Sara Szenirer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sara Szenirer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1883
Kraków

Data i miejsce śmierci

1935
Kraków

Sara Szenirer (ur. 1883 w Krakowie, zm. 1935 tamże) – żydowska działaczka oświatowa i społeczna, twórczyni systemu szkół Beis Jaakow. Mieszkała i działała w Krakowie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Sara Szenirer pochodziła z ortodoksyjnej, chasydzkiej rodziny żydowskiej o tradycjach rabinackich. Jej ojciec był kupcem pochodzącym z Bełza. Po ukończeniu szkoły powszechnej pracowała jako krawcowa, studiując jednocześnie we własnym zakresie dzieła religijne i filozoficzne. Duży wpływ wywarły na nią dzieła Samsona Rafaela Hirscha, który twierdził, że ortodoksja i ścisłe przestrzegania nakazów religijnych nie stoi w sprzeczności z działalnością publiczną.

W listopadzie 1917 roku utworzyła w Krakowie – z poparciem partii Agudat Israel i cadyka bełskiego Rokeacha Jisochara Dow Beera – pierwszą na świecie żydowską szkołę ortodoksyjną dla dziewcząt. Szkoła początkowo znajdowała się w kamienicy na rogu ulic Krakowskiej i św. Katarzyny w Krakowie, w dotychczasowym warsztacie krawieckim Sary Szenirer. W pierwszym roku do szkoły uczęszczało 25 dziewcząt. W 1918 roku Sara Szenirer utworzyła organizacje Beit Jaakow (jid. Bejs Jaakow). Idea szybko zdobyła popularność i dziesięć lat później w całej Polsce istniało już ponad 300 filii szkoły, z centralną placówką w Krakowie, przy ul. św. Stanisława 10. Wiele placówek działało też za granicą.

W 1927 roku założyła żeńskie seminarium nauczycielskie w Krakowie, kształcące kadrę nauczycielską dla sieci żeńskich szkół. Obecnie szkoły Beit Jaakow działają głównie w Izraelu i Stanach Zjednoczonych.

Zmarła w 1935 roku i została pochowana na nowym cmentarzu żydowskim w Podgórzu. Jej grób został zniszczony, gdy hitlerowcy założyli na terenie cmentarza obóz koncentracyjny Plaszow. W roku 2004 na cmentarzu umieszczono upamiętniającą Sarę Szenirer symboliczną macewę. W styczniu 2024 roku macewa została zniszczona za pomocą koparki przez nieznanych sprawców[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. twitter.com/krakow_pl [online], 15 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-15] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Halkowski, Świat przed katastrofą? w: Świat przed katastrofą. Żydzi krakowscy w dwudziestoleciu międzywojennym, Międzynarodowe Centrum Kultury, Kraków 2007

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]