Santol malajski
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| ||
| Systematyka[1] | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | rośliny | |
| Klad | rośliny naczyniowe | |
| Klad | rośliny nasienne | |
| Klasa | okrytonasienne | |
| Klad | różowe | |
| Rząd | mydleńcowce | |
| Rodzina | meliowate | |
| Rodzaj | Sandoricum | |
| Gatunek | santol malajski | |
| Nazwa systematyczna | ||
| Azadirachta indica | ||
Santol malajski (Sandoricum koetjape Burm. f. Merr) – gatunek drzewa z rodziny miodlowatych. Pochodzi z Południowo-Wschodniej Azji i powszechnie uprawiany na tym obszarze. Międzynarodowa nazwa handlowa santol wywodzi się z filipińskiego języka tagalog.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Drzewo osiągające do 40 m wysokości. Rozłożyste korzenie szkarpowe. Korona gęsta, cylindryczna.
- Liście
- Skórzaste, trójlistkowe, długości do 25 cm, z wierzchu ciemniejsze, błyszczące.
- Kwiaty
- Zielonkawe, zebrane w drobnych gronach.
- Owoce
- Duża żółtobrązowa jagoda. Skórka omszona, miąższ białawy. Owoce występują w dwóch odmianach, żółtej i czerwonej. W smaku bywają kwaśne lub słodkie. Jadalna jest również skórka.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- Gatunek sadzony jest w Azji i Oceanii jako drzewo owocowe.
- Z osnówek nasion robi się soki i przeciery.
- Terpenoidy otrzymywane z kory, liści i korzeni (sandoricin oraz koetjapik) wykorzystywane do produkcji leków przeciwnowotworowych[2].
- Z drewna wykonuje się kecapi, tradycyjne instrumenty muzyczne.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2012-12-19].
- ↑ Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2008, s. 271. ISBN 978-83-61320-17-3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2008. ISBN 978-83-61320-17-3..
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Identyfikatory zewnętrzne (takson):