Schronisko pod Studnią

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko pod Studnią
ilustracja
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Siedlec, Skała na Studni

Właściciel

Skarb Państwa
(Lasy Państwowe)

Długość

8 m

Głębokość

0 m

Deniwelacja

0

Wysokość otworów

332 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

25 m

Ekspozycja otworów

ku zachodowi

Kod

J.Cz.I-05.21

Położenie na mapie gminy Janów
Mapa konturowa gminy Janów, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Schronisko pod Studnią”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko pod Studnią”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Schronisko pod Studnią”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko pod Studnią”
Ziemia50°41′35″N 19°25′03″E/50,693056 19,417500
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Schronisko pod Studnią, Schronisko w Złotym Potoku III – jaskinia we wsi Siedlec w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Janów. Znajduje się w skałach Osiedla Wały na prawym brzegu Doliny Wiercicy[1]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Częstochowskiej wchodzący w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2].

Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia znajduje się na wzgórzu po przeciwnej stronie wjazdu do Pstrągarni w Złotym Potoku. Poniżej Osiedla Wały jest tutaj kilka wysokich skał wapiennych. Otwór Jaskini znajduje się u zachodniej podstawy najbardziej na północ wysuniętego filara skały[1], która przez wspinaczy skalnych nazwana została Skałą na Studni[3].

Nieregularny otwór schroniska ma szerokość 1,5 m i wysokość 1,7 m. Znajdująca się za nim komora ma szerokość do 3,5 m, a jej dno lekko opada w głąb skały. W końcowej części strop komory obniża się do 0,6 m[1].

Schronisko powstało w późnojurajskich twardych wapieniach skalistych. Jest suche i w całości widne. Jego namulisko przy otworze jest próchniczne, w głębi piaszczysto-lessowe. W lepiej oświetlonych miejscach przy otworze rozwijają się glony, porosty i mchy. Zwierząt nie obserwowano[1].

Historia poznania i dokumentacji[edytuj | edytuj kod]

Schronisko było znane od dawna. Po raz pierwszy opisał je Kazimierz Kowalski w 1951 r., nadając mu nazwę Schronisko w Złotym Potoku III[4]. Obecną dokumentację i plan jaskini sporządził M. Czepiel w kwietniu 2009 r.[1]

W Skale na Studni są jeszcze dwie inne jaskinie: Schronisko za Studnią i Studnia w Osiedlu Wały[5]. Od 1957 r. skała ta wraz z sąsiednimi skałami znajduje się na obszarze rezerwatu przyrody Parkowe[6].

  • Otwór po prawej stronie podstawy Skały na Studni
    Otwór po prawej stronie podstawy Skały na Studni
  • Otwór schroniska
    Otwór schroniska
  • Komora
    Komora
  • Widok z komory
    Widok z komory

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Marian Czepiel, Schronisko pod Studnią, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-08-01].
  2. ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  3. ↑ Grzegorz Rettinger, Jura Północna. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2017, ISBN 978-83-947825-0-4.
  4. ↑ Kazimierz Kowalski, Jaskinie Polski. Tom I, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951.
  5. ↑ Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-04-28].
  6. ↑ Rezerwat przyrody Parkowe, [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [online], Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska [dostęp 2019-07-31].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Schronisko_pod_Studnią&oldid=69814419”