San Antonio Spurs
|
|||
| Pełna nazwa | San Antonio Spurs od 1973
Dallas Chaparrals (ABA) 1967–1970, 1971–1973 Texas Chaparrals (ABA) 1970–1971 |
||
| Przydomek | Spurs - (ang. ostrogi) | ||
| Maskotka | The Coyote | ||
| Barwy | Czarne i Srebrne | ||
| Data założenia | 1967 (początkowo w ABA od 1976 w NBA) | ||
| Liga | NBA Western Conference Southwest Division |
||
| Adres | San Antonio | ||
| Hala sportowa | AT&T Center | ||
| Właściciel | Peter Holt | ||
| Trener | Gregg Popovich | ||
| Asystent trenera | Jim Boylen, Ime Udoka, Chip Engelland, Chad Forcier, Ettore Messina, Becky Hammon | ||
| Strona internetowa | |||
San Antonio Spurs – amerykański zespół koszykarski, grający w lidze NBA. Spurs to jeden z najbardziej znanych i utytułowanych klubów NBA w ostatnich latach.
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
1967-70: Dallas Chaparrals (ABA)[edytuj | edytuj kod]
W lutym 1967 roku grupa inwestorów z Dallas nabyła od nowo tworzącej się ligi ABA prawa do drużyny, której nadano nazwę Chaparrals[1]. W premierowym meczu (16 października 1967) Dallas Chaparrals pokonali u siebie Anaheim Amigos 129-125, a grający trener Cliff Hagan, były mistrz NBA z St. Louis Hawks, zdobył dla gospodarzy 35 punktów.
Sezon 1967-68 Chaparrals zakończyli z 46 wygranymi i 32 porażkami, zajmując drugie miejsce w Dywizji Zachodniej. W półfinale dywizji pokonali Houston Mavericks w trzech meczach (3-0), by następnie przegrać z New Orleans Buccaneers w pięciu (1-4) i nie awansować do wielkiego finału ABA. Do wyróżniających się graczy Chaparrals należeli Bob Verga, John Beasley, Cincinnatus Powell oraz wspomniany Hagan.
W sezonie 1968-69 Dallas wygrali 41 meczów (37 porażek) i zajęli 4. miejsce w dywizji, ale w play-offach ponownie zostali wyeliminowani przez New Orleans Buccaneers 3-4. Ton drużynie nadawali Powell, J. Beasley (MVP Meczu Gwiazd ABA) oraz pierwszoroczniacy Ron Boone, Glen Combs i John Smith.
W połowie trzeciego sezonu (1969-70) z funkcji trenera zwolniony został Hagan, którego zbyt krzykliwy sposób komunikowania się zaczął przeszkadzać zawodnikom oraz kierownictwu drużyny. Jego miejsce zajął dyrektor klubu Max Williams. Chaparrals odnieśli 45 zwycięstw (w 84 meczach), kończąc sezon regularny na 2. miejscu w dywizji. W rozgrywkach posezonowych znowu nie odnieśli sukcesu, odpadając z Los Angeles Stars (2-4). Zawodnikami, na których opierała się gra Dallas, byli Combs, Powell, Manny Leaks i J. Beasley.
1970-71: Texas Chaparrals (ABA)[edytuj | edytuj kod]
W 1970 roku postanowiono zmienić nazwę na Texas Chaparrals i przenieść niektóre spotkania do mniejszych miast stanu, próbując w ten sposób zdobyć nowych kibiców. Pomysł okazał się jednak zupełną klapą do tego stopnia, że 5 stycznia 1971 na mecz w Fort Worth przeciwko Pittsburgh Condors przyszło około 200 widzów, zmuszając kierownictwo do odwołania pozostałych zaplanowanych meczów i przeniesienia ich do Dallas.
