Schronisko „Orzeł”
Widok od północnego zachodu | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
844[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów | |
50°39′51,07″N 16°28′23,39″E/50,664186 16,473164 | |
Strona internetowa |
Schronisko „Orzeł” (dawniej Eulenkoppenbaude, Bismarckbaude) – schronisko turystyczne położone w Górach Sowich, przy drodze z Przełęczy Sokolej do schroniska „Sowa” i na Wielką Sowę, pod szczytem Sokolicy, na wysokości 844 m n.p.m.[1].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Poniżej schroniska znajdują się rozległe łąki, ciągnące się w kierunku doliny Czarnego Potoku, a powyżej są rozległe lasy dolnoreglowe[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Schronisko powstało w roku 1930. Zostało zbudowane na zlecenie mistrza krawieckiego Juliusa Dintera. Zaraz po II wojnie światowej było nieużytkowane. W 1950 przejął je Fundusz Wczasów Pracowniczych, natomiast w 1960 Przedsiębiorstwo Usług Turystycznych „Śnieżnik”[1]. W roku 1968 zostało oddane w ajencję, a w 1992 sprywatyzowane i pozostaje nieprzerwanie w rękach tej samej rodziny[2].
Oferta
[edytuj | edytuj kod]Schronisko posiada 90 miejsc noclegowych w pokojach od 1- do 6-osobowych oraz w dwóch salach zbiorowych (8- i 12-osobowej)[3]. Schronisko prowadzi zarówno bufet jak i całodzienne wyżywienie. Przy obiekcie funkcjonują dwa wyciągi narciarskie.
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Obok schroniska przechodzi szlak z Rzeczki na Wielką Sowę[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 293. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Historia schroniska. [dostęp 2017-12-17]. (pol.).
- ↑ Schronisko Orzeł. [dostęp 2014-02-19].
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2017-11-07].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wyd: I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6.