Schronisko pod Szarotką, Szarotka (słow.Plesnivec, dawniej Hviezdoň, niem.Edelweißhütte[1]) – jedyne tatrzańskie schronisko położone na zboczach Tatr Bielskich. Znajduje się w Dolinie do Siedmiu Źródeł (dolina Siedmich prameňov) na wysokości 1290 m n.p.m., u stóp Bujaczego Wierchu. Chatarem jest tu Ján Matava. Schronisko powstało w 1932 r. i było pierwotnie prywatnym domem Tibora Grescha, lecz po II wojnie światowej, do roku 1955, budynek był udostępniony dla ruchu turystycznego jako schronisko. W 1953 przeszedł na własność TANAP-u jako stacja badawcza. Funkcję schroniska zaczął ponownie pełnić w roku 1997, kiedy to TANAP przekazał schronisko miastu Biała Spiska. Przy okazji remontu wybudowano oczyszczalnię ścieków, a w 2005 r. odsłonięto tablicę upamiętniającą przyrodnika Görana Wahlenberga.
Czas przejścia z Kieżmarskich Żłobów do rozwidlenia: 1 h, ↓ 45 min
Czas przejścia od rozwidlenia do schroniska: 1 h, ↓ 45 min[2]
– od niebieskiego szlaku odchodzi też żółty szlak, prowadzący dnem Doliny Rakuskiej do schroniska[3]. Szlak został wytyczony przez TANAP w 2003 r.[4] i nie jest jeszcze zaznaczony na części map[2]. Czas przejścia z Kieżmarskich Żłobów do schroniska tą trasą: 2 h[5]