Sawielij Lesnikowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sawielij Lesnikowski
Leonid
Ilustracja
pułkownik pułkownik
Data urodzenia

1908

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

864 Pułk Piechoty
Oddział Zwiadowczy im. Czapajewa

Stanowiska

dowódca oddziału

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Sawielij Franciewicz Lesnikowski, ros. Савелий Францевич Лесниковский (ur. 1908, zm. ?) – radziecki pułkownik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1908. Od 1930 służył w Armii Czerwonej. Członek KPZR od 1932. Brał udział w II wojnie światowej. W 1941 w stopniu kapitana służył w 864 Pułku Piechoty w składzie 189 Dywizji Piechoty. Uczestniczył w działaniach na frontem wschodnim. Był dowódcą partyzanckiego Oddziału Zwiadowczego im. Czapajewa, sformowanego w lipcu 1943 w okolicach Żytomierza i działającego do stycznia 1945. Oddział pod koniec okupacji niemieckiej działał na obszarze Wołynia i Podola, a później na karpackich terenach Bieszczadów i Beskidu Niskiego. Tam funkcjonował celem zdobycia informacji o rodzajach jednostek Wehrmachtu oraz ich rejonach koncentracji. Pomimo planowego charakteru oddziału, prowadził także działania sabotażowe i dezorganizacyjnej oraz toczył również potyczki i walki z Niemcami. Do oddziału przyłączyło się także kilka kompanii żołnierzy słowacki z 2 batalionu 4 Górskiego Pułku 2 Dywizji Piechoty Słowackiego, którzy wypowiedzieli posłuszeństwo prezydentowi Jozefowi Tisie. Podczas działań na obszarze Karpat Lesnikowski służył w stopniu majora i używał pseudonimu „Leonid”. W sferze wywiadowczej Oddział im. Czapajewa nada 377 meldunków, zaś rezultatem akcji bojowych było wysadzenie 52 pociągów (1463 wagonów), zniszczenie 13 mostów i 107 samolotów.

Według innych źródeł starszyj lejtenant Sawielij Franciewicz Lesnikowski zginął podczas wojny w 1943[1][2].

W 1966 jako pułkownik rezerwy złożył wizytę gościnną na Podkarpaciu. We wrześniu 1971 uczestniczył w odsłonięciu pomnika upamiętniającego partyzantów poległych na Hali Koniecznej[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Информация из списков захоронения. Савелий Францевич Лесниковский. obd-memorial.ru. [dostęp 2017-02-01]. (ros.).
  2. „КНИГА ПАМЯТИ” - КИРОВОГРАДСКАЯ ОБЛАСТЬ. Савелий Францевич Лесниковский. memory-book.com.ua. [dostęp 2017-02-01]. (ros.).
  3. Partyzantom polskim i radzieckim – ziemia sądecka.... „Dziennik Polski”, s. 1, nr 224 z 21 września 1971. 
  4. Polish Order of the Virtuti Militari Recipients 1792-1992 – L. feefhs.org. [dostęp 2017-02-01]. (ang.).
  5. Dziennik „Nowiny” z 1966 roku podał, że Lesnikowski został odznaczony Orderem Virtuti Militari I klasy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]