Saro Urzì
| |
| Imię i nazwisko |
Rosario Urzì |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 lutego 1913 |
| Data i miejsce śmierci |
1 listopada 1979 |
| Zawód | |
| Lata aktywności |
1939-1977 |
Saro Urzì (ur. 24 lutego 1913 w Katanii, zm. 1 listopada 1979 w San Giuseppe Vesuviano) – włoski aktor filmowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodzony na Sycylii, w młodym wieku przeniósł się do Rzymu, by tam szukać szczęścia. W 1949 poznał neorealistycznego reżysera Pietra Germiego, którego wkrótce stał się ulubionym aktorem. Wystąpił u niego w takich filmach, jak m.in.: Pod niebem Sycylii (1949), Droga nadziei (1950), Czerwony sygnał (1956), Człowiek ze słomy (1958), W ślepej uliczce (1959), a zwłaszcza Uwiedziona i porzucona (1964). Kreacja ta przyniosła mu nagrodę dla najlepszego aktora na 17. MFF w Cannes[1].
Urzì miał na swoim koncie występy w serii filmów komediowych o Don Camillo z Fernandelem w roli głównej. Były wśród nich: Mały światek Don Camilla (1952), Powrót Don Camilla (1953), Don Camillo i poseł Peppone (1955), Don Camillo prałatem (1961). Aktor zagrał również w sycylijskiej sekwencji w Ojcu chrzestnym (1972) w reżyserii Francisa Forda Coppoli.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Saro Urzì: Awards. IMDb. [dostęp 2020-10-02]. (ang.).