort Worth przeciwko Pittsburgh Condors przyszło około 200 widzów, zmuszając kierownictwo do odwołania pozostałych zaplanowanych meczów i przeniesienia ich do Dallas.

Sezon 1970-71 był znacznie słabszy od poprzednich. Z zespołu do Kentucky Colonels odszedł Powell, a w trakcie sezonu do Utah Stars Boone i Combs (w ich miejsce przybyli Donnie Freeman i Wayne Hightower). Drużyna wygrała tylko 30 meczów (przegrała 54) i musiała rozegrać dodatkowe spotkanie przeciwko Denver Rockets o ostatnie premiowane grą w turnieju posezonowym miejsce. W potyczce dwóch najsłabszych ekip w lidze górą byli Chaparrals i to oni awansowali dalej. Wcześniej, po kilkunastu meczach podał się do dymisji Max Williams, którego zastąpił Bill Blakeley. W play-offach Utah Stars w 5 dni pozbawili Texas złudzeń, wygrywając w 4 potyczkach do zera.

Liderem zespołu okazał się Freeman, wybrany do drugiej piątki sezonu. Zagrał także w Meczu Gwiazd ABA.

1971-73: Dallas Chaparrals (ABA)

Po nieudanych eksperymentach klub wrócił do oryginalnej nazwy i gwarantujących frekwencję meczów w Dallas, gdzie 21 września 1971 rozegrano pierwsze pokazowe zawody pomiędzy zespołami konkurujących lig: NBA i ABA. Millwaukee Bucks z Kareemem Abdulem-Jabbarem pokonali gospodarzy 106-103, a wydarzenie obejrzało rekordowe w historii Chaparrals 7 800 widzów.

W sezonie regularnym 1971-72 nowy trener Tom Nissalke poprowadził zespół do 42 zwycięstw (i tylu samo porażek) oraz 3. miejsca w dywizji, gwarantującego udział w play-offach. Władze ABA przyznały mu tytuł Trenera Roku, ale mimo wyróżnienia Utah Stars ponownie okazali się lepsi, nie dając szans jego podopiecznym (porażka 0-4), wśród których najlepszym zawodnikiem był wybrany do pierwszej piątki sezonu Freeman.

Przed sezonem 1972-73 odszedł Nissalke, który znalazł pracę w NBA, a nowym szkoleniowcem został Babe McCarthy. Odszedł również Freeman i Chaparrals zagrali najsłabszy sezon w historii swoich występów w ABA, osiągając tylko 28 wygranych w 84 meczach. Zajęli ostatnie miejsce w dywizji i po raz pierwszy nie awansowali do play-offów. McCarthy'emu, który osiągnął bilans 24-48, podziękowano za pracę, a w jego miejsce zatrudniono na kilka ostatnich meczów Dave’a Browna, który spisał się równie słabo. Rolę najlepszego strzelca przejął Rich Jones, a do piątki debiutantów wybrany został James Silas, gracz, którego numer - 13 - San Antonio Spurs miało w przyszłości zastrzec.

1973-76: San Antonio Spurs (ABA)

Po katastrofalnym sezonie i z powodu regularnie spadającej frekwencji latem 1973 roku właściciele Chaparrals zdecydowali się oddać drużynę w trzyletni leasing grupie inwestorów z San Antonio, która przeniosła ją do swojego miasta i przemianowała na Spurs (pierwotnie - Gunslingers). Gdy niewielkie na początku zainteresowanie występami Ostróg zaczęło wraz ze zwycięstwami wzrastać, strony doszły do porozumienia i po kilku miesiącach dokonano całkowitego przejęcia klubu.

Pierwszym mecz pod nowym szyldem San Antonio Spurs rozegrali 10 października 1973 roku, ulegając we własnej hali prowadzonym z ławki trenerskiej przez Wilta Chamberlaina San Diego Conquistadors 106-121, a spotkanie w HemisFair Arena obejrzało 5 879 widzów.

