Przejdź do zawartości

Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes w Rudzie Śląskiej-Kochłowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes
w Rudzie Śląskiej-Kochłowicach
Zabytek: nr rej. 1150/70 z dnia 21 grudnia 1970[1]
kościół filialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Ruda Śląska

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach

Sanktuarium
• nadający tytuł

od 19 grudnia 2008
abp Damian Zimoń

Wezwanie

Matki Bożej z Lourdes

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Sanktuarium Matki Bożej z Lourdesw Rudzie Śląskiej-Kochłowicach”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sanktuarium Matki Bożej z Lourdesw Rudzie Śląskiej-Kochłowicach”
Położenie na mapie Rudy Śląskiej
Mapa konturowa Rudy Śląskiej, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Sanktuarium Matki Bożej z Lourdesw Rudzie Śląskiej-Kochłowicach”
Ziemia50°15′13,63″N 18°54′07,39″E/50,253786 18,902053
Strona internetowa

Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes w Rudzie Śląskiej-Kochłowicachrzymskokatolicki kościół filialny i sanktuarium maryjne mieszczące się przy ulicy Wyzwolenia w Rudzie Śląskiej, w dzielnicy Kochłowice. Najstarszy kościół w mieście.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kościół został wybudowany w stylu późnobarokowym w 1806 roku, konsekrowany 26 października 1806 przez księdza proboszcza parafii kochłowickiej kanonika Jerzego Przybyłę. Do jego budowy użyto miejscowego kamienia. Koszty budowy zostały częściowo sfinansowane przez hrabiego Łazarza Henckla von Donnersmarcka i jego żonę Antonię. Budowniczym świątyni był pan Hoffman z Rybnika.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]
Ołtarz główny

Jest to świątynia jednonawowa, usytuowana na osi wschód-zachód, posiada wejście od zachodu. Długość budowli - 31 metrów, szerokość - 10,5 metra. W absydzie jest umieszczone prezbiterium, które jest nieco niższe i węższe od nawy głównej. Z niego można wejść do kwadratowej zakrystii. Ściany prezbiterium i nawy posiadają przyścienne filary o profilowanych narożnikach i lizenach od frontu. Sklepienie posiada kształt ceglasty, jest oparte na gurtach - w nawie mieszczą się trzy przęsła, a jedno znajduje się w prezbiterium. Do świątyni wchodzi się przez kruchtę, oraz przez wejście boczne umieszczone od północy, w przęśle środkowym nawy. Z prawej strony kruchty mieści się przybudówka-składzik, z lewej wejście po kręconych schodach, na chór i na wieżę. Fasada zewnętrzna świątyni posiada cokół i gzyms koronujący oraz podziały ramowe. Posiada dwie kondygnacje o niejednakowej szerokości. W połączeniu kondygnacji mieszczą się dwa spływy wolutowe. Nad głównym wejściem mieści się nadproże zbliżone kształtem do łuku wejścia. Okno jest umieszczone wysoko, oraz dwa jednakowe otwory w wyższej kondygnacji. Wieża posiada belkowanie, w którym jest umieszczony zegar, i zakończona jest kopulastym hełmem posiadającym latarnię i krzyż na wierzchołku.

Wyposażenie

[edytuj | edytuj kod]

Kościół posiada barokowo-klasycystyczną ambonę z baldachimem z XVIII wieku. Także z tego stulecia pochodzi barokowa kamienna chrzcielnica. W kruchcie mieszczą się kamienne chrzcielnice wykonane w stylu późnobarokowym.


Sanktuarium maryjne

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 19 grudnia 2008 r. kościół został ogłoszony Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes przez arcybiskupa katowickiego Damiana Zimonia. Przedmiotem kultu jest grota lurdzka, poświęcona 8 grudnia 1904 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]