Scotophilini

	Scotophilini
	J. Edwards Hill & D.L. Harrison, 1987
	; Przedstawiciel plemienia – ciemnolubek afrykański (S. dinganii)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	nietoperze
Podrząd	mroczkokształtne
Nadrodzina	Vespertilionoidea
Rodzina	mroczkowate
Podrodzina	mroczki
Plemię	Scotophilini
	Typ nomenklatoryczny
	Plemię: Scotophilus Leach, 1821; Rodzaj: Scotophilus kuhlii Leach, 1821
Synonimy
	Plemienia: Scotophilinae Blyth, 1863; Scotophili Murray, 1866; Scotophilina J.E. Gray, 1866; Rodzaju: Scotophylus: J.E. Gray, 1825; Pachyotus J.E. Gray, 1831; Nicticejus Rüppell, 1842;
	Plemienia: Scotophilinae Blyth, 1863; Scotophili Murray, 1866; Scotophilina J.E. Gray, 1866; Rodzaju: Scotophylus: J.E. Gray, 1825; Pachyotus J.E. Gray, 1831; Nicticejus Rüppell, 1842;
Rodzaje i Gatunki
	Scotophilus Leach, 1821 – ciemnolubek; 20 gatunków – zobacz opis w tekście
	Scotophilus Leach, 1821 – ciemnolubek; 20 gatunków – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Scotophilini – monotypowe plemię ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Plemię obejmuje gatunki występujące w Afryce i Azji^[8]^[9]^[10].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 54,8–123 mm, długość ogona 27,8–92,3 mm, długość ucha 7,2–24 mm, długość tylnej stopy 6–19 mm, długość przedramienia 41–88 mm; masa ciała 12–91 g^[9]^[11].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj Scotophilus zdefiniował w 1821 roku angielski przyrodnik i zoolog William Elford Leach w artykule poświęconym trzem nowym rodzajom nietoperzy opublikowanym na łamach Transactions of the Linnean Society of London^[7]. Na gatunek typowy wyznaczył (oznaczenie monotypowe) ciemnolubka orientalnego (S. kuhlii).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Scotophilus (Scotophylus): gr. σκοτος skotos ‘ciemność’; φιλος philos ‘miłośnik’, od φιλεω phileō ‘kochać’^[12].
Pachyotus: gr. παχυς pakhus ‘wielki, gruby’; ους ous, ωτος ōtos ‘ucho’^[13]. Gatunek typowy: Gray w oryginalnym opisie nie wymienił żadnego gatunku; typ nomenklatoryczny w ramach późniejszego oznaczenia – Scotophilus kuhlii Leach, 1821.
Nicticejus: gr. νυκτικειος nuktikeios ‘należący do nocy’, od νυξ nux, νυκτος nuktos ‘noc’^[14]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Nycticejus leucogaster Cretzschmar, 1830.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do plemienia należy jeden rodzaj ciemnolubek^[15] (Scotophilus) z następującymi gatunkami^[16]^[11]^[8]^[15]:

Scotophilus kuhlii Leach, 1821 – ciemnolubek orientalny
Scotophilus collinus Sody, 1936 – ciemnolubek sundajski
Scotophilus heathii (Horsfield, 1831) – ciemnolubek większy
Scotophilus nux O. Thomas, 1904 – ciemnolubek orzechowy
Scotophilus tandrefana Goodman, Jenkins & Ratrimomanarivo, 2005 – ciemnolubek samotny
Scotophilus marovaza Goodman, Ratrimomanarivo & Randrianandrianina, 2006 – ciemnolubek palmowy
Scotophilus leucogaster (Cretzschmar, 1826) – ciemnolubek białobrzuchy
Scotophilus altilis G.M. Allen, 1914
Scotophilus robustus Milne-Edwards, 1881 – ciemnolubek krzepki
Scotophilus borbonicus (É. Geoffroy Geoffroy Saint-Hilaire, 1803) – ciemnolubek mniejszy
Scotophilus viridis (W. Peters, 1852) – ciemnolubek zielonkawy
Scotophilus ejetai Brooks & Bickham, 2014
Scotophilus nigrita (von Schreber, 1774) – ciemnolubek czarniawy
Scotophilus nucella Robbins, 1983 – ciemnolubek skryty
Scotophilus andrewreborii Brooks & Bickham, 2014
Scotophilus nigritellus de Winton, 1899
Scotophilus livingstonii Brooks & Bickham, 2014
Scotophilus trujilloi Brooks & Bickham, 2014
Scotophilus dinganii (A. Smith, 1833) – ciemnolubek afrykański
Scotophilus colias O. Thomas, 1904