Nagrody zawodników Spurs w NBA (po sezonie 2011-12)

• Gracz tygodnia NBA (56 razy): George Gervin (4), Ron Brewer, Artis Gilmore, Alvin Robertson (2), Terry Cummings, David Robinson (15), Sean Elliott, Tim Duncan (20), Derek Anderson, Bruce Bowen, Tony Parker (6), Manu Ginobili (3)
• Gracz miesiąca NBA (10 razy): George Gervin, Alvin Robertson, David Robinson (4), Tim Duncan (4)
• Debiutant miesiąca NBA (16 razy): Greg Anderson, Willie Anderson, David Robinson (6), Tim Duncan (6), Manu Ginobili, Beno Udrih

Mistrzowie NBA

Alamodome - hala, w której „Ostrogi” walczyły o swoje pierwsze mistrzostwo NBA w 1999 roku

Pierwsze mistrzostwo w historii klub zdobył w 1999, kiedy to, będącego u szczytu kariery Davida Robinsona wsparł nowy nabytek – Tim Duncan. Spurs zdominowali ligę, kończąc sezon regularny z dorobkiem 37-13 (sezon był skrócony z powodu lokautu). W play-offach osiągnęli wynik 15-2, pokonując kolejno Minnesota Timberwolves 3-1, Los Angeles Lakers 4-0, Portland Trail Blazers 4-0 i w finale New York Knicks 4-1.

• Mistrzowski zespół tworzyli: Tim Duncan (MVP finału), David Robinson, Avery Johnson, Sean Elliott, Jaren Jackson, Mario Elie, Malik Rose, Jerome Kersey, Antonio Daniels, Steve Kerr, Will Perdue, Gerard King. W meczach sezonu regularnego występowali także Andrew Gaze i Brandon Williams. Trenerem był Gregg Popovich.

Cztery lata później, w sezonie 2002-2003 Spurs rozpoczęli rozgrywki w nowej hali SBS Center. W trakcie sezonu Podpora „Ostróg”, David Robinson, ogłosił, że będzie to jego ostatni sezon w lidze. Zmotywowani tym faktem Spurs osiągnęli znakomity wynik w sezonie zasadniczym 60-22. Po zaciętych pojedynkach w finałach – kolejno Phoenix Suns, mistrz w latach 2000-2002 Los Angeles Lakers, Dallas Mavericks – spotkali się w finale ligi z, prowadzonymi przez Jasona Kidda, New Jersey Nets. Po zaciętych, acz mało efektownych pojedynkach, Spurs wygrali 4-2.

• Skład drużyny mistrzowskiej: Tim Duncan (MVP finału), David Robinson, Stephen Jackson, Malik Rose, Tony Parker, Manu Ginóbili, Bruce Bowen, Steve Smith, Kevin Willis, Steve Kerr, Speedy Claxton, Danny Ferry. W sezonie regularnym grali także: Anthony Goldwire, Devin Brown, Mengke Bate’er. Trenerem zespołu był Gregg Popovich.

W 2005 zespół grał trzeci raz w finale NBA. Wcześniej w pierwszej rundzie play-off zespół pokonał Seattle SuperSonics w stosunku 4-2. W kolejnej fazie ich przeciwnikiem był zespół Phoenix Suns – rewelacja sezonu 2005. Rywalizacja była bardzo zacięta, jednak zwycięzcami okazali się zawodnicy Spurs, którzy wygrali tę serię 4-1. W finale Spurs pokonali mistrzów poprzedniego sezonu Detroit Pistons 4-3. Kolejny raz MVP finałów został lider drużyny San Antonio – Tim Duncan.

• Mistrzowska drużyna: Tim Duncan (MVP finału), Manu Ginóbili, Tony Parker, Bruce Bowen, Robert Horry, Glenn Robinson, Brent Barry, Radoslav Nesterovič, Nazr Mohammed, Beno Udrih, Devin Brown, Tony Massenburg. W sezonie reguarnym grali również Malik Rose, Mike Wilks, Sean Marks, Dion Glover i Linton Johnson. Trenerem był Gregg Popovich.

