Scolopendra multidens
| Scolopendra multidens | |||
| Newport, 1844 | |||
 Scolopendra multidens | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Scolopendra multidens | ||
| Synonimy | |||
| |||
Scolopendra multidens – gatunek parecznika z rzędu skolopendrokształtnych i rodziny skolopendrowatych.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1884 roku przez George'a Newporta. W 1903 Karl Kraepelin zredukował go do rangi podgatunku w obrębie Scolopendra subspinipes i tak był traktowany przez licznych późniejszych autorów. W 2007 Anatolij Szilejko zsynonimizował go nawet z podgatunkiem nominatywnym S. s. subspinipes[1]. W 2008 Chao Juilung wyniósł go z powrotem do rangi gatunku. Przypuszcza się, że jest najbliżej spokrewniony ze Scolopendra dawydoffi[2].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Głowa wraz z pierwszym tergitem intensywnie czerwona, pozostałe tergity w brązowawo-ciemnozielonych barwach, ostatnie tergity przechodzą w brąz, nogi koloru żółtego, dwie ostatnie pary w kolorze intensywnie pomarańczowym. Spotykamy również osobniki z czerwonymi nogami i ciemniejszym ciałem[3].
Czułki zbudowane są z 17 lub 18 członów i sięgają do czwartego tergitu. Wierzch sześciu nasadowych członów jest gładki. Bruzdy paramedialne ciągną się na tergitach od drugiego lub trzeciego do dwudziestego. Krótkie bruzdy paramedialne występują też w przednich 20–60% długości sternitów. Wyrostki koksopleuralne mają po 1–3 zęby wierzchołkowe i 1–2 przedwierzchołkowe. Odnóża kroczne pozbawione są ostróg na goleniach, natomiast do 19 pary włącznie mają ostrogi na stopach. Grube odnóża końcowe cechują się grzbietowo spłaszczonymi przedudziami, wyposażonymi w czarniawe kolce i wyrostek z 1–3 kolcami. Tergit segmentu odnóży końcowych nie ma szwów ani wgłębień. Samca charakteryzuje brak gonopodów jak i prącia[2].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Scolopendra multidens występuje na Tajwanie, w Chinach (Junnan, Kuangsi, Hajnan i Hongkong), Wietnamie, na filipińskim Mindanao oraz indonezyjskiej Jawie. Niepewne dane pochodzą z północy indonezyjskiej części Nowej Gwinei[2].
Hodowla[edytuj | edytuj kod]
Zaleca się hodowanie w terrarium o podstawie 20×10 cm (dla dorosłego), z podłożem w postaci torfu lub włókna koksowego zmieszanego z piaskiem i wermikulitem, wyposażonym w kryjówkę i miskę z wodą. Wilgotność powinna wynosić od 60% do 80%, a temperatura 21–30°C z nocnymi spadkami do 18–20°C[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ A. Schileyko. The scolopendromorph centipedes (Chilopoda) of Vietnam, with contributions to the faunas of Cambodia and Laos. Part 3. „Arthropoda Selecta”. 16 (2), s. 71–95, 2007.
- ↑ a b c Warut Siriwut, Gregory D. Edgecombe, Chirasak Sutcharit, Piyoros Tongkerd, Somsak Panha. A taxonomic review of the centipede genus Scolopendra Linnaeus, 1758 (Scolopendromorpha, Scolopendridae) in mainland Southeast Asia, with description of a new species from Laos. „ZooKeys”. 590, s. 1-124, 2016. DOI: 10.3897/zookeys.590.7950.
- ↑ a b Grzegorz Pełka: Scolopendra multidens. [w:] terrarium.com.pl [on-line]. [dostęp 2017-05-01].