Sandersonia pomarańczowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sandersonia pomarańczowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

liliowce

Rodzina

zimowitowate

Rodzaj

sandersonia

Gatunek

sandersonia pomarańczowa

Nazwa systematyczna
Sandersonia aurantiaca Hook.
Bot. Mag. 79: t. 4716 (1853)
Kompozycja z kwiatami sandersonii pomarańczowej

Sandersonia pomarańczowa (Sandersonia aurantiaca Hook.) – gatunek ziemnopączkowych lub błotnopączkowych roślin zielnych z monotypowego rodzaju sandersonia z rodziny zimowitowatych, występujący we wschodniej Republice Południowej Afryki i Suazi[3], gdzie zasiedla wilgotne łąki na wysokości 600–2000 m n.p.m.[4]. Rośliny zawierają od 0,8 do 1,1% kolchicyny w suchej masie[5].

Nazwa naukowa rodzaju została nadana na cześć Johna Sandersona, żyjącego w XIX wieku honorowego sekretarza Horticultural Society of Natal[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Roślina zielna o wysokości do 75 cm[7].
Łodyga
Krucha[7] bulwa pędowa w kształcie litery V[4], okryta tuniką[8]. Pęd naziemny nierozgałęziony, wzniesiony[8] do pnącego, wiotki[7].
Liście
Liście siedzące, lancetowate, przeważnie z wierzchołkowym wąsem czepnym[8], szmaragdowe[7].
Kwiaty
Kwiaty zwisające, wyrastające na szypułkach z pachwin liści. Okwiat dzbankowato-dzwonkowaty[8] (w kształcie chińskich lampionów lub czapki kucharza[7]). Listki okwiatu pomarańczowe, zrośnięte, wierzchołkowo zwinięte na zewnątrz[8], osiągające długość 3,5 cm[7]. Szyjka słupka wierzchołkowo rozwidlona na 3 wygięte końcówki[8].
Owoce
Jajowato-podługowate torebki. Nasiona kuliste, brodawkowate[8]

Systematyka i zmienność[edytuj | edytuj kod]

Według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016) gatunek należy do monotypowego rodzaju sandersonia (Sandersonia), zaliczanego do rodziny zimowitowatych (Colchicaceae), która należy do rzędu liliowców (Liliales)[2].

Typ nomenklatoryczny nie został wskazany[9].

Gatunek tworzy mieszańce z przedstawicielami rodzaju glorioza, np. Gloriosa modesta[10] i glorioza wspaniała[11].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Rośliny lecznicze

Rdzenna ludność Afryki stosuje tę roślinę u kobiet w ciąży do regulacji płci potomstwa[5].

Rośliny ozdobne

Sandersonia pomarańczowa, z uwagi na efektowne kwiaty, jest uprawiana jako roślina ogrodowa[7] oraz na kwiat cięty. Kwiaty sandersonii są bardzo cenione w bukieciarstwie[4]. Największym producentem sandersonii jest Nowa Zelandia, gdzie uprawia się ją na eksport w postaci materiału sadzeniowego (bulw) i kwiatów ciętych. Największymi importerami tych roślin są Holandia, Wielka Brytania, Kanada, Stany Zjednoczone, Hongkong, Singapur i Japonia. W roku 2003 w Holandii sprzedano około 1 miliona kwiatów ciętych o wartości niemal pół miliona Euro. W Nowej Zelandii w ostatnich latach wyhodowano dwa kultywary tego gatunku: 'Phoe­nix' (o pomarańczowych kwiatach) i 'Golden Lights' (o kwiatach złotożółtych)[4].

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Bulwy należy wysadzać wiosną na głębokości 10 cm, w odstępie 15 cm[12]. Przed sadzeniem każdą V-kształtną bulwę należy podzielić na dwie, możliwie równe części[4]. Rośliny wymagają podłoża lekkiego, przepuszczalnego, wzboga­conego w materię organiczną, o pH 5,5–6,5. Sandersonia preferuje stanowiska słoneczne; w dni upalne należy jednak chronić ją przed przegrzaniem, które powoduje wiotczenie pędów i zasychanie pąków. Rośliny należy systematyczne podlewać, nie dopuszczając do przesychania podłoża. Od trzeciego tygodnia wzrostu do zakwitnięcia zaleca się podawanie co 7 dni siarczanu amonu i nawozu wieloskładnikowego w stężeniu 0,1–0,2%[4]. Sandersonia pomarańczowa nie jest mrozoodporna (strefy mrozoodporności 8–11[7]). W Polsce bulwy należy wykopać z gruntu i zimować w piasku lub torfie, w temperaturze 10–12 °C. W przypadku uprawy doniczkowej po przekwitnięciu należy stopniowo zaprzestać podlewania i bez wykopywania bulw przechować pojemnik w suchym miejscu, w tej samej temperaturze[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-10-20] (ang.).
  3. Rafael Govaerts: World Checklist of Selected Plant Families. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2011-04-03]. (ang.).
  4. a b c d e f Joanna Krause. Sandersonia egzotyczny przebój. „Hasło ogrodnicze”. 7, 2004. (pol.). 
  5. a b Yashpal Singh Bajaj: Biotechnology in agriculture and forestry. T. 9: Medicinal and Aromatic Plants. Springer, 1996, s. 232. ISBN 978-3-540-60597-3. (ang.).
  6. D. Gledhill: The names of plants. Cambridge ; New York: Cambridge University Press, 2008, s. 339. ISBN 978-0-521-86645-3.
  7. a b c d e f g h Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, s. 818, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  8. a b c d e f g B. Nordenstam: Colchicaceae. W: Klaus Kubitzki (red.): The Families and Genera of Vascular Plants. T. 3: Flowering Plants. Monocotyledons. Lilianae (except Orchidaceae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 1998, s. 183. ISBN 3-540-64060-6. (ang.).
  9. Tropicos. Missouri Botanical Garden. [dostęp 2011-04-03].
  10. E.R. Morgan (et al.). Wide crosses in the Colchicaceae: Sandersonia aurantiaca (Hook.) × Littonia modesta (Hook.). „Euphytica”. 121 (3). s. 343-348. DOI: 10.1023/A:1012034015686. (ang.). 
  11. Junji Amano (et al.). Morphological characterization of three intergeneric hybrids among Gloriosa superba „Lutea”, Littonia modesta, and Sandersonia aurantiaca (Colchicaceae). „Horticultural Science”. 43 (1), s. 115-118, 2008. (ang.). 
  12. Margaret Hanks Urquhart, Paul Urquhart, Growing Bulbs, Murdoch Books, 2004, s. 232, ISBN 978-1-74045-520-6 (pol.).
  13. Frances Tenenbaum: Taylor's encyclopedia of garden plants. Houghton Mifflin Harcourt, 2003, s. 354. ISBN 978-0-618-22644-3. (ang.).