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Typ nomenklatoryczny: Scotophilus Leach, 1821.
↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Scotophilus Leach, 1821.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ J.E. Hill & D.L. Harrison. The baculum in the Vespertilioninae (Chiroptera: Vespertilionidae) with a systematic review, a synopsis of Pipistrellus and Eptesicus, and the description of a new genus and subgenus. „Bulletin of the British Museum (Natural History)”. Zoology Series. 52 (7), s. 261, 1987. (ang.).
↑ E. Blyth: Catalogue of the Mammalia in the Museum Asiatic Society. Calcutta: Savielle & Cranenburgh, 1863, s. 30. (ang.).
↑ A. Murray: The Geographical Distribution of Mammals. London: Day and Son, 1866, s. 238. (ang.).
↑ ^a ^b J.E. Gray. Synopsis of the Genera of Vespertilionidæ and Noctilionidæ. „The Annals and Magazine of Natural History”. Third Series. 17, s. 90, 1866. (ang.).
↑ J.E. Gray: The zoological miscellany: to be continued occasionally. Cz. 1. London: Treuttel, Würtz, 1831, s. 38. (ang.).
↑ E. Rüppell. Beschreibung mehrerer neuer Säugethiere, in der zoologischen Sammlung der Senckenbergischen naturforschendeu Gesellschaft befindlich. „Museum Senckenbergianum”. 3 (2), s. 157, [1] 189, 1842. (niem.).
↑ ^a ^b W.E. Leach. The Characters of three new Genera of Bats without foliaceous Appendages to the Nose. „Transactions of the Linnean Society of London”. 13 (1), s. 69, 71, 1821. (ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 248–252. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ ^a ^b R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 885–891. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Scotophilus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-03-05]. (ang.).
↑ ^a ^b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 549–550. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ Palmer 1904 ↓, s. 627.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 495.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 465.
↑ ^a ^b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 118–119. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-19]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).

[uwaga1-2] Typ nomenklatoryczny: Scotophilus Leach, 1821.

[6] Niepoprawna późniejsza pisownia Scotophilus Leach, 1821.

[Hill&Harrison-1] J.E. Hill & D.L. Harrison. The baculum in the Vespertilioninae (Chiroptera: Vespertilionidae) with a systematic review, a synopsis of Pipistrellus and Eptesicus, and the description of a new genus and subgenus. „Bulletin of the British Museum (Natural History)”. Zoology Series. 52 (7), s. 261, 1987. (ang.).

[bly-3] E. Blyth: Catalogue of the Mammalia in the Museum Asiatic Society. Calcutta: Savielle & Cranenburgh, 1863, s. 30. (ang.).

[mur-4] A. Murray: The Geographical Distribution of Mammals. London: Day and Son, 1866, s. 238. (ang.).

[gray-5] J.E. Gray. Synopsis of the Genera of Vespertilionidæ and Noctilionidæ. „The Annals and Magazine of Natural History”. Third Series. 17, s. 90, 1866. (ang.).

[Gray-7] J.E. Gray: The zoological miscellany: to be continued occasionally. Cz. 1. London: Treuttel, Würtz, 1831, s. 38. (ang.).

[rup-8] E. Rüppell. Beschreibung mehrerer neuer Säugethiere, in der zoologischen Sammlung der Senckenbergischen naturforschendeu Gesellschaft befindlich. „Museum Senckenbergianum”. 3 (2), s. 157, [1] 189, 1842. (niem.).

[Leach-9] W.E. Leach. The Characters of three new Genera of Bats without foliaceous Appendages to the Nose. „Transactions of the Linnean Society of London”. 13 (1), s. 69, 71, 1821. (ang.).

[Burgin&inni-10] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 248–252. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Moratelli&inni-11] R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 885–891. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).

[Wilson&Reeder-12] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Scotophilus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-03-05]. (ang.).

[amw-13] Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 549–550. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/635/mode/1up_627]-14] Palmer 1904 ↓, s. 627.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/503/mode/1up_495]-15] Palmer 1904 ↓, s. 495.

[CITEREFPalmer1904[http://books.google.com/books?id=ApMeAQAAIAAJ&pg=PA465_465]-16] Palmer 1904 ↓, s. 465.

[Cichocki&inni-17] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 118–119. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[mdd-18] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-19]. (ang.).

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[b]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]