Czwarte mistrzostwo NBA zdobyli w 2007. Gładko wygrali rywalizację w finale z Cleveland Cavaliers nie ponosząc porażki. Zwyciężali kolejno: 85:76, 103:92, 75:72 i 83:82. MVP finałów tym razem został francuski rozgrywający, Tony Parker.

• Mistrzostwo wywalczyli: Tim Duncan, Manu Ginóbili, Tony Parker (MVP finału), Bruce Bowen, Robert Horry, Brent Barry, Michael Finley, Fabricio Oberto, Francisco Elson, Jacque Vaughn, Matt Bonner, Beno Udrih. W sezonie regularnym grali również: James White, Eric Williams, Jackie Butler i Melvin Ely. Trenerem był Gregg Popovich.

Spurs zdobyli kolejne mistrzostwo ligi w sezonie 2013/14, pokonując w Finale Miami Heat 4–1.

• Zawodnikami mistrzowskiej drużyny byli: Tim Duncan, Manu Ginóbili, Tony Parker, Kawhi Leonard (MVP finału), Danny Green, Tiago Splitter, Boris Diaw, Patty Mills, Aron Baynes, Cory Joseph, Matt Bonner, Austin Daye, Marco Belinelli, Jeff Ayres, Damion James. Trenerem był Gregg Popovich.

Trenerzy

ABA

Trener	Lata	Sezon regularny		Play-offs		Suma meczów
		Z	P	Z	P
Cliff Hagan	1967-70	109	90	7	8	214
Max Williams	1970	28	32	2	4	66
Bill Blakeley	1970-71	25	40	1	4	70
Tom Nissalke	1971-72, 1973-74	105	91	3	8	207
Babe McCarthy	1972-73	24	48	-	-	72
Dave Brown	1973	4	8	2	2	16
Bob Bass	1974-76	83	57	5	8	153

Kadra

Skład

Stan na sezon 2016/17

San Antonio Spurs

Nr	Poz.	Nar.	Nazwisko i imię	Data urodzenia	Wzrost	Masa ciała
12	4.0 !PF		Aldridge, LaMarcus	1985–07–19	211 cm	109 kg
1	3.0 !SF		Anderson, Kyle	1993–09–20	206 cm	104 kg
30	5.0 !C		Anthony, Joel	1982–09–08	206 cm	111 kg
7	2.0 !SG		Arcidiacono, Ryan	1994–03–26	191 cm	85 kg
42	4.0 !PF		Bertans, Davis	1992–11–12	208 cm	95 kg
3	5.0 !C		Dedmon, Dewayne	1989–08–12	213 cm	116 kg
11	2.0 !SG		Forbes, Bryn	1993–07–23	191 cm	79 kg
29	2.5 !G/F		Garino, Patricio	1993–05–17	198 cm	92 kg
16	4.5 !C/F		Gasol, Pau	1980–07–06	213 cm	115 kg
20	2.0 !SG		Ginóbili, Manu	1977–07–28	198 cm	93 kg
14	2.5 !G/F		Green, Danny	1987–06–22	198 cm	95 kg
28	4.0 !PF		Jean-Charles, Livio	1993–11–08	206 cm	98 kg
27	1.0 !PG		Laprovittola, Nicolas	1990–01–31	190 cm	88 kg
10	4.5 !C/F		Lee, David	1983–04–29	206 cm	113 kg
2	3.0 !SF		Leonard, Kawhi	1991–06–29	201 cm	102 kg
23	2.0 !SG		Martin, Kevin	1983–02–01	201 cm	84 kg
8	1.0 !PG		Mills, Patrick	1988–08–11	183 cm	84 kg
5	4.0 !PF		Murray, Dejounte	1996–09–19	196 cm	77 kg
9	1.0 !PG		Parker, Tony	1982–05–17	188 cm	84 kg
17	2.0 !SG		Simmons, Jonathon	1989–09–14	198 cm	88 kg