Sezon 1970-71 był znacznie słabszy od poprzednich. Z zespołu do Kentucky Colonels odszedł Powell, a w trakcie sezonu do Utah Stars Boone i Combs (w ich miejsce przybyli Donnie Freeman i Wayne Hightower). Drużyna wygrała tylko 30 meczów (przegrała 54) i musiała rozegrać dodatkowe spotkanie przeciwko Denver Rockets o ostatnie premiowane grą w turnieju posezonowym miejsce. W potyczce dwóch najsłabszych ekip w lidze górą byli Chaparrals i to oni awansowali dalej. Wcześniej, po kilkunastu meczach podał się do dymisji Max Williams, którego zastąpił Bill Blakeley. W play-offach Utah Stars w 5 dni pozbawili Texas złudzeń, wygrywając w 4 potyczkach do zera.
Liderem zespołu okazał się Freeman, wybrany do drugiej piątki sezonu. Zagrał także w Meczu Gwiazd ABA.
1971-73: Dallas Chaparrals (ABA)[edytuj | edytuj kod]
Po nieudanych eksperymentach klub wrócił do oryginalnej nazwy i gwarantujących frekwencję meczów w Dallas, gdzie 21 września 1971 rozegrano pierwsze pokazowe zawody pomiędzy zespołami konkurujących lig: NBA i ABA. Millwaukee Bucks z Kareemem Abdulem-Jabbarem pokonali gospodarzy 106-103, a wydarzenie obejrzało rekordowe w historii Chaparrals 7 800 widzów.
W sezonie regularnym 1971-72 nowy trener Tom Nissalke poprowadził zespół do 42 zwycięstw (i tylu samo porażek) oraz 3. miejsca w dywizji, gwarantującego udział w play-offach. Władze ABA przyznały mu tytuł Trenera Roku, ale mimo wyróżnienia Utah Stars ponownie okazali się lepsi, nie dając szans jego podopiecznym (porażka 0-4), wśród których najlepszym zawodnikiem był wybrany do pierwszej piątki sezonu Freeman.
Przed sezonem 1972-73 odszedł Nissalke, który znalazł pracę w NBA, a nowym szkoleniowcem został Babe McCarthy. Odszedł również Freeman i Chaparrals zagrali najsłabszy sezon w historii swoich występów w ABA, osiągając tylko 28 wygranych w 84 meczach. Zajęli ostatnie miejsce w dywizji i po raz pierwszy nie awansowali do play-offów. McCarthy'emu, który osiągnął bilans 24-48, podziękowano za pracę, a w jego miejsce zatrudniono na kilka ostatnich meczów Dave'a Browna, który spisał się równie słabo. Rolę najlepszego strzelca przejął Rich Jones, a do piątki debiutantów wybrany został James Silas, gracz, którego numer - 13 - San Antonio Spurs miało w przyszłości zastrzec.
1973-76: San Antonio Spurs (ABA)[edytuj | edytuj kod]
Po katastrofalnym sezonie i z powodu regularnie spadającej frekwencji latem 1973 roku właściciele Chaparrals zdecydowali się oddać drużynę w trzyletni leasing grupie inwestorów z San Antonio, która przeniosła ją do swojego miasta i przemianowała na Spurs (pierwotnie - Gunslingers). Gdy niewielkie na początku zainteresowanie występami Ostróg zaczęło wraz ze zwycięstwami wzrastać, strony doszły do porozumienia i po kilku miesiącach dokonano całkowitego przejęcia klubu.
Pierwszym mecz pod nowym szyldem San Antonio Spurs rozegrali 10 października 1973 roku, ulegając we własnej hali prowadzonym z ławki trenerskiej przez Wilta Chamberlaina San Diego Conquistadors 106-121, a spotkanie w HemisFair Arena obejrzało 5 879 widzów.
