Schronisko w Górze Smoleń Drugie

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko w Górze Smoleń Drugie
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Salceson, Park Jurajski

Właściciel

Lasy Państwowe

Długość

5,5 m

Głębokość

1,5 m

Wysokość otworów

440 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku NE

Kod

J.Cz.IV-04.32

Położenie na mapie gminy Pilica
Mapa konturowa gminy Pilica, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Schronisko w Górze Smoleń Drugie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko w Górze Smoleń Drugie”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko w Górze Smoleń Drugie”
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego
Mapa konturowa powiatu zawierciańskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko w Górze Smoleń Drugie”
Ziemia50°26′15″N 19°40′05″E/50,437500 19,668056
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Schronisko w Górze Smoleń Drugie, Schronisko w Górze Smoleń II, Schronisko w Górze Smoleń III – schronisko pomiędzy wsiami Smoleń i Złożeniec w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Pilica[1]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Ryczowskiej, będącej częścią Wyżyny Częstochowskiej w obrębie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2].

Nyża schroniska
Wnętrze nyży

Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Schronisko znajduje się u podstawy północno-wschodniej ściany skały Salceson, mniej więcej w połowie jej długości. Skała ta znajduje się w lesie, w tzw. Parku Jurajskim po lewej stronie drogi ze Smolenia do Złożeńca, w odległości około 150 m od drogi. W skale Salceson znajduje się płytka, ale wysoka nyża, za którą wąska szczelina doprowadza do bardzo wysokiej, owalnej salki[1].

Schronisko powstało w wapieniach z jury późnej z dwóch połączonych z sobą kominów. Ma pochodzenie krasowe. Prawdopodobnie w dnie salki znajduje się dalszy ciąg jednego z kominów. Brak nacieków. Namulisko gliniasto-próchniczne, prawdopodobnie o bardzo dużej miąższości. Nyża jest dobrze oświetlona, skały wokół niej porastają mchy i porosty. W salce jest ciemno[1].

Historia badań i dokumentacji[edytuj | edytuj kod]

Znane było od dawna. W salce ktoś podjął próbę przekopania namuliska. Przekopał się na głębokość kilkudziesięciu metrów nie dostając się jednak do spągu. Po raz pierwszy schronisko wzmiankował i zlokalizował na mapie Kazimierz Kowalski. Nadał mu nazwę Schronisko w Górze Smoleń III[3]. Taką samą nazwę ma w wykonanej w 1991 roku dokumentacji dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego oraz w dokumentacji z roku 2000 wykonanej na zlecenie Ministerstwa Środowiska. W listopadzie 1991 r. schronisko pomierzyli A. Polonius i S. Kornaś, jego plan opracował A. Polonius i nadał mu nową nazwę – Schronisko w Górze Smoleń II[1].

W skale Salceson znajduje się jeszcze Schronisko w Górze Smoleń Szóste. Znajduje się na jej południowo-wschodnim końcu pod okapem[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Adam Polonius: Schronisko w Górze Smoleń II. [w:] Jaskinie Polski [on-line]. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy y. [dostęp 2019-12-10].
  2. ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
  3. ↑ K. Kowalski, Jaskinie Polski, tom. 1, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951
  4. ↑ Adam Polonius: Schronisko w Górze Smoleń VI. [w:] Jaskinie Polski [on-line]. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy. [dostęp 2019-12-10].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Schronisko_w_Górze_Smoleń_Drugie&oldid=58418376”