Trener: Gregg Popovich
Asystenci: James Borrego • Ime Udoka • Chip Engelland • Will Sevening • Ettore Messina • Becky Hammon

Prawa międzynarodowe

Draft	Runda	Wybór	Zawodnik	Poz.	Nar.	Obecny zespół	Adnotacje	Przyp.
2014	2	54	Dangubić, NemanjaNemanja Dangubić	G		Crvena Zvezda Telekom (Serbia)	Pozyskany od Philadelphia 76ers
2013	1	28	Jean-Charles, LivioLivio Jean-Charles	F		ASVEL Basket (Francja)
2013	2	58	Thomas, DeshaunDeshaun Thomas	F		FC Barcelona (Hiszpania)
2012	2	59	Denmon, MarcusMarcus Denmon	G		New Basket Brindisi (Włochy)
2011	2	42	Bertāns, DāvisDāvis Bertāns	F		Laboral Kutxa Baskonia (Hiszpania)	Pozyskany od Indiany Pacers
2011	2	59	Hanga, ÁdámÁdám Hanga	G/F		Sidigas Avellino (Włochy)
2010	2	49	Richards, RyanRyan Richards	F		EGIS Körmend (Węgry)
2005	2	46	Lorbek, ErazemErazem Lorbek	F/C		Wolny agent	Pozyskany od Indiany Pacers
2004	2	42	Sanikidze, ViktorViktor Sanikidze	F		Uniks Kazań (Rosja)	Pozyskany od Atlanty Hawks
2004	2	58	Karaulov, SiergiejSiergiej Karaulov	C		Ural Jekaterynburg (Rosja)
2001	2	56	Javtokas, RobertasRobertas Javtokas	C		Žalgiris Kowno (Litwa)

Zastrzeżone numery

• 00 - Johnny Moore
• 6 - Avery Johnson
• 13 - James Silas
• 32 - Sean Elliott
• 44 - George Gervin
• 50 - David Robinson
• 12 - Bruce Bowen
• 21 - Tim Duncan

Członkowie Koszykarskiej Galerii Sław

• Larry Brown – 2002
• George Gervin – 1996
• Artis Gilmore – 2011
• Cliff Hagan – 1978
• Moses Malone – 2001
• David Robinson – 2009
• Dennis Rodman – 2011
• Jerry Tarkanian – 2013
• Dominique Wilkins – 2006

Statystyczni liderzy ligowi

ABA

Liderzy w zbiórkach

• Swen Nater – 1975

Liderzy w blokach

• Billy Paultz – 1976

Liderzy w skuteczności rzutów z gry

• Swen Nater – 1974

Liderzy w skuteczności rzutów wolnych

• Charles Beasley – 1968

NBA

Liderzy strzelców

• George Gervin – 1978–1980, 1982
• David Robinson – 1994

Liderzy w zbiórkach

• David Robinson – 1991
• Dennis Rodman – 1994–1995

Liderzy w asystach

• Johnny Moore – 1982

Liderzy w przechwytach

• Alvin Robertson – 1986–1987
• Kawhi Leonard – 2015

Liderzy w blokach

• George Johnson – 1981–1982
• David Robinson – 1992

Liderzy w skuteczności rzutów z gry

• Artis Gilmore – 1983–1984
• Steve Johnson – 1986

Liderzy w skuteczności rzutów za 3 punkty

• Mike Dunleavy – 1983
• Steve Smith – 2002
• Bruce Bowen – 2003
• Matt Bonner – 2011

Nagrody i wyróżnienia

ABA

ABA All-Star Game MVP

• John Beasley - 1969

Debiutant Roku ABA

• Swen Nater - 1974

Trener Roku ABA

• Tom Nissalke - 1972

Menedżer Roku

• Jack Ankerson – 1974

All-ABA First Team

• Donnie Freeman – 1972
• James Silas – 1976

All-ABA Second Team

• John Beasley – 1968, 1969
• Cincinnatus Powell – 1968
• Donnie Freeman – 1971
• Swen Nater – 1974, 1975
• James Silas – 1975
• George Gervin – 1975, 1976

