Satyawati Suleiman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Satyawati Suleiman
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1920-10-07 7 października 1920(dts)
Bogor

Data i miejsce śmierci

1988-02-26 26 lutego 1988(dts)
Dżakarta

Zawód, zajęcie

archeolog, historyk

Narodowość

indonezyjska

Satyawati Suleiman (ur. 7 października 1920 w Bogorze[1], zm. 26 lutego 1988 w Dżakarcie[2]) – indonezyjska archeolog i historyk[2].

Specjalizowała się w ikonografii i była znana z dużej wiedzy na temat artefaktów archeologicznych z Sumatry i Jawy[1][2].

W 1953 roku jako pierwsza kobieta ukończyła studia archeologiczne na Uniwersytecie Indonezyjskim[2].

Publikacje (wybór)[edytuj | edytuj kod]

  • The Ancient History of Indonesia. Embassy of the Republic of Indonesia, Cultural Department, lata 60.
  • Monuments of Ancient Indonesia. Archaeological Foundation, 1976.
  • The archaeology and history of West Sumatra. Pusat Penelitian Purbakala dan Peninggalan Nasional, Departemen P & K, 1977.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Perintis Arkeologi. Pusat Penelitian Arkeologi Nasional. [dostęp 2020-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-11)]. (indonez.).
  2. a b c d O. W. Wolters. In Memoriam: Satyawati Suleiman, 1920–1988. „Indonesia”, s. 123–125, 1988 $issn=0019-7289. (ang.).