Nagrody zawodników Spurs w NBA (po sezonie 2011-12)[edytuj | edytuj kod]
- MVP Finału NBA (5 razy): Tim Duncan (3), Tony Parker, Kawhi Leonard
- NBA MVP (3 razy): David Robinson, Tim Duncan (2)
- Występy w Meczach Gwiazd NBA (47 razy): George Gervin (9), Larry Kenon (2), Artis Gilmore (2), Alvin Robertson (3), David Robinson (10), Sean Elliott (2), Tim Duncan (13), Manu Ginobili (2), Tony Parker (4)
- MVP Meczu Gwiazd NBA (2 razy): George Gervin, Tim Duncan
- Pierwsza piątka NBA (18 razy): George Gervin (5), David Robinson (4), Tim Duncan (9)
- Druga piątka NBA (9 razy): George Gervin (2), Alvin Robertson, David Robinson (2), Tim Duncan (3), Tony Parker
- Trzecia piątka NBA (9 razy): David Robinson (4), Dennis Rodman, Manu Ginobili (2), Tony Parker, Tim Duncan
- Debiutant roku NBA (2 razy): David Robinson, Tim Duncan
- Pierwsza piątka debiutantów NBA (7 razy): Greg Anderson, Willie Anderson, David Robinson, Tim Duncan, Tony Parker, Gary Neal, Kawhi Leonard
- Druga piątka debiutantów NBA (3 razy): Sean Elliott, Manu Ginobili, DeJuan Blair
- Defensywny gracz roku NBA (2 razy): Alvin Robertson, David Robinson
- Pierwsza defensywna piątka NBA (19 razy): Alvin Robertson, David Robinson (4), Dennis Rodman, Tim Duncan (8), Bruce Bowen (5)
- Druga defensywna piątka NBA (17 razy): George Johnson, Alvin Robertson (3), David Robinson (5), Dennis Rodman, Tim Duncan (5), Bruce Bowen (2)
- Najlepszy rezerwowy NBA (1 raz): Manu Ginobili
- Nagroda za sportową postawę (3 razy): Avery Johnson, David Robinson, Steve Smith
- Nagroda dla gracza, który poczynił największe postępy (1 raz): Alvin Robertson
- Nagroda IBM (6 razy): David Robinson (5), Tim Duncan
- Gracz tygodnia NBA (56 razy): George Gervin (4), Ron Brewer, Artis Gilmore, Alvin Robertson (2), Terry Cummings, David Robinson (15), Sean Elliott, Tim Duncan (20), Derek Anderson, Bruce Bowen, Tony Parker (6), Manu Ginobili (3)
- Gracz miesiąca NBA (10 razy): George Gervin, Alvin Robertson, David Robinson (4), Tim Duncan (4)
- Debiutant miesiąca NBA (16 razy): Greg Anderson, Willie Anderson, David Robinson (6), Tim Duncan (6), Manu Ginobili, Beno Udrih
Mistrzowie NBA[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze mistrzostwo w historii klub zdobył w 1999, kiedy to, będącego u szczytu kariery Davida Robinsona wsparł nowy nabytek – Tim Duncan. Spurs zdominowali ligę, kończąc sezon regularny z dorobkiem 37-13 (sezon był skrócony z powodu lokautu). W play-offach osiągnęli wynik 15-2, pokonując kolejno Minnesota Timberwolves 3-1, Los Angeles Lakers 4-0, Portland Trail Blazers 4-0 i w finale New York Knicks 4-1.
- Mistrzowski zespół tworzyli: Tim Duncan (MVP finału), David Robinson, Avery Johnson, Sean Elliott, Jaren Jackson, Mario Elie, Malik Rose, Jerome Kersey, Antonio Daniels, Steve Kerr, Will Perdue, Gerard King. W meczach sezonu regularnego występowali także Andrew Gaze i Brandon Williams. Trenerem był Gregg Popovich.
Cztery lata później, w sezonie 2002-2003 Spurs rozpoczęli rozgrywki w nowej hali SBS Center. W trakcie sezonu Podpora "Ostróg", David Robinson, ogłosił, że będzie to jego ostatni sezon w lidze. Zmotywowani tym faktem Spurs osiągnęli znakomity wynik w sezonie zasadniczym 60-22. Po zaciętych pojedynkach w finałach – kolejno Phoenix Suns, mistrz w latach 2000-2002 Los Angeles Lakers, Dallas Mavericks – spotkali się w finale ligi z, prowadzonymi przez Jasona Kidda, New Jersey Nets. Po zaciętych, acz mało efektownych pojedynkach, Spurs wygrali 4-2.
- Skład drużyny mistrzowskiej: Tim Duncan (MVP finału), David Robinson, Stephen Jackson, Malik Rose, Tony Parker, Manu Ginóbili, Bruce Bowen, Steve Smith, Kevin Willis, Steve Kerr, Speedy Claxton, Danny Ferry. W sezonie regularnym grali także: Anthony Goldwire, Devin Brown, Mengke Bateer. Trenerem zespołu był Gregg Popovich.