ABA All-Rookie Team

• Ron Boone - 1969
• Joe Hamilton - 1971
• James Silas - 1973
• Swen Nater - 1974
• Mark Olberding - 1976

Nominowani do ABA All-Star Game

• John Beasley – 1968–1970
• Cliff Hagan – 1968
• Glen Combs – 1970
• Cincinnatus Powell – 1970
• Donnie Freeman – 1971–1972
• Steve Jones – 1972

• Rich Jones – 1973–1974
• Swen Nater – 1974–1975
• James Silas – 1975–1976
• George Gervin – 1975–1976
• Larry Kenon – 1976
• Billy Paultz – 1976

NBA

MVP

• David Robinson – 1995
• Tim Duncan – 2002, 2003

MVP Finałów

• Tim Duncan – 1999, 2003, 2005
• Tony Parker – 2007
• Kawhi Leonard – 2014

Obrońca Roku

• Alvin Robertson – 1986
• David Robinson – 1992
• Kawhi Leonard – 2015, 2016

Debiutant Roku

• David Robinson – 1990
• Tim Duncan – 1998

Rezerwowy Sezonu

• Manu Ginóbili – 2008

Największy Postęp Sezonu

• Alvin Robertson – 1986

Trener Roku

• Gregg Popovich – 2003, 2012, 2014

Menedżer Roku

• Angelo Drossos – 1978
• Bob Bass – 1990
• R.C. Buford – 2014, 2016

I skład NBA

• George Gervin – 1978–1982
• David Robinson – 1991, 1992, 1995, 1996
• Tim Duncan – 1998–2005, 2007, 2013
• Kawhi Leonard – 2016, 2017

II skład NBA

• George Gervin – 1977, 1983
• Alvin Robertson – 1986
• David Robinson – 1994, 1998
• Tim Duncan – 2006, 2008, 2009
• Tony Parker – 2012–2014

III skład NBA

• David Robinson – 1990, 1993, 2000, 2001
• Tim Duncan – 2010, 2015
• Manu Ginóbili – 2008, 2011
• Tony Parker – 2009
• Dennis Rodman – 1995
• LaMarcus Aldridge – 2016

I skład debiutantów NBA

• Greg Anderson – 1988
• Willie Anderson – 1989
• David Robinson – 1990
• Tim Duncan – 1998
• Tony Parker – 2002
• Gary Neal – 2011
• Kawhi Leonard – 2012

II skład debiutantów NBA

• Sean Elliott – 1990
• Manu Ginóbili – 2003
• DeJuan Blair – 2010

I skład defensywny NBA

• Alvin Robertson – 1987
• David Robinson – 1991, 1992, 1995, 1996
• Dennis Rodman  – 1995
• Tim Duncan – 1999–2003, 2005, 2007, 2008
• Bruce Bowen – 2004–2008
• Kawhi Leonard – 2015–2017

II skład defensywny NBA

• Alvin Robertson – 1986, 1988, 1989
• David Robinson – 1990, 1993, 1994, 1998
• Dennis Rodman – 1994
• Tim Duncan – 1998, 2004, 2006, 2009, 2010, 2013, 2015
• Bruce Bowen – 2002, 2003
• Kawhi Leonard – 2014
• Danny Green – 2017

NBA IBM Award

• David Robinson – 1990, 1991, 1994–1996
• Tim Duncan – 2002

J. Walter Kennedy Citizenship Award

• David Robinson – 2003

NBA Sportsmanship Award

• Avery Johnson – 1998
• David Robinson – 2001
• Steve Smith – 2002

NBA All-Star Weekend

MVP All-Star Game

• George Gervin - 1980
• Tim Duncan - 2000

Trenerzy drużyn All-Star

• Gregg Popovich – 2005, 2011, 2013

Zwycięzcy konkursu rzutów za 3 punkty

• Marco Belinelli - 2013

Zwycięzcy konkursu Shooting Stars

• David Robinson – 2008
• Tim Duncan – 2008
• Steve Kerr – 2006
• Tony Parker – 2006

