Schronisko Żarskie Czwarte

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko Żarskie Czwarte
Ilustracja
Otwór schroniska
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Wąwóz Żarski

Właściciel

Lasy Państwowe

Długość

4 m

Deniwelacja

4

Wysokość otworów

406 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku SW

Data odkrycia

2008

Odkrywca

A. Górny, M. Szelerewicz

Kod

J.Olk.I-09.02

Położenie na mapie gminy Krzeszowice
Mapa konturowa gminy Krzeszowice, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Schronisko Żarskie Czwarte”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko Żarskie Czwarte”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Schronisko Żarskie Czwarte”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko Żarskie Czwarte”
Ziemia50°09′50″N 19°42′15″E/50,163778 19,704083
Strona internetowa

Schronisko Żarskie Czwarteschronisko między południowymi krańcami wsi Żary i północnymi wsi Dubie w województwie małopolskim. Znajduje się w Wąwozie Żarskim w obrębie rezerwatu przyrody Dolina Racławki[1]. Pod względem geograficznym jest to Dolina Racławki na obszarze Wyżyny Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2].

W lesie zwanym Lasem Pisarskim na lewych zboczach środkowej części Wąwozu Żarskiego znajduje się grupa skał, a w nich Jaskinia Żarska, Jaskinia Żarska Górna oraz schroniska: Schronisko Żarskie Małe, Schronisko Żarskie Pierwsze, Schronisko Żarskie Drugie, Schronisko Żarskie Trzecie i Schronisko Żarskie Czwarte. Nad dnem wąwozu znajduje się Jaskinia bez Nazwy[3].

Schronisko Żarskie Czwarte jest w tej grupie najdalej wysunięte na południe. Jego otwór znajduje się wysoko w skałach, zaledwie kilka metrów na południe od Jaskini Żarskiej Górnej[3]. Dawniej usiłowano go rozkopać, by dostać się w głąb masywu skał. Jest to niewielkie schronisko. Jego otwór znajduje się na półce skalnej i częściowo zawiany jest liśćmi. Za otworem znajduje się prosty, krótki i ciasny korytarzyk o próchniczno-gliniastym namulisku. Na ścianach brak zacieków, roślin, nie obserwowano też zwierząt. Mikroklimat w całym korytarzyku jest uzależniony od pogody na zewnątrz[4].

Po raz pierwszy schronisko opisali A. Górny i M. Szelerewicz w 2007 roku. Jego plan opracował M. Szelerewicz[4].

plan

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Polonius, Schronisko Żarskie IV, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-03-21].
  2. Jura Krakowsko-Częstochowska. Informator turystyczny, Ogrodzieniec, Związek Gmin Jurajskich, 2018, ISBN 978-83-947430-8-6
  3. a b Jaskinie Jury [online] [dostęp 2019-03-21].
  4. a b A. Górny A., M. Szelerewicz, Jaskinie Wąwozu Żarskiego, Kraków: kwartalnik Jaskinie, 2008, 3(48)