W 2005 zespół grał trzeci raz w finale NBA. Wcześniej w pierwszej rundzie play-off zespół pokonał Seattle SuperSonics w stosunku 4-2. W kolejnej fazie ich przeciwnikiem był zespół Phoenix Suns – rewelacja sezonu 2005. Rywalizacja była bardzo zacięta, jednak zwycięzcami okazali się zawodnicy Spurs, którzy wygrali tę serię 4-1. W finale Spurs pokonali mistrzów poprzedniego sezonu Detroit Pistons 4-3. Kolejny raz MVP finałów został lider drużyny San Antonio – Tim Duncan.
- Mistrzowska drużyna: Tim Duncan (MVP finału), Manu Ginobili, Tony Parker, Bruce Bowen, Robert Horry, Glenn Robinson, Brent Barry, Radoslav Nesterovič, Nazr Mohammed, Beno Udrih, Devin Brown, Tony Massenburg. W sezonie reguarnym grali również Malik Rose, Mike Wilks, Sean Marks, Dion Glover i Linton Johnson. Trenerem był Gregg Popovich.
Czwarte mistrzostwo NBA zdobyli w 2007. Gładko wygrali rywalizację w finale z Cleveland Cavaliers nie ponosząc porażki. Zwyciężali kolejno: 85:76, 103:92, 75:72 i 83:82. MVP finałów tym razem został francuski rozgrywający, Tony Parker.
- Mistrzostwo wywalczyli: Tim Duncan, Manu Ginobili, Tony Parker (MVP finału), Bruce Bowen, Robert Horry, Brent Barry, Michael Finley, Fabricio Oberto, Francisco Elson, Jacque Vaughn, Matt Bonner, Beno Udrih. W sezonie regularnym grali również: James White, Eric Williams, Jackie Butler i Melvin Ely. Trenerem był Gregg Popovich.
Spurs zdobyli kolejne mistrzostwo ligi w sezonie 2013/14, pokonując w Finale Miami Heat 4–1[2].
- Zawodnikami mistrzowskiej drużyny byli: Tim Duncan, Manu Ginobili, Tony Parker, Kawhi Leonard (MVP finału), Daniel Green, Tiago Splitter, Boris Diaw, Patty Mills, Aaron Baynes, Cory Joseph, Matt Bonner, Austin Daye, Marco Belinelli, Jeff Ayres, Damion James. Trenerem był Gregg Popovich.
Trenerzy[edytuj | edytuj kod]
ABA[edytuj | edytuj kod]
| Trener | Lata | Sezon regularny | Play-offs | Suma meczów |
||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Z | P | Z | P | |||
| Cliff Hagan | 1967-70 | 109 | 90 | 7 | 8 | 214 |
| Max Williams | 1970 | 28 | 32 | 2 | 4 | 66 |
| Bill Blakeley | 1970-71 | 25 | 40 | 1 | 4 | 70 |
| Tom Nissalke | 1971-72, 1973-74 | 105 | 91 | 3 | 8 | 207 |
| Babe McCarthy | 1972-73 | 24 | 48 | - | - | 72 |
| Dave Brown | 1973 | 4 | 8 | 2 | 2 | 16 |
| Bob Bass | 1974-76 | 83 | 57 | 5 | 8 | 153 |
Kadra[edytuj | edytuj kod]
Skład[edytuj | edytuj kod]
Stan na 20 stycznia 2015[3]
| Nr | Poz. | Nar. | Nazwisko i imię | Data urodzenia | Wzrost | Masa ciała |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | SF |  |
Anderson, Kyle | 1993–09–20 | 206 cm | 104 kg |
| 11 | C/F | |
Ayres, Jeff | 1987–04–29 | 206 cm | 113 kg |
| 16 | C/F |  |
Baynes, Aron | 1986–12–09 | 208 cm | 118 kg |
| 3 | SG |  |
Belinelli, Marco | 1986–03–25 | 196 cm | 88 kg |
| 15 | PF | |
Bonner, Matt | 1980–04–05 | 208 cm | 107 kg |
| 33 | C/F |  |