Zwycięzcy konkursu Skills Challenge

• Tony Parker – 2012

Nominowani do meczu gwiazd

• George Gervin – 1977–1985
• Larry Kenon – 1978–1979
• Artis Gilmore – 1983
• Alvin Robertson – 1986–1988
• David Robinson – 1990–1996, 1998, 2000–2001
• Sean Elliott – 1993, 1996
• Tim Duncan – 1998, 2000–2011, 2013, 2015
• Manu Ginóbili – 2005, 2011
• Tony Parker – 2006–2007, 2009, 2012–2014
• Kawhi Leonard – 2016, 2017
• LaMarcus Aldridge – 2016

Nominowani do NBA Rookie Challenge

• Tony Parker – 2002, 2003
• Manu Ginóbili – 2003, 2004
• Beno Udrih – 2005
• DeJuan Blair – 2010, 2011
• Gary Neal – 2011
• Kawhi Leonard – 2012^, 2013
• Tiago Splitter – 2012^

^ - nie wystąpił z powodu kontuzji

Statystyczni liderzy wszech czasów klubu

Pogrubienie – oznacza ciągle aktywnego zawodnika, występującego nadal w zespole.
(*) – oznacza, że statystyka uwzględnia występy w lidze ABA.
Kursywa – oznacza ciągle aktywnego zawodnika, nie występującego aktualnie w zespole.
(Sezon regularny - stan po zakończeniu rozgrywek 2015/16)

Punkty

• 1. Tim Duncan (26496)
• 2. George Gervin* (23602)
• 3. David Robinson (20790)
• 4. Tony Parker (17884)
• 5. Manu Ginóbili (12950)
• 6. James Silas* (10290)
• 7. Mike Mitchell (9799)
• 8. Sean Elliott (9659)
• 9. Larry Kenon* (8428)
• 10. Avery Johnson (6486)

• 11. Rich Jones* (6466)
• 12. Alvin Robertson (6285)
• 13. Artis Gilmore (6127)
• 14. John Beasley* (5983)
• 15. Willie Anderson (5946)
• 16. Mark Olberding* (5626)
• 17. Billy Paultz* (5297)
• 18. Terry Cummings (5181)
• 19. Johnny Moore (4890)
• 20. Vinny Del Negro (4844)

• 21. Kawhi Leonard (4620)
• 22. Cincinnatus Powell* (4392)
• 23. Bruce Bowen (4061)
• 24. Donnie Freeman* (3920)
• 25. Coby Dietrick* (3857)
• 26. Glen Combs* (3839)
• 27. Malik Rose (3815)
• 28. Gene Banks (3800)
• 29. Joe Hamilton* (3781)
• 30. Danny Green (3618)

Minuty

• 1. Tim Duncan (47368)
• 2. Tony Parker (34618)
• 3. David Robinson (34271)
• 4. George Gervin* (31115)
• 5. Manu Ginóbili (24269)

Zbiórki

• 1. Tim Duncan (15091)
• 2. David Robinson (10497)
• 3. George Gervin* (4841)
• 4. Larry Kenon* (4114)
• 5. John Beasley* (3673)

Asysty

• 1. Tony Parker (6349)
• 2. Avery Johnson (4474)
• 3. Tim Duncan (4225)
• 4. Johnny Moore (3865)
• 5. Manu Ginóbili (3655)

Przechwyty

• 1. David Robinson (1388)
• 2. Manu Ginóbili (1267)
• 3. George Gervin* (1159)
• 4. Alvin Robertson (1128)
• 5. Tim Duncan (1025)

Bloki

• 1. Tim Duncan (3020)
• 2. David Robinson (2954)
• 3. George Gervin* (938)
• 4. Billy Paultz* (796)
• 5. Artis Gilmore (700)

Sukcesy

Tim Duncan - pięciokrotny mistrz NBA

Tytuł	Liczba	Rok
Mistrz NBA	5	1999, 2003, 2005, 2007, 2014
Mistrz konferencji NBA	6	1999, 2003, 2005, 2007, 2013, 2014
Mistrz dywizji NBA	22	1978, 1979, 1981, 1982, 1983, 1990, 1991, 1995, 1996, 1999, 2001, 2002, 2003, 2005, 2006, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014, 2016, 2017
Występy w play-off	37	1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1985, 1986, 1988, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017

Poszczególne sezony

Wyniki ze wszystkich sezonów San Antonio Spurs
Konferencja Wschodnia, Central Division 1976/77: 44-38; awans do fazy play-off, porażka w 1. rundzie 1977/78: 52-30; mistrzostwo dywizji, porażka w 2. rundzie 1978/79: 48-36; mistrzostwo dywizji, porażka w finale konf. 1979/80: 41-41; awans do play off, porażka w 1. rundzie Konferencja Zachodnia, Midwest Division 1980/81: 52-30; mistrzostwo dywizji, porażka w 2. rundzie 1981/82: 48-34; mistrzostwo dywizji, porażka w finale konf. 1982/83: 53-29; mistrzostwo dywizji, porażka w finale konf. 1983/84: 37-45; brak awansu do fazy play-off 1984/85: 41-41; awans do fazy play-off, porażka w 1. rundzie 1985/86: 35-47; awans do fazy play-off, porażka w 1. rundzie 1986/87: 28-54; brak awansu do fazy play-off 1987/88: 31-51; awans do fazy play-off, porażka w 1. rundzie 1988/89: 21-61; brak awansu do fazy play-off 1989/90: 56-26; mistrzostwo dywizji, porażka w 2. rundzie 1990/91: 55-27; mistrzostwo dywizji, porażka w 1. rundzie 1991/92: 47-35; awans do fazy play-off, porażka w 1. rundzie 1992/93: 49-33; awans do fazy play-off, porażka w 2. rundzie 1993/94: 55-27; awans do fazy play-off, porażka w 1. rundzie 1994/95: 62-20; mistrzostwo dywizji, porażka w finale konf. 1995/96: 59-23; mistrzostwo dywizji, porażka w 2. rundzie 1996/97: 20-62; brak awansu do fazy play-off 1997/98: 56-26; awans do fazy play-off, porażka w 2. rundzie 1998/99: 37-13; mistrzostwo dywizji, mistrzostwo 1999/00: 53-29; awans do fazy play-off, porażka w 1. rundzie 2000/01: 58-24; mistrzostwo dywizji, porażka w finale konf. 2001/02: 58-24; mistrzostwo dywizji, porażka w 2. rundzie 2002/03: 60-22; mistrzostwo dywizji, mistrzostwo 2003/04: 57-25; awans do fazy play-off, porażka w 2. rundzie Konferencja Zachodnia, Southwest Division 2004/05: 59-23; mistrzostwo dywizji, mistrzostwo 2005/06: 63-19; mistrzostwo dywizji, porażka w 2. rundzie 2006/07: 58-24; awans do fazy play-off, mistrzostwo 2007/08: 56-26; awans do fazy play-off, porażka w finale konf. 2008/09: 54-28; mistrzostwo dywizji, porażka w 1. rundzie 2009/10: 50-32; awans do fazy play-off, porażka w 2. rundzie 2010/11: 61-21; mistrzostwo dywizji, porażka w 1. rundzie 2011/12: 50-16; mistrzostwo dywizji, porażka w finale konf. 2012/13: 58-24; mistrzostwo dywizji, wicemistrzostwo 2013/14: 62-20; mistrzostwo dywizji, mistrzostwo 2014/15: 55-27; awans do fazy play-off, porażka w 1. rundzie 2015/16: 67-15; mistrzostwo dywizji, porażka w 2. rundzie 2016/17: 61-21; mistrzostwo dywizji, porażka w finale konf.
Na podstawie:. Stan na koniec sezonu 2016/17

Zobacz też

• NBA
• San Antonio

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona San Antonio Spurs