Diaw, Boris | 1982–04–16 | 203 cm | 107 kg |
| 21 | C/F | |
Duncan, Tim | 1976–04–25 | 211 cm | 116 kg |
| 20 | SG |  |
Ginóbili, Manu | 1977–07–28 | 198 cm | 93 kg |
| 4 | G/F | |
Green, Danny | 1987–06–22 | 198 cm | 95 kg |
| 41 | SF | |
Green, JaMychal | 1990–06–21 | 203 cm | 104 kg |
| 5 | PG |  |
Joseph, Cory | 1991–08–20 | 191 cm | 84 kg |
| 2 | SF | |
Leonard, Kawhi | 1991–06–29 | 201 cm | 102 kg |
| 8 | PG | |
Mills, Patrick | 1988–08–11 | 183 cm | 84 kg |
| 9 | PG | |
Parker, Tony | 1982–05–17 | 188 cm | 84 kg |
| 22 | C |  |
Splitter, Tiago | 1985–01–01 | 211 cm | 109 kg |
Gregg PopovichAsystenci: Jim Boylen • Ime Udoka • Chip Engelland • Chad Forcier • Ettore Messina • Becky Hammon
Prawa międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]
| Draft | Runda | Wybór | Zawodnik | Poz. | Nar. | Obecny zespół | Adnotacje | Przyp. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2014 | 2 | 54 | Nemanja Dangubić | G |
 |
Crvena Zvezda Telekom (Serbia) | Pozyskany od Philadelphia 76ers | [4] |
| 2013 | 1 | 28 | Livio Jean-Charles | F |
|
ASVEL Basket (Francja) | [5] | |
| 2013 | 2 | 58 | Deshaun Thomas | F |
|
FC Barcelona (Hiszpania) | [5] | |
| 2012 | 2 | 59 | Marcus Denmon | G |
|
New Basket Brindisi (Włochy) | [6] | |
| 2011 | 2 | 42 | Dāvis Bertāns | F |
 |
Laboral Kutxa Baskonia (Hiszpania) | Pozyskany od Indiany Pacers | [7] |
| 2011 | 2 | 59 | Ádám Hanga | G/F |
 |
Sidigas Avellino (Włochy) | [8] | |
| 2010 | 2 | 49 | Ryan Richards | F |
 |
EGIS Körmend (Węgry) | [9] | |
| 2005 | 2 | 46 | Erazem Lorbek | F/C |
 |
Wolny agent | Pozyskany od Indiany Pacers | [7] |
| 2004 | 2 | 42 | Viktor Sanikidze | F |
 |
Uniks Kazań (Rosja) | Pozyskany od Atlanty Hawks | [10] |
| 2004 | 2 | 58 | Siergiej Karaulov | C |
 |
Ural Jekaterynburg (Rosja) | [11] | |
| 2001 | 2 | 56 | Robertas Javtokas | C |
 |
Žalgiris Kowno (Litwa) | [12] |
Zastrzeżone numery[edytuj | edytuj kod]
- 00 - Johnny Moore
- 6 - Avery Johnson
- 13 - James Silas
- 32 - Sean Elliott
- 44 - George Gervin
- 50 - David Robinson
- 12 - Bruce Bowen
Członkowie Koszykarskiej Galerii Sław[edytuj | edytuj kod]
- Larry Brown – 2002
- George Gervin – 1996
- Artis Gilmore – 2011
- Cliff Hagan – 1978
- Moses Malone – 2001
- David Robinson – 2009
- Dennis Rodman – 2011
- Jerry Tarkanian – 2013
- Dominique Wilkins – 2006
Statystyczni liderzy ligowi[edytuj | edytuj kod]
ABA[edytuj | edytuj kod]
|
Liderzy w zbiórkach
Liderzy w blokach
|
Liderzy w skuteczności rzutów z gry
Liderzy w skuteczności rzutów wolnych
|
NBA[edytuj | edytuj kod]
Liderzy w zbiórkach[18]
Liderzy w asystach[19]
Liderzy w przechwytach[20]
|
Liderzy w blokach[21]
Liderzy w skuteczności rzutów z gry[22]
Liderzy w skuteczności rzutów za 3 punkty[23]
|
Statystyczni liderzy wszech czasów klubu[edytuj | edytuj kod]
Pogrubienie – oznacza ciągle aktywnego zawodnika, występującego nadal w zespole.
(*) – oznacza, że statystyka uwzględnia punkty zdobyte w lidze ABA.
Kursywa – oznacza ciągle aktywnego zawodnika, nie występującego aktualnie w zespole.
(Sezon regularny - stan po zakończeniu rozgrywek 2013/14)[24]
|
Punkty
|
|
|
|
Minuty
|
Zbiórki
|
Asysty
|
|
Przechwyty
|
Bloki
|
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
| Tytuł | Liczba | Rok |
|---|---|---|
Mistrz NBA  |
5 | 1999, 2003, 2005, 2007, 2014 |
| Mistrz konferencji NBA | 6 | 1999, 2003, 2005, 2007, 2013, 2014 |
| Mistrz dywizji NBA | 20 | 1978, 1979, 1981, 1982, 1983, 1990, 1991, 1995, 1996, 1999, 2001, 2002, 2003, 2005, 2006, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014 |
| Występy w play-off | 34 | 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1985, 1986, 1988, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014 |
Poszczególne sezony[edytuj | edytuj kod]
| Wyniki ze wszystkich sezonów San Antonio Spurs | ||
|---|---|---|
|
||
| Na podstawie: [25]. Stan na koniec sezonu 2013/14 | ||
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Chaparral to po polsku kukawka, ptak żyjący m.in. w Teksasie.
- ↑ Spurs beat Heat 104-87 in Game 5 to win NBA title (ang.). nba.com. [dostęp 2014-06-16].
- ↑ Spurs 2014-15 Roster (ang.). nba.com. [dostęp 2014-10-31].
- ↑ SAN ANTONIO SELECTS KYLE ANDERSON IN 2014 NBA DRAFT ACQUIRE RIGHTS TO NEMANJA DANGUBIC FROM 76ERS (ang.). nba.com. [dostęp 20 stycznia 2015].
- ↑ 5,0 5,1 Spurs selects Livio Jean-Charles and Deshaun Thomas in 2013 NBA Draft (ang.). nba.com. [dostęp 20 stycznia 2015].
- ↑ Marcus Denmon to Spurs: Scouting Report, Video Highlights and Analysis (ang.). bleacherreport.com. [dostęp 20 stycznia 2015].
- ↑ 7,0 7,1 Spurs Obtain Draft Rights To Kawhi Leonard (ang.). nba.com. [dostęp 20 stycznia 2015].
- ↑ Spurs Select Joseph And Hanga In 2011 NBA Draft (ang.). nba.com. [dostęp 20 stycznia 2015].
- ↑ NBA's San Antonio Spurs snap up British teenager Ryan Richards (ang.). mirror.co.uk. [dostęp 20 stycznia 2015].
- ↑ Trades Between San Antonio Spurs and Atlanta Hawks (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 20 stycznia 2015].
- ↑ NBA Draft: Howard goes first (ang.). onlineathens.com. [dostęp 20 stycznia 2015].
- ↑ San Antonio Spurs: Draft History, 2014 NBA Draft Needs (ang.). hoopshabit.com. [dostęp 20 stycznia 2015].
- ↑ 1974-75 ABA Season Summary (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ 1975-76 ABA Season Summary (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ 1973-74 ABA Season Summary (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ 1967-68 ABA Season Summary (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA Scoring Leaders Year by Year (ang.). landofbasketball.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA Rebounds Leaders Year by Year (ang.). landofbasketball.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA Assists Leaders Year by Year (ang.). landofbasketball.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA Steals Leaders Year by Year (ang.). landofbasketball.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA Blocks Leaders Year by Year (ang.). landofbasketball.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Leaders and Records for Field Goal Pct (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Leaders and Records for 3-Pt Field Goal Pct (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ San Antonio Spurs Career Leaders (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
- ↑ San Antonio Spurs Franchise Index (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2014-10-12].
|
|||||||||||||||||||